Ακούστε το επόμενο κείμενο, όπως αυτό «δημοσιεύθηκε» στο 154-ο τεύχος (Ιουλίου – Αυγούστου του 2015) του ηχητικού περιοδικού μας, Ορθόδοξη Πορεία.
Λόγος στη Μεταμόρφωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού – Θεολήπτου Επισκόπου Φιλαδελφείας.mp3
1. – Η σημερινή λαμπρή ημέρα της Μεταμόρφωσης, απαιτεί να εξηγήσω στην αγάπη σας -ανάλογα με τη Χαρη που μου δόθηκε από τον Χριστό που μεταμορφώθηκε- το μυστήριο της εορτής. Και έτσι, αφού μάθουμε τη δύναμη του μυστηρίου που κρύβεται μέσα της, να εορτάζουμε από δω και πέρα όχι μόνο ψάλλοντας ιερούς ύμνους, αλλά και με σωστή ζωη. Επειδή αυτό ακριβώς, δηλαδή η προκοπή μας στα καλά έργα, αποδεικνύει και ότι έχουμε επίγνωση της δωρεάς που αξιωθήκαμε και ότι έχουμε ανακαλύψει το θησαυρό της, τιμώντας έτσι σεβαστικά την εορτή και με τα λόγια και με τα έργα μας.
2. – Εκείνος που βαδίζει σε πεδιάδα περπατάει εύκολα, επειδή ο τόπος είναι ομαλός και διευκολύνει την οδοιπορία. Όποιος όμως ανεβαίνει σε βουνό κοπιάζει και λούζεται στον ιδρώτα, εξαιτίας της ανηφοριάς, της σωματικής πίεσης και της κόπωσης που εκείνη προκαλεί. Με ίσια, ομαλή και ευκολοπερπάτητη γη, παρομοίασε το βίο μέσα στις ηδονές, την άνεση και την τρυφή της “κατά σάρκαν” ζωής. Eπειδή η ζωή αυτή περνάει μέσα στην άνεση και την ευκολία των μάταιων ηδονών. Με βουνό πάλι, παρομοίασε την ενάρετη ζωη, εξαιτίας της εγκράτειας σε όλα, της αγριάδας της άσκησης και του πόνου που υποφέρουμε απ’ όσα θλιβερά μας απαντούν στη ζωη.
3. – Όποιος συζεί με την εγκράτεια και πορεύεται σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού και όποιος καταμαραίνει τις σωματικές ηδονές, εκείνος αποδεικνύεται, σαν τον απόστολο Πετρο, πιστός και θερμός μαθητής του Κυρίου. Ένας τέτοιος άνθρωπος, θανατώνει το κοσμικό φρόνημα, καταργεί τούς σαρκικούς λογισμούς, ετοιμάζεται για την κακοπάθεια που συνεπάγεται το κήρυγμα του Ευαγγελίου, ελέγχει εκείνους που ζουν άσχημη και αμαρτωλή ζωη και υπομένει για χάρη της αλήθειας τις κακώσεις που αυτοί του προκαλούν, επιδεικνύοντας έτσι το ζήλο του αποστόλου Ιακώβου.
Όποιος πάλι έχει κάνει απόλαυση και τροφή της διανοίας του τα ιερά λόγια, όποιος φλέγεται από την επιθυμία της μελέτης και ασχολείται επίμονα και ευχάριστα με τούς λόγους της φύσεως και την κατανόηση της αλήθειας, αυτός μιμείται τον τρόπο σκέψεως και ζωής του ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου. Αυτός με το σώμα, την ψυχή και τη διάνοια ακολουθεί κατά βήμα τον Κυριο. Αυτός πάντα τρέχει το θλιβερό δρόμο της αρετής, ανεβαίνει στο νοητό όρος και προσεύχεται απερίσπαστα. Επειδή εκεί εκτελείται η καθαρή προσευχή, που διώχνει μακριά κάθε έννοια αυτού του κόσμου και φωτίζει ολόκληρο το νου, αυξάνοντάς τον με το λάδι της θείας αγάπης και καταυγάζοντάς τον με θείες φωτοχυσίες.
4. – Όταν ο νους φωτίζεται με τη μνήμη του Θεού και όταν, με την απερίσπαστη προσευχή, λάμπει και ακτινοβολεί από τη θεία γνώση, όταν επίσης διατηρεί καθαρά όλα τα κινήματα του σώματός του, τότε από το στόμα βγαίνουν λόγια γεμάτα σύνεση και σοφία. Τοτε τα αισθητήριά του καλύπτονται από την ομορφιά της σεμνότητας και τα σωματικά μέλη του κοπιάζουν στη διακονία των καλών πράξεων. Τοτε όλος ο άνθρωπος γίνεται φως, γιατί η ψυχή γίνεται λυχνάρι του φωτεινό, που φέγγει ‘το φως το αληθινό, εκείνο που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο” των αρετών. (Ιωάν. 1,19).
5. – Αυτός που ζει και πορεύεται μ’ αυτό τον τρόπο «δεν συμμορφώνει τη ζωη του με το φρόνημα αυτού του κόσμου» (Ρωμ. 12,2 & Γαλ. 1,4) που φθείρεται και πεθαίνει. Αυτός, ακούγοντας τον απόστολο Παύλο -ο οποίος βλέποντας τα αθέατα, λέει ότι ‘ο Θεός θα αφανίσει τη μορφη αυτού του κόσμου” (Α Κορ. 7, 31)- δεν γυρίζει πίσω στα επίγεια πράγματα. Αυτός ξεπερνάει όσα φθείρονται και χάνονται, όσα έχουν μόνο σχήμα και όχι ύπαρξη. Γιατί, όπως το σχήμα εμφανίζεται για λίγο και μετά αφανίζεται, έτσι και τα πράγματα της ζωής αυτής δεν έχουν τίποτα σίγουρο και σταθερό. Γι’ αυτό λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος, και το λογισμό του απομακρύνει από την επιθυμία των ορατών πραγμάτων και τα ευχάριστα αυτής της ζωής, τα περιφρονεί ως κάτι ουσιαστικά ανύπαρκτο. Αυτός αγκαλιάζει μ’ όλη του την ύπαρξη τα αθάνατα πράγματα της μέλλουσας ζωής. Αυτός μεταμορφώνεται συνεχώς, με το να επιστρέφει καθημερινά στον εαυτό του και με το να αναμορφώνει κάθε ώρα και στιγμη τον τρόπο της σκέψης του, έτσι ώστε, με την επίδοση και την άσκηση των αρετών,
να αποχωρίζεται τα κακά και να εγκολπώνεται τα αγαθά.
6. – Όταν ο αγωνιστής της ευσέβειας καλλιεργεί τον εαυτό του και προκόβει ανεβαίνοντας σε τέτοια πνευματικά ύψη -επειδή ακριβώς οικοδομείται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και επειδή λάμπει σαν φωτεινό αστέρι- παρακινεί και ανάβει και των άλλων τον ζήλο, για τη μίμηση του καλού. Έτσι τιμάει τη Μεταμόρφωση του Χριστού με όλο του το σώμα και με όλο του το πνεύμα, γνωρίζοντας βαθιά και ουσιαστικά το μυστήριο της εορτής και ερμηνεύοντάς το έμπρακτα στο περιβάλλον του. Γιατί ο Χριστός με την θεία Του Μεταμόρφωση, προμήνυσε ταυτόχρονα και την άρρητη δόξα, με την οποία θα έρθει να κρίνει τον σύμπαντα κόσμο. Έκανε ακόμα ολοφάνερη την λαμπρότητα της οποίας θα γίνουν μέτοχοι εκείνοι που θα ευαρεστήσουν στον Θεο. Τελος δίδαξε κάθε πιστό να προετοιμάζει πάντα τον εαυτό του, ώστε να είναι κάθε στιγμη δοχείο κατάλληλο και χωρητικό της θείας ζωής και της μέλλουσας μακαριότητας, όντας σαν το κερί πάντα σε θέση να δεχθεί το θείο φως.
7. – Συμβαίνει με τον πιστό ο,τι ακριβώς συμβαίνει και με το κερί. Αυτό καθώς λυώνει με την πύρωση της φωτιάς, λόγω της λιπώδους του φύσεως, τρέφει και συντηρεί τη φωτιά, διατηρώντας έτσι το φως και καταφωτίζοντας όσους το πλησιάζουν. Ο πιστός άνθρωπος, έχοντας συμπήξει μέσα του τα κεριά της θείας γνώσεως -που είναι ακριβώς τα άνθη της αρετής- και έχοντας ξεκόψει, με τη βοήθεια και τη θέρμη του θείου έρωτος, από κάθε γήινη επιθυμία, έχει ουσιαστικά προετοιμάσει από εδώ κιόλας τον εαυτό του, για να γίνει εκείνο το κατάλληλο λυχνάρι. Βασισμένος στο νόμο της θείας αγάπης, περιμένει κι αυτός με λαχτάρα να υποδεχθεί, όταν έρθει η μέλλουσα ζωη, το θείο και άρρητο εκείνο Φως και να απολαύσει την συνεχή και ατελεύτητη λαμπρότητα, που πηγάζει από εκεί.
8. – Η τήρηση των εντολών του Χριστού και ο κόπος που καταβάλλεται για την απόκτηση των αρετών, γίνονται τροφοδότες της θείας δόξας. Ο Κυριος, καθώς γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, έχει πει: ‘Θα αγαπήσω αυτόν που τηρεί τις εντολές μου και θα του φανερώσω τον εαυτό μου” (Ιωάν. 14,21). Όπως ακριβώς λοιπόν, το αισθητό φως καταναλώνει το κερί για να συντηρηθεί, έτσι και η δόξα του Θείου φωτός, τροφοδοτείται από τις αρετές της ψυχής και καταλάμπει εκείνους, που τη δέχονται μέσα τους.
Ο Χριστός έχει πει: ‘Τροφή μου είναι το να κάνω το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου, που με έχει στείλει και να τελειώσω το έργο Του” (Ιωάν. 4,34). Και ο προφήτης Δαυίδ λέει: ‘Μεσα στο θέλημά Του είναι κρυμμένη αιώνια ζωη” (Ψαλμ. 29,6).
9. – Κατά συνέπεια, ο εργάτης του αγαθού και θα ζήσει και θα θερίσει τούς καρπούς των κόπων του, με τη Χαρη του Καθηγητή της σωτηρίας μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος δοξάζει αυτούς που Τον δοξάζουν.
Σ’ Αυτόν πρέπει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση, μαζί με τον Άναρχο Πατέρα Του και το Πανάγιο και ζωοποιό Πνεύμα Του, τώρα και πάντοτε και στούς αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
imaik.gr
