«Η πιο συμφέρουσα ημέρα είναι εκείνη που υποφέρουμε πιο πολύ.
Άμα δεν υποφέρουμε, μοιάζουμε μ’ εκείνον που άνοιξε το μαγαζί του και κανένας δεν ήρθε να ψωνίσει…
Έπαθλον παίρνουν όχι οι θεατές, αλλά οι αθλητές που αθλούνται νομίμως.
Πρέπει να πνίγουμε κάμποσα μέσα μας, κάμποσα να χωνεύουμε…
Αν πιάσουμε τελειότητες και αλάθητα, δεν πιστεύω να βρεθούν πολλοί άμεμπτοι.
Να ευχαριστηθούμε με ό,τι είμαστε, για νάρθει η ευτυχία.
Μην κοιτάζουμε τους άλλους, γιατί κι εκείνοι έχουν προβλήματα που δεν τα ξέρουμε.
«Στείλε τον Λάζαρο να’ πει στ’ αδέλφια μου να μετανοήσουν», είπε ο πλούσιος. Αυτά προ της κρίσεως. Και η μάνα που πέθανε και βλέπει τα παιδιά της να παραστρατούν, να αμαρτάνουν, λυπάται.
Αλλά μετά την κρίση, όχι. «Ου φόβος, ου λύπη, ου στεναγμός», αλλά χαρά και φως. Όπως όταν εμείς έχουμε αναμμένα φώτα, δεν μπορούμε να δούμε προς τα έξω, που είναι σκοτάδι, ενώ οι έξω στο σκοτάδι, μας βλέπουν, έτσι και στον χώρο του Παραδείσου.
Πολλές φορές γυρεύομε να γίνουμε δικαιότεροι του Θεού, να μην μείνει κανένας έξω από τον Παράδεισο. Μα έτσι δεν θα υπάρχει ούτε αγώνας ούτε εγκράτεια.
Όταν θεωρούμε τα πνευματικά δύσκολα, ακατόρθωτα, είναι γιατί δεν προσπαθήσαμε.
Ο Θεός βοηθά.
Κάθε τι που κάμνουμε να βάζουμε τον Χριστό μπροστά κι εμείς πίσω. Κι όχι εμείς μπροστά και πίσω ο Χριστός.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν νίκησε έτσι, νίκησε μόνο με τον Σταυρό μπροστά.
Κάθε τι που κάμνουμε να γίνεται προς δόξα Θεού και ωφέλεια ψυχών.
Να μην σπαταλώνται οι ώρες, οι μέρες, αλλά να χρησιμοποιούνται για να υμνείται ο Θεός και να αναπαύονται οι ψυχές των συνανθρώπων μας.
Από τον κόσμο αυτό δεν πέρασε κανένας απείραχτος. Όποιος υποφέρει έχει μισθό.
Αποσπάσματα από τα «Διδακτικά κεφάλαια» του βιβλίου του Πρεσβ. Ανδρέα Αγαθοκλέους «Εμπειρία αγιότητος, Ταπεινή καταγραφή του βίου της θαυμαστής πολιτείας και των θεοπνεύστων λόγων του παππού Παναή από τη Λύση», έκδοση Ορθόδοξο Πνευματικό Κέντρο Αγίου Γεωργίου Μακρή, Λάρνακα 1994.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Πεμπτουσία.gr: 14 Δεκεμβρίου 2021
