Από τον βίο του αγίου Σάββα.
Κάποιος γέροντας από τη Βηθανία, που λεγόταν Άνθιμος και είχε στολίσει τον βίο του με πολλούς θεάρεστους ιδρώτες, ζούσε πέρα από τον χείμαρρο στα ανατολικά, σε κελλί που είχε χτίσει απέναντι από τον πύργο τον οικοδομημένο από τον μακάριο Σάββα. Συμπλήρωσε εκεί τριάντα χρόνια, και στα τελευταία του, όντας σε μεγάλη ηλικία, αρρώστησε και έπεσε στο κρεβάτι του πόνου. Βλέποντάς τον έτσι εξαντλημένο από την αρρώστια και τα βαθιά γεράματα, ο θαυμάσιος Σάββας επέμενε να τον μεταφέρουν σε κάποιο από τα κελλιά της εκκλησίας, ώστε να μπορούν οι αδελφοί να τον βλέπουν και να τον υπηρετούν με λιγότερο κόπο. Αυτός βέβαια έτσι έλεγε, ο γέροντας όμως δεν δεχόταν, λέγοντας ότι ελπίζει να τον αξιώσει ο Θεός να πεθάνει εκεί όπου κατοίκησε από τον αρχή.
Κάποια νύχτα ο Σάββας σηκώθηκε πριν από την ακολουθία του Όρθρου και του φάνηκε πως άκουγε ψαλμωδία, σαν να έψαλλαν πολλοί. Νόμισε ότι πρόκειται για τις συνηθισμένες ψαλμωδίες του Όρθρου και απόρησε, πως, αντίθετα με τη συνήθεια, γινόταν ο Όρθρος χωρίς να έχουν πάρει την ευλογία του. Πήγε λοιπόν γρήγορα στον ναό, βρίσκοντας όμως τις πόρτες καλά κλεισμένες, γύρισε στο κελλί του, και πάλι του φάνηκε πως άκουγε τις ίδιες φωνές να ψάλλουν με πολλή γλυκύτητα. Και αυτό που έψαλλαν ήταν: «Θα πάω στον τόπο της υπέροχης σκηνής, μέχρι τον οίκο του Θεού, με φωνές χαράς και μέσα στις δοξολογίες των πανηγυριστών».1
Αφού λοιπόν εξακρίβωσε από πού ακούγεται η θαυμάσια εκείνη ψαλμωδία, ξύπνησε αμέσως τον αρμόδιο αδελφό και τον πρόσταξε να χτυπήσει το ξυλοσήμαντρο, για να καλέσει τους αδελφούς. Σύντομα αυτοί συγκεντρώθηκαν, και ο Σάββας πήρε μερικούς και με θυμιατήρια και λαμπάδες πήγε στο κελλί του γέροντα – γιατί από εκεί ακουγόταν η ψαλμωδία. Όταν μπήκαν στο κελλί, δεν βρήκαν κανέναν εκτός από τον γέροντα, και αυτόν πλέον νεκρό.
Τον αγκάλιασαν ευλαβικά, και αφού τέλεσαν τα καθιερωμένα, έθαψαν το ιερό εκείνο σώμα.
Υποσημείωση.
1. Ψαλμ. 41, 5.
Από το βιβλίο: Ευεργετινός: “Ήτοι Συναγωγή των θεοφθόγγων ρημάτων και διδασκαλιών των θεοφόρων και αγίων πατέρων, από πάσης γραφής θεοπνεύστου συναθροισθείσα.”
Τόμος 1-ος. μετάφραση (Νεοελληνική απόδοση): Δ. Χρισταφακόπουλος
Εκδόσεις, Το Περιβόλι της Παναγίας, 2001
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
