Θαυμαστές εμπειρίες των συζύγων Θ. και Β.
Ηχογραφημένη συζήτηση μεταξύ: (=συνομιλητή), Θ.
(=μιας Κυρίας καθηγητρίας), και Β. (του συζύγου της ιατρού).
ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ
Προς δόξαν της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, Διήγησις Θαύματος γενομένου δι’ ευχών του γέροντος π. Πορφυρίου.
Από την κ. Θ.
Η συνήθης της εφηβείας ακμή επεμολύνθη, εδημιούργησε βαθειές ουλές στο πρόσωπό μου, και έγινε αιτία να ταλαιπωρούμαι ψυχικά και σωματικά επί πολλά έτη, έως ότου η ευχή του γέροντα Πορφυρίου με εθεράπευσε πλήρως.
Στην εφηβεία μου παρουσιάσθηκε ακμή, τα δυσειδή1 αποτελέσματα της οποίας προσπαθούσα να αποτρέψω συνθλίβοντας με τα νύχια μου τους δοθιήνες, όπως συχνά κάνουν οι έφηβοι. Το αποτέλεσμα ήταν να εγκατασταθεί σταφυλοκοκκίαση. Όταν στα φοιτητικά μου χρόνια ήλθα στην Αθήνα, ενδιαφέρθηκα για την θεραπεία της, επισκεπτόμενη αρχικά αισθητικούς – για καθαρισμό προσώπου – χωρίς αποτέλεσμα, και αργότερα δερματολόγους, των οποίων την φαρμακευτική αγωγή ακολούθησα λεπτομερώς, χωρίς και πάλιν να επιτευχθεί ίασις.
Αι ανεπιτυχείς προσπάθειαι θεραπείας της ακμής, αι εξάρσεις που συνέβαιναν όταν πιεζόμουν ή στενοχωρούμην, και κυρίως η ηλικία που μου συνέβαιναν αυτά (μέχρι τα 27 μου) μου δημιούργησαν άσχημη ψυχολογία. Η κατάστασις αυτή συνεχίσθη και μετά τον διορισμό μου το 1978 στην μέση εκπαίδευση ως χημικού.
Το καλοκαίρι του 1979 επιδεινώθηκαν οι δοθιήνες, σχηματίσθηκαν ελαφρές ουλές και οι παρειές μου και ο τράχηλος (λαιμός) γέμισαν φλύκταινες. Ακολούθησα και πάλι φαρμακευτική αγωγή δερματολόγου με αποτέλεσμα μετά τρίμηνον να εξαφανιστούν οι φλύκταινες, στην θέση τους όμως έμειναν βαθειές ουλές. Το αισθητικό αποτέλεσμα του προσώπου μου ήταν πολύ δυσάρεστο.
Γνώρισα τον γέροντα τον Μάιο του 1980 και έκτοτε τον επισκεπτόμουν μία φορά την εβδομάδα, με τη λαχτάρα που ο διψασμένος αναζητά την πηγή. Στις επισκέψεις μου όμως αυτές ποτέ δεν σκέφθηκα να του αναφέρω το πρόβλημά μου με τις ουλές του προσώπου μου. Το είχα μάλλον απωθήσει και καταπιέσει. Έτσι σε μία από τις επισκέψεις μου, θα ήταν Φεβρουάριος 1981, μεταξύ άλλων μου λέει ο γέροντας: (Έ!! Είσαι λεβέντισσα μωρέ!». Εγώ στα λόγια του αντέδρασα σιωπηλά, με τέτοιον τρόπο που ο γέροντας αναφώνησε: (Πώ, πώ, πόσο είσαι πληγωμένη!!». Ναι, γέροντα, του λέω σαν χαμένη, -και κείνη την στιγμή συνειδητοποιούσα για πρώτη φορά την άσχημη ψυχολογία μου – τι να κάνω, σε παρακαλώ βοήθησέ με να το ξεπεράσω. Ούτε που μου πέρασε από τον νου πως θα μπορούσε να με θεραπεύσει. «Ξέρεις τι να κάνουμε;» μου λέει. «Να παρακαλέσουμε τον Χριστό μαζί. Κάθε βράδυ στις 10 μ.μ. και για μισή ώρα θα λες την ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, Ελέησόν με».
Έφυγα πολύ χαρούμενη. Ήδη αισθανόμουν μια γλυκειά θερμότητα στην ψυχή μου που με ζωογονούσε και αντανακλούσε στο πρόσωπό μου. Αμέσως μετά τον γέροντα πέρασα από μία φίλη μου την Φ. Μόλις με αντίκρυσε ανοίγοντας την πόρτα, έκανε ένα βήμα πίσω ξαφνιασμένη και με παρατηρούσε επίμονα σαν κάτι διαφορετικό να έβλεπε στο πρόσωπό μου. Δεν μου είπε τίποτα. Εκείνη την στιγμή δεν κατάλαβα την αντίδρασή της, μου εντυπώθηκε όμως, και την ερμήνευσα αργότερα.
Από το ίδιο βράδυ και κάθε βράδυ, απομονωμένη σ’ ένα δωμάτιο έκανα την ευχή όπως μου είπε ο γέροντας. Λίγες ημέρες μετά, την ώρα που έκανα την ευχή, αισθάνθηκα ξαφνικά μια έντονη, γλυκιά αλλά σύντομης διάρκειας θερμότητα σαν να ήρχετο απ’ έξω και μπήκε στην αριστερή μου παρειά, όπου ήταν εντονώτερα τα σημάδια. Όταν την επομένη εβδομάδα επισκέφθηκα τον γέροντα, με ρώτησε με τρόπο που έδειχνε πως γνώριζε τι είχε συμβεί. «Έ! Τι έγινε;» του απαντώ «Γέροντα, εκεί που έλεγα την ευχή ήλθε απ’ έξω κάτι σαν θεία δύναμις, σαν φωτιά, εδώ… στο αριστερό μου μάγουλο, και ένιωσα να με ζωογονεί…». Τότε ο γέροντας με διόρθωσε λέγοντας. «Μην το λες έτσι μωρέ, ήταν το Άγιο Πνεύμα».
Μετά απ’ αυτήν την θαυματουργική ενέργεια, όσοι με έβλεπαν ρωτούσαν αν έκανε λίφτινγκ!…2 Πρέπει να πω πως οι ουλές ήταν τόσο βαθειές που το λίφτινγκ ή οι όποιες πλαστικές επεμβάσεις δεν θα μπορούσαν να δώσουν κάποιο καλό αποτέλεσμα. Εκείνο όμως που ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί είναι ότι ταυτοχρόνως με την δερματική ίαση συνέβη και εις βάθος ψυχική θεραπεία. Όπως αυτά εμφανίσθηκαν μαζί και το ένα έτρεφε το άλλο, έτσι και μαζί άρχισαν να φεύγουν. Η ίαση είχε δύο στάδια. Ένα πρώτο όπου έγινε εντυπωσιακά αντιληπτό το αποτέλεσμα, χωρίς όμως να αποκατασταθούν πλήρως οι βλάβες, και ένα δεύτερο κατά το οποίο συνεχίζετο η θαυματουργική θεραπεία και πιστεύω συνεχίζεται ακόμα, διότι το δέρμα του προσώπου μου βελτιώνεται συνεχώς. Από τότε δεν με ενδιέφερε καθόλου η κατάστασή μου, ένοιωθα δε πως η όλη ιστορία αφορούσε κάποιαν άλλη και όχι εμένα.
Σε επόμενες επισκέψεις μου και κατά καιρούς μου εξηγούσε πως είχε καταστραφεί η φυσιολογική χλωρίδα του δέρματος του προσώπου μου από τα υγρά αντισηπτικά που χρησιμοποιούσα, αυτό δε επιβάρυνε την κατάστασή μου και μου συνέστησε να μη χρησιμοποιώ καλλυντικές κρέμες, ούτε τις πλέον απλές, διότι λόγω της λιπαρότητός των, θα υποτροπίαζε η κατάστασή μου. Επίσης να μη περιεργάζομαι το πρόσωπό μου στον καθρέπτη.
Θεωρώ την ημέρα που γνώρισα τον γέροντα, ημέρα αναγεννήσεώς μου. Ήταν η ωραιότερη της ζωής μου, πιστεύω δε και το γνωρίζω, πως έτσι αισθάνονται όλοι όσοι τον γνώρισαν.
Ας έχουμε την ευχή του και τις πρεσβείες του.
Θ.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ.
1. Δηλαδή άσχημα.
2. Ιατρική επέμβαση για βελτίωση της εμφάνισης του προσώπου.
Από το βιβλίο: Θαυμαστά γεγονότα και συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου. Αθήναι, Σεπτέμβριος 2009.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
