Προφητείας Ησαΐου το ανάγνωσμα
Ησαΐας 35,1-10
Αυτά λέει ο Κύριος:
Ας χαίρεται η έρημος η διψασμένη!
Η χέρσα γη ας αγάλλεται κι ως κρίνο ας λουλουδίζει.
Άνθη ας την πλημμυρίζουνε κι ας αφθονούν τα δάση της,
του Ιορδάνη οι ερημιές φαιδρά ας πανηγυρίζουν.
Η δόξα του Λιβάνου δόθηκε σ’ αυτήν, και του Καρμήλου η λαμπρότητα.
Θα δει ο λαός μου του Κυρίου τη δόξα, το μεγαλείο του Θεού.
Δύναμη πάρτε, εξαντλημένα χέρια, και κλονισμένα γόνατα.
Δώστε ο ένας στον άλλο θάρρος όσοι έχετε λιποψυχήσει, δύναμη πάρτε και μη φοβάστε.
Να, ο Θεός μας που αποδίδει δικαιοσύνη, το δίκαιο θ’ ανταποδώσει,
αυτός θα ‘ρθει και θα μας σώσει.
Τότε τα μάτια θ’ ανοιχτούνε των τυφλών και των κουφών τ’ αυτιά θ’ ακούσουν.
Τότε ο χωλός καθώς το ελάφι θα πηδά, κι η γλώσσα των κωφάλαλων θα ρητορεύει•
γιατί νερά πληθώρα θ’ αναβρύσουνε στην έρημο και θ’ ανοιχτούν στη διψασμένη γη φαράγγια.
Βάλτος θα γίνει ο ξερότοπος κι από τη διψασμένη γη πηγές νερού
θα ξεπηδήσουν.
Χαρά για τα πουλιά θα είν’ εκεί, καλαμιώνες και βάλτοι.
Εκεί ο δρόμος θα ‘ναι ανοιχτός, και θα ονομαστεί “Οδός της Αγιότητας”•
ακάθαρτοι από κει δεν θα περνούν, ούτε θα υπάρχει εκεί δρόμος ακάθαρτος•
οι διασκορπισμένοι θα πορεύονται στον δρόμο αυτόν χωρίς να είναι μπορετό να ξεστρατίσουν.
Λιοντάρια εκεί δεν θα υπάρχουν ούτε κανένα από τ’ άγρια θεριά
τον δρόμο αυτόν δεν θα το δρασκελίσει, ούτε και θα βρεθεί εκεί.
Θα περπατούν σ’ αυτόν μονάχα οι λυτρωμένοι κι όσοι απ’ τον Κύριο θα ‘χουν συναχθεί.
Θα επιστρέψουν, θα ‘ρθουν στη Σιών γεμάτοι ενθουσιασμό.
Χαρά αιώνια θα τους πλημμυρίζει έπαινος κι αγαλλίαση θα τους στεφανώνουν, θα τους κατέχει ατέλειωτη χαρά.
Πόνος, λύπη και στεναγμός μακριά θα ‘χουνε φύγει.
Τάδε λέγει Κύριος,
Ευφράνθητι έρημος διψώσα, αγαλλιάσθω έρημος, καί ανθείτω ως κρίνον.
Καί εξανθήσει, καί υλοχαρήσει, καί αγαλλιάσεται τά έρημα τού Ιορδάνου,
καί η δόξα τού Λιβάνου εδόθη αυτή, καί η τιμή τού Καρμήλου,
καί ο λαός μου όψεται τήν δόξαν Κυρίου, καί τό ύψος τού Θεού!
Ισχύσατε χείρες ανειμέναι, καί γόνατα παραλελυμένα.
Παρακαλέσατε, καί είπατε τοίς ολιγοψύχοις τή διανοία, ισχύσατε καί μή φοβείσθε,
ιδού ο Θεός ημών Κρίσιν ανταποδίδωσι, καί ανταποδώσει, αυτός ήξει καί σώσει ημάς.
Τότε ανοιχθήσονται οφθαλμοί τυφλών, καί ώτα κωφών άκούσονται.
Τότε αλείται χωλός ως έλαφος, καί τρανή έσται γλώσσα μογγιλάλων,
ότι ερράγη εν τή ερήμω ύδωρ, καί φάραγξ εν γή διψώση.
Καί έσται η άνυδρος εις έλη, καί εις τήν διψώσαν γήν πηγή ύδατος έσται,
εκεί έσται ευφροσύνη ορνέων, επαύλεις ποιμνίων καί καλάμη καί έλη.
Καί έσται εκεί οδός καθαρά, καί οδός αγία κληθήσεται,
ου μή παρέλθη εκεί ακάθαρτος, ουδέ έσται εκεί οδός ακάθαρτος,
οι δέ διεσπαρμένοι πορεύσονται επ’ αυτής, καί ου μή πλανηθώσι.
Καί ουκ έσται εκεί λέων, ουδέ τών πονηρών θηρίων, ού μή αναβή εις αυτήν,
ουδέ μή ευρεθή εκεί, αλλά πορεύσονται εν αυτή λελυτρωμένοι καί συνηγμένοι υπό Κυρίου.
Καί αποστραφήσονται, καί ήξουσιν εις Σιών μετ’ ευφροσύνης καί αγαλλιάσεως,
καί ευφροσύνη αιώνιος υπέρ κεφαλής αυτών, επί γάρ τής κεφαλής αυτών αίνεσις καί αγαλλίαμα,
καί ευφροσύνη καταλήψεται αυτούς, απέδρα οδύνη, λύπη καί στεναγμός.
