Λόγω του αναπτυξιακού υποβάθρου της εφηβικής ηλικίας (προσκόλληση στον παρόντα χρόνο, αίσθημα «παντοδυναμίας» κ.ά.), οι έφηβοι χαρακτηρίζονται διαχρονικά από ευαλωτότητα σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνου. Επιπλέον, το Διαδίκτυο είναι μέσο που δημιουργεί συνθήκες ιδιαίτερης έκθεσης σε ερεθίσματα ακατάλληλα, που λόγω της επανάληψής τους «απενοχοποιούνται» και τα παιδιά εξοικειώνονται με αυτά. Η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί από τις προκλήσεις του περιβάλλοντός τους, όπως η πίεση από τους συνομηλίκους ή η τυχόν οικογενειακή δυσλειτουργία, και συχνά βιώνουν συναισθηματικό κενό, έλλειμμα επικοινωνίας και δυσκολίες στη διαχείριση των καθημερινών δυσκολιών.
Η συμμετοχή τους σε επικίνδυνες διαδικτυακές προκλήσεις (challenges online) αποτελεί διέξοδο που ενισχύεται από τον μιμητισμό της ηλικίας και δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενός επιτεύγματος, μιας πράξης που δηλώνει έντονα την παρουσία τους και έναν τρόπο να «ξεχωρίσουν». Δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους και τις συνέπειες στους ίδιους ή τους συνανθρώπους τους, και πειραματίζονται ακραία – συχνά δε τα αποτελέσματα μπορεί να είναι δυσάρεστα ή και πολύ επιβλαβή.
Το «παιχνίδι του πνιγμού» αποτελεί ακραία διαδικτυακή πρόκληση, ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους εφήβους. Σκοπός είναι η πρόκληση αισθήματος «ευεξίας» έπειτα από λιποθυμία, η οποία επέρχεται από το έντονο σφίξιμο στον λαιμό ή στο στήθος. Εχουν κινδυνεύσει παιδιά και στη χώρα μας, και ως φαινόμενο, απασχολεί ιδιαίτερα γονείς και εκπαιδευτικούς.
Η οικονομική/κοινωνική κρίση των τελευταίων ετών και η περίοδος της πανδημίας με τα συνακόλουθα προβλήματα που προκάλεσαν στα ελληνικά νοικοκυριά είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση των ακραίων συμπεριφορών στους εφήβους. Ο διαδικτυακός τζόγος, τα παιχνίδια αυτοτραυματισμού και οι εκφράσεις μίσους μέσω Διαδικτύου ή διά ζώσης είναι κάποια από τα «σημεία των καιρών». Ορισμένοι έφηβοι προσπαθούν να προκαλέσουν στον εαυτό τους σωματικό πόνο προκειμένου να αποφύγουν την ψυχική οδύνη. Πολλές φορές το βλέπουν ως διέξοδο όταν αισθάνονται θλιμμένοι ή βιώνουν υπερβολικό άγχος ή πίεση.
Η συμμετοχή των παιδιών σε επικίνδυνες διαδικτυακές προκλήσεις δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενός επιτεύγματος.
Πολύτιμη κρίνεται η προσεκτική παρατήρηση όλων των πτυχών της καθημερινότητας ενός παιδιού. Ενας έφηβος που βιώνει κάποιου είδους πρόβλημα μπορεί να μεταβάλλει σημαντικά την καθημερινότητά του και όταν εντοπιστούν τέτοιες μεταβολές, αξιολογούνται και έχουν θέση η ειδική συμβουλευτική, υποστήριξη ή/και παρέμβαση.
Είναι γεγονός ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα πάντα και εμπνέονται όταν αισθάνονται τους γονείς τους αισιόδοξους και υποστηρικτικούς. Είναι σημαντικό να διατηρείται το καλό κλίμα στην οικογένεια, παρά τις όποιες δυσκολίες. Οι έφηβοι έχουν ανάγκη να νιώθουν πως κάποια στιγμή θα ξεπεραστούν τα εμπόδια, αρκεί όλα τα μέλη της οικογένειας να είναι ενωμένα και να προσπαθούν για το κοινό καλό.
* H κ. Αρτεμις Κ. Τσίτσικα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδιατρικής – Εφηβικής Ιατρικής, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, επιστ. υπεύθυνη Προγραμμάτων «φιλικών» για εφήβους/νέους Π.Ο.Υ. ΕΚΠΑ και Προγραμμάτων Κατάρτισης του υπουργείου Υγείας, πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής (ΕΕΕΙ), διευθύντρια ΠΜΣ «Στρ. Αναπτυξιακής και Εφηβικής Υγείας».
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Καθημερινή: 21 Μαϊου 2022
