Ο ιερομόναχος Κόνων και ο Τίμιος Πρόδρομος (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3).

Ακούστε το επόμενο κείμενο, όπως αυτό «δημοσιεύθηκε στο 193-ο τεύχος (Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του 2022) του ηχητικού περιοδικού μας, Ορθόδοξη Πορεία.

Ο ιερομόναχος Κόνων και ο Τίμιος Πρόδρομος.mp3

Πήγαμε, κάποτε στην λαύρα1 του οσίου Αθανασίου, που μας διηγήθηκε τα εξής:

«Όταν βρισκόμουν στο κοινόβιο του Πενθουκλά, υπήρχε εκεί κάποιος γέροντας ιερομόναχος με το όνομα Κόνων, ο οποίος, καθώς είχαν την συνήθεια τότε, όταν ερχόταν κάποια γυναίκα, την έχριζε με το άγιο μύρο. Όμως, για να προφυλάξει την αρετή του, επειδή σκανδαλιζόταν, αποφάσισε να αναχωρήσει από εκεί. Τότε εμφανίστηκε ο άγιος Πρόδρομος και του είπε: «Κάνε υπομονή στο μοναστήρι και θα σου ελαφρώσω τον πόλεμο». Και μια ημέρα, όταν ήλθε μία πολύ όμορφη κοπέλα από την Περσία, για να βαπτιστεί, έμεινε δύο μέρες, επειδή ο γέροντας δεν μπορούσε να την χρίσει γυμνή.

Μαθαίνοντας αυτό, ο πατριάρχης Πέτρος απόρησε και θέλησε να διορίσει γυναίκα διάκονο, για να χρίζει τις γυναίκες. Όμως το μοναστήρι δεν δεχόταν γυναίκες στο εσωτερικό του. Έτσι ο Κόνων, αφού πήρε το δέρμα του προβάτου, που το είχε ως πανοφώρι, αναχώρησε και περιδιάβαινε τα όρη, όπου τον συνάντησε ο θείος Πρόδρομος και του λέει:

«Επίστρεψε στο μοναστήρι και θα σου ελαφρώσω τον πόλεμο». Τότε ο γέροντας με θυμό αποκρίθηκε: «Πολλές φορές μου υποσχέθηκες, αλλά τίποτε δεν έκανες». Τότε ο Πρόδρομος τον πήρε μαζί του, τον κάθισε σε μια πέτρα, τον σταύρωσε τρεις φορές και του είπε: «Πίστεψέ με, γέροντα, ότι θα είχες μισθό για τον πόλεμο, αλλά επειδή δεν υπομένεις ιδού, λοιπόν, σου γιατρεύω το πάθος. Να ξέρεις, όμως, ότι μισθό δεν έχεις πλέον από τούτο το πράγμα».

Τότε ο γέροντας επέστρεψε στο μοναστήρι το βαπτιστηρίου, που ήταν αφιερωμένο στον Πρόδρομο και έχρισε την άλλη μέρα την κοπέλα, χωρίς να σκέφτεται ότι ήταν γυμνή και έζησε δέκα ακόμη χρόνια στο διακόνημα του βαπτίσματος και κοιμήθηκε εν Κυρίω.

Υποσημείωση.

1. Λαύρες ονομάζονταν όσα μοναστήρια είχαν κελλιά χωριστά για κάθε έναν ασκητή, όπως και οι σκήτες, όπου ησύχαζαν καταμόνας αγωνιζόμενοι. Είχαν, όμως, κοινά τα εργόχειρα και την τροφή τους και αγωνίζονταν περισσότερο από αυτούς που ήταν στα κοινόβια.

Από το βιβλίο: Λειμωνάριον το παλαιόν – ιωάννου Μόσχου. Ητοι, Τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου. Διηγήματα των Οσίων πατέρων. βιβλίον ψυχωφελέστατον Ιωάννου Ευκρατά και Σωφρονίου του σοφιστού.
Εκδότης, Η Αγία Αννα, Φεβρουάριος 2005

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.

Κατηγορίες: Αγιολογικά - Πατερικά, Θαυμαστά γεγονότα, Το ηχητικό περιοδικό μας - Ορθόδοξη Πορεία. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.