Δόξα… Καί νύν… Ιδιόμελον Ήχος πλ. δ’
Ποίημα Κασσιανής Μοναχής
Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Γυνή,
τήν σήν αισθομένη θεότητα,
μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
οδυρομένη, μύρα σοι, πρό τού ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα,
οτι νύξ μοι, υπάρχει,
οίστρος ακολασίας,
ζοφώδης τε καί ασέληνος,
έρως τής αμαρτίας!
Δέξαι μου τάς πηγάς τών δακρύων,
ο νεφέλαις διεξάγων τής θαλάσσης τό ύδωρ!
κάμφθητί μοι πρός τούς στεναγμούς τής καρδίας,
ο κλίνας τούς ουρανούς, τή αφάτω σου κενώσει!
Καταφιλήσω τούς αχράντους Σου πόδας,
αποσμήξω Τούτους δέ πάλιν,
τοίς τής κεφαλής μου βοστρύχοις,
ών εν τώ Παραδείσω Εύα τό δειλινόν,
κρότον τοίς ωσίν ηχηθείσα,
τώ φόβω εκρύβη.
Αμαρτιών μου τά πλήθη καί κριμάτων Σου αβύσσους,
τίς εξιχνιάσει ψυχοσώστα Σωτήρ μου;
Μή με τήν σήν δούλην παρίδης,
ο αμέτρητον έχων τό έλεος.
***
Κύριε, γυναίκα ἁμαρτωλή, πολλά,
πολλά, θολά, βαριὰ τὰ κρίματά μου.
Μά, ὦ Κύριε, πῶς ἡ θεότη Σου μιλᾶ
μέσ᾿ στὴν καρδιά μου!
Κύριε, προτοῦ Σὲ κρύψ᾿ ἡ ἐντάφια γῆ
ἀπὸ τὴ δροσαυγὴ λουλούδια πῆρα
κι ἀπ᾿ τῆς λατρείας τὴν τρίσβαθη πηγὴ
Σοῦ φέρνω μύρα.
Οἶστρος μὲ σέρνει ἀκολασίας… Νυχτιά,
σκοτάδι ἀφέγγαρο, ἄναστρο μὲ ζώνει,
τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας φωτιὰ
μὲ καίει, μὲ λιώνει.
Ἐσὺ ποὺ ἀπὸ τὰ πέλαα τὰ νερὰ
τὰ ὑψώνεις νέφη, πάρε τα, Ἔρωτά μου,
κυλᾶνε, εἶναι ποτάμια φλογερὰ
τὰ δάκρυά μου.
Γύρε σ᾿ ἐμέ. Ἡ ψυχὴ πῶς πονεῖ!
Δέξου με Ἐσὺ ποὺ δέχτηκες καὶ γείραν
ἄφραστα ὡς ἐδῶ κάτου οἱ οὐρανοί.
καὶ σάρκα ἐπῆραν.
Στ᾿ ἄχραντά Σου τὰ πόδια, βασιλιᾶ
μου Ἐσὺ θὰ πέσω καὶ θὰ στὰ φιλήσω,
καὶ μὲ τῆς κεφαλῆς μου τὰ μαλλιὰ
θὰ στὰ σφουγγίσω.
Τ᾿ ἄκουσεν ἡ Εὔα μέσ᾿ στὸ ἀποσπερνὸ
τῆς παράδεισος φῶς ν᾿ ἀντιχτυπᾶνε,
κι ἀλαφιασμένη κρύφτηκε… Πονῶ,
σῶσε, ἔλεος κάνε.
Ψυχοσῶστ᾿, οἱ ἁμαρτίες μου λαός,
Τὰ ἀξεδιάλυτα ποιὸς θὰ ξεδιαλύσῃ;
Ἀμέτρητό Σου τὸ ἔλεος, ὁ Θεός!
Ἄβυσσο ἡ κρίση.
Ἅπαντα, ἐκδόσεις Μπίρη, 1972
Παράβαλε και:
Το Κοντάκιον και τα Απόστιχα ιδιόμελα της Μεγάλης Τετάρτης (Μεγάλης Τρίτης εσπέρα).
Τη Αγία και Μεγάλη Τρίτη: η ραθυμία, Υμνολογική εκλογή.
Τη Αγία και Μεγάλη Τρίτη: Τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της ημέρας.
Του Οσίου πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου – ερμηνεία εις τον Δυώδιον κανόνα της Αγίας και Μεγάλης Τρίτης.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – κοντάκια εις τας δέκα παρθένους.
Τα γεγονότα της Μ. Τρίτης: ο Κύριος ελέγχει τους γραμματείς και φαρισαίους – Ιερομ. Κοσμά του Δοχειαρίτου.
Μεγάλη Τρίτη – Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου.
