1.
Τα κυριακάτικά μας κηρύγματα της νέας αυτής Σειράς που κάνουμε, αδελφοί μου χριστιανοί, έχουν τον γενικό τίτλο ΑΡΡΩΣΤΙΑ και ΥΓΕΙΑ. Όπως αρρωσταίνει το σώμα μας και πηγαίνουμε στον γιατρό, έτσι αρρωσταίνει και η ψυχή μας και πηγαίνουμε στην Εκκλησία, για να βρούμε την θεραπεία και την υγεία μας. Έτσι να βλέπετε την Εκκλησία, αγαπητοί μου. Σαν ένα νοσοκομείο που έχει φάρμακα για κάθε πνευματική αρρώστια. Θεράποντες δε γιατροί στο ιερό αυτό νοσοκομείο είμαστε εμείς οι Ιερείς, που εννοείται ότι ξέρουμε πώς θεραπεύονται τα ψυχικά πάθη. Το ξέρουμε από την σπουδή μας στα πατερικά κείμενα, που μιλάνε για την θεραπευτική των ψυχικών νοσημάτων, αλλά το ξέρουμε και από την δική μας πείρα• γιατί εννοείται ότι εμείς πρέπει να είμαστε θεραπευμένοι, για να μπορούμε να θεραπεύσουμε.
2. Ο άνθρωπος, αγαπητοί μου, βγήκε καθαρός από τα χέρια του Δημιουργού του. Δηλαδή δημιουργήθηκε υγιέστατος. Αυτό θέλει να πει η Αγία Γραφή όταν λέει ότι ο άνθρωπος πλάστηκε κατά την εικόνα του Θεού. Ναι! Ο άνθρωπος πλάστηκε κοσμημένος με αρετές. Έσφυζε και έλαμπε από υγεία. Αλλά σε αυτό που είπα ότι ο άνθρωπος πλάστηκε κατά την εικόνα του Θεού, θέλω να σταματήσω για λίγο και να το επεξηγήσω. Γιατί από την επεξήγηση αυτή θα μάθουμε κάτι το πολύ σπουδαίο και πολύ αναγκαίο για την πνευματική μας πορεία.
Λέμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος πλάστηκε κατά την εικόνα του Θεού. Αλλά ο Θεός δεν έχει σώμα. Πως, λοιπόν, λέμε ότι ο άνθρωπος, που έχει σώμα, είναι πλασμένος κατά την εικόνα του Θεού, που δεν έχει σώμα; Για να λέμε ότι ο άνθρωπος είναι πραγματικά εικόνα του Θεού, πρέπει να μου βρείτε Θεό με σώμα! Υπάρχει Θεός με σώμα; Ναι, αδελφοί μου, υπάρχει! Είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός! Είναι ο Ιησούς Χριστός, που σαρκώθηκε στην Κοιλία της Παναγίας μας για εμάς. Για εμάς ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος κανονικός. Άνθρωπος με σάρκα, με κόκκαλα, με αίμα, με καρδιά! Άνθρωπος σαν και εμάς, εκτός βέβαια από την αμαρτία. Ώστε, λοιπόν, να μη λέμε γενικά ότι ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού, αλλά να το λέμε καλύτερα ότι ο άνθρωπος είναι εικόνα του Ιησού Χριστού, του σαρκωθέντος Υιού του Θεού.
Ότι ο άνθρωπος είναι εικόνα του Ιησού Χριστού και όχι του Θεού γενικά, το λένε όλοι οι άγιοι Πατέρες. Αλλά το λέει και αυτή η ίδια η Γραφή και μάλιστα από την αρχή της. Λέει η Γένεση, το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, στο πρώτο της κεφάλαιο, στον 27ο στίχο: «Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο κατά την εικόνα του Θεού». Είναι περίεργα τα λόγια αυτά. Περίεργα, γιατί μιλάνε για δυό Θεούς: «Ο Θεός έκανε τον__ άνθρωπο κατά την εικόνα του Θεού»! Και ρωτάμε: Κατά την εικόνα ποιού Θεού ο Θεός έκανε τον άνθρωπο; Αλλά, με βάση αυτά που σας είπα, απαντάμε: Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο κατά την εικόνα του Υιού Του, που επρόκειτο να ενανθρωπήσει. Κατά την εικόνα δηλαδή του Ιησού Χριστού.
3.
Ο άνθρωπος, λοιπόν, είναι από την αρχή θεόμορφος ή, για να το πω καλύτερα, ο άνθρωπος είναι χριστοειδής, αφού είναι πλασμένος κατά την εικόνα του Χριστού. Κανένα αμαρτωλό πάθος δεν τάραζε στην αρχή τον άνθρωπο, γιατί από τα χέρια του Δημιουργού του βγήκε κοσμημένος με αρετές και μόνο με αρετές. Αυτό ήταν μια τέλεια υγεία του ανθρώπου, που την είχε όσο χρόνο ζούσε στον παράδεισο. Την είπα «τέλεια» αυτή την υγεία, αλλά δεν ήταν ακριβώς τέλεια. Γιατί κάθε τόσο γινόταν και πιο τέλεια.
Αυτό θέλει να πει το ότι ο άνθρωπος έγινε όχι μόνο «κατ’ εικόνα», αλλά και «καθ’ ομοίωσιν Θεού». Τί σημαίνει αυτό; Ακούστε: Ο άνθρωπος πλάστηκε με θεϊκά χαρίσματα. Αυτό σημαίνει ότι είναι «κατ’ εικόνα Θεού». Αλλά τα χαρίσματα αυτά, δηλαδή τις αρετές που πήρε ο άνθρωπος κατά την δημιουργία, έπρεπε να τις αυξήσει και να τις πληθύνει. Έτσι ερμηνεύουν μερικοί άγιοι Πατέρες το «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε».
Και με την πατερική αυτή ερμηνεία το «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» είναι μια υποχρεωτική εντολή για τον κάθε άνθρωπο• γιατί κάθε άνθρωπος πρέπει να «αυξάνεται» εν Χριστώ και να μην παραμένει σε νηπιώδη ηλικία. Και κάθε άνθρωπος πάλι πρέπει να «πληθύνει» τις αρετές του, που έλαβε «εν σπέρματι» κατά την δημιουργία.
Και πραγματικά ο άνθρωπος στην αρχή, στην πρώτη του κατοικία, στον παράδεισο, έκανε συνεχώς αυτή την αύξηση και αυτή την πλήθυνση των αρετών του. Σ’ αυτή την κατάστασή του, που οι θεολόγοι την λένε «αρχέγονη» κατάσταση, ο άνθρωπος στον παράδεισο είχε πλήρη κοινωνία με τον Θεό και ο,τι έβλεπε και άκουγε στον κήπο του παραδείσου το ανήγαγε με τον νου του στον Θεό. Έτσι, λοιπόν, όλο και περισσότερο ο άνθρωπος με τα χαρίσματα που του έδινε το «κατ’ εικόνα Θεού» που είχε, γινόταν «καθ’ ομοίωσιν Θεού». Δηλαδή οι αρετές του, η πνευματική του υγεία, όπως την είπαμε, γινόταν όλο και πιο δυνατή, όλο και πιο τέλεια. Έως ότου ήρθε μία μέρα, μια στιγμή, καταραμένη μέρα και στιγμή, που «αρρώστησε». Δηλαδή αποκόπηκε από τον Θεό. Παρέβηκε την εντολή του Θεού. Ο Θεός του είπε να μην το κάνει και αυτός το έκανε.
Για την θεραπεία τώρα αυτού του άρρωστου ψυχικά ανθρώπου σαρκώθηκε, αδελφοί μου, ο Υιός του Θεού και ήρθε κοντά του, για να τον γιάνει και να τον θεραπεύσει και να τον κάνει όπως πρώτα, και πιο καλά από πρώτα. Όλα αυτά, αγαπητοί μου, γίνονται στο θεραπευτήριο του Χριστού που λέγεται Εκκλησία. Αλλά θα συνεχίσουμε το θέμα μας στο προσεχές κήρυγμά μας.
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
Η/Υ ΠΗΓΗ
Ακτίνες.blogspot.gr
