Σε αυτόν τον τόπο επίσης υπάρχει μια κοιλάδα που ονομάζεται Ιντερορίνα – από τους πολλούς λέγεται στα χωριάτικα Ιντεροκρίνα,1 -, στην οποία υπήρχε ένας άνδρας πολύ θαυμαστής πολιτείας, ονόματι Σεβήρος,2 ιερεύς της εκκλησίας της μακαρίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Μια φορά που ένας οικοδεσπότης έφτασε στα τελευταία του, έστειλε γρήγορα αγγελιοφόρους και τον παρακάλεσε να έλθει το συντομότερο σε αυτόν και με τις προσευχές του να μεσιτεύσει για τις αμαρτίες του,3 ώστε με την μετάνοια για τις κακές πράξεις του να βγει από το σώμα λελυμένος από τα πταίσματά του. Όμως απροσδόκητα συνέβη ο ιερεύς να είναι απασχολημένος με το κλάδεμα του αμπελιού και είπε σε αυτούς που ήλθαν: «Πηγαίνετε εσείς μπροστά και να κι εγώ σας ακολουθώ». Κι επειδή έβλεπε πως του απόμενε κάτι ακόμη στη δουλειά, καθυστέρησε λιγάκι, για να τελειώσει αυτή την ελάχιστη δουλειά που έμενε. Και μόλις ολοκλήρωσε, πήρε τον δρόμο για τον άρρωστο. Καθώς πήγαινε στο δρόμο, ήρθαν τρέχοντας να τον συναντήσουν αυτοί που είχαν έρθει και πριν, λέγοντας: «Γιατί άργησες, πάτερ; Μην κουράζεσαι, γιατί ήδη τελείωσε». Μόλις το άκουσε, άρχισε να τρέμει και με μεγάλες φωνές να αποκαλεί τον εαυτό του φονιά εκείνου.
Κλαίγοντας λοιπόν κατέφθασε στο σώμα του νεκρού και με δάκρυα έρριξε τον εαυτό του στη γη μπροστά στο κρεββάτι του. Κι ενώ έκλαιγε γοερά, κτυπούσε το κεφάλι του στη γη, κι αποκαλούσε τον εαυτό του ένοχο του θανάτου του, ξαφνικά ο κεκοιμημένος ανέλαβε πίσω την ψυχή του. Το πλήθος που στεκόταν τριγύρω, όταν το αντίκρυσαν αυτό, έβγαλαν κραυγές θαυμασμού και άρχισαν ακόμη περισσότερο να κλαίνε από χαρά. Όταν τον ρώτησαν εκείνον που ήταν και πώς επέστρεψε πίσω, είπε: «Φοβερά σιχαμεροί άνθρωποι ήταν αυτοί που με οδηγούσαν, από των οποίων το στόμα και τα ρουθούνια έβγαινε φωτιά, την οποία δεν μπορούσα να υποφέρω. Ενώ με πήγαιναν μέσα από σκοτεινούς τόπους, ξαφνικά ένας νεανίας με ωραία μορφή μαζί και με άλλους μπήκε στο δρόμο μας και μας συνάντησε, και είπε σε αυτούς που με τραβούσαν: «Οδηγήστε αυτόν πίσω, γιατί ο πρεσβύτερος Σεβήρος οδύρεται. Ο Κύριος τον εδώρησε στα δάκρυα εκείνου».
Ο Σεβήρος σηκώθηκε αμέσως από τη γη και παρέσχε τη μεσιτεία του για να γίνει ευπρόσδεκτη η μετάνοιά του. Αφού επί επτά μέρες ο ασθενής που γύρισε πίσω στη ζωή μετανοούσε για τα διαπραχθέντα σφάλματά του, την όγδοη μέρα χαρούμενος βγήκε από το σώμα. Υπολόγισε, σε παρακαλώ, αυτόν τον Σεβήρο για τον οποίο μιλάμε, με πόση αγάπη τον φρόντισε ο Κύριος, που δεν ανέχθηκε να θλιβεί ούτε προσωρινά για λίγη ώρα.
Σημεία και ζωή.
ΠΕΤΡΟΣ. Πολύ αξιοθαύμαστα είναι αυτά που βρίσκω να μου έχουν διαφύγει ως τώρα.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Εγώ, Πέτρε, πιστεύω πως τέτοιοι πολλοί δεν λείπουν και στον αιώνα μας, ούτε και στις μέρες μας ακόμα. Και ούτε αν δεν κάνουν τέτοια σημεία, αυτό σημαίνει πως δεν είναι τέτοιοι. Γιατί η γνήσια αποτίμηση της πολιτείας κάποιου βρίσκεται στην αρετή των έργων του, όχι στην επίδειξη σημείων. Γιατί υπάρχουν αρκετοί που, αν και δεν κάνουν σημεία, δεν είναι καθόλου κατώτεροι από αυτούς που κάνουν σημεία.
ΠΕΤΡΟΣ. Πώς γίνεται, παρακαλώ, να μου εξηγηθεί αυτό, ότι δηλαδή είναι μερικοί που σημεία δεν κάνουν κι ωστόσο δεν διαφέρουν από αυτούς που κάνουν;
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Άραγε αγνοείς πως ο Απόστολος Παύλος είναι αδελφός στα αποστολικά πρωτεία με τον Πέτρο, τον πρώτο των Αποστόλων.
ΠΕΤΡΟΣ. Ξέρω πως δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία πως, αν και «ελάχιστος των αποστόλων»,4 όμως «πλείον πάντων σκοπίασε».
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Όπως πολύ καλά ο ίδιος θα θυμάσαι, ο Πέτρος στη θάλασσα με τα πόδια περπάτησε,5 ο Παύλος στη θάλασσα περιέπεσε σε ναυάγιο.6 Σε ένα και το αυτό στοιχείο της φύσεως, ο Παύλος με πλοίο δεν μπόρεσε να ταξιδέψει, ο Πέτρος με τα πόδια πήγε. Φανερά επομένως βγαίνει το συμπέρασμα πως, αν και του καθενός η δύναμη στα θαύματα υπήρξε διαφορετική, όμως και των δύο η αξία είναι ίδια στον ουρανό.
ΠΕΤΡΟΣ. Με αναπαύουν, ομολογώ, απόλυτα αυτά που λες. Να που ξεκάθαρα έμαθα πως πρέπει να ζητείται ζωή και όχι σημεία. Αλλά επειδή τα ίδια τα σημεία που γίνονται φέρουν αποδείξεις καλής ζωής, παρακαλώ και πάλι, αν υπάρχουν κάποια, να μου τα διηγηθείς, για να διαθρέψεις εμένα τον πεινασμένο με τα παραδείγματα των αγαθών ανδρών.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Θα ήθελα προς δόξαν του Λυτρωτού μας να σου διηγηθώ κάτι για τα θαύματα του ευσεβούς ανδρός Βενεδίκτου, αλλά βλέπω πως ο χρόνος δεν μπορεί να επαρκέσει για να τα ολοκληρώσουμε απόψε. Πιο άνετα λοιπόν θα τα πούμε, αν αρχίσουμε μιαν άλλη φορά.
Υποσημειώσεις.
1. Interocrium ή Interocrea,το σημερινό Antrodoco, μικρή πόλη στο δρόμο Αμιτέρνου – Ριέτι (βλ. χάρτη Εβ). Είναι σε υψόμετρο 510 m σε τόπο απόκρημνο, όλο γκρεμούς και φαράγγια. Το Interorina είναι μάλλον παρετυμολογία του Αγ. Γρηγορίου.
2. Seveurs: αναφέρεται στο Ρωμαϊκό εορτολόγιο στις 15 Φεβρουαρίου.
3. Υπονοείται εδώ το μυστήριο της Εξομολογήσεως. Ο ιερεύς δεν δίνει ο ίδιος άφεση αμαρτιών, αλλά μεσιτεύει στον Θεό γι αυτό.
4. Α’ Κορ. 15, 9-10
5. Ματθ. 14, 28-29
6. Β’ Κορ. 11, 25 πρβλ. πράξ. 27, 14- 38
Από το βιβλίο: Βίοι αγνώστων Ασκητών: Αγίου Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, του επικαλουμένου Διαλόγου. Εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις υπό Ιωάννου Ιερομ.
Εκδότης, Ιερά Σκήτη Αγίας Αννης – Αγιον Ορος. Ιούνιος 2020.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
