Η λαθροφαγία1 είναι μεγάλο κακό, γι’ αυτό και μόνη της μπορεί να καταστρέψει τον μοναχό.
Κάποια μοναχή από το μοναστήρι, στο οποίο ήταν γέροντας ο μέγας Αικύτιος, μπήκε σε έναν κήπο και, βλέποντας ένα μαρούλι, το επιθύμησε. Χωρίς να κάνει ούτε το σημείο του σταυρού, από λαιμαργία, το έφαγε, και αμέσως μπήκε μέσα της ένα ακάθαρτο πνεύμα και την έριξε στο έδαφος. Όταν οι παρόντες είδαν αυτό που έγινε, ειδοποίησαν αμέσως τον πατέρα Αικύτιο να έρθει γρήγορα και να βοηθήσει τη μοναχή που κινδύνευε.
Μόλις ο αββάς μπήκε στον κήπο, ο διάβολος που την έριξε κάτω άρχισε να του δικαιολογείται τάχα και να φωνάζει με το στόμα της: «Εγώ τί έκανα; Καθόμουν επάνω στο μαρούλι, και αυτή ήρθε και με δάγκωσε». Ο άνθρωπος του Θεού τον επιτίμησε τότε με οργή, ώστε να φύγει από αυτήν και ποτέ πια να μη βρει τόπο μέσα της. Αμέσως λοιπόν βγήκε το ακάθαρτο πνεύμα και από εκεί και πέρα καθόλου δεν τόλμησε να την πλησιάσει.
Του ιδίου.
Και ο Αθανάσιος, ο ιερέας μας, μου διηγήθηκε ότι στην πατρίδα του, το Ικόνιο, υπάρχει ένα μοναστήρι που λέγεται ¨των Γαλατών¨. Σε αυτό ήταν ένας μοναχός που όλοι τον νόμιζαν κορυφαίο στην ασκητικότητα και τις αρετές, το τέλος του όμως έδειξε ότι βρισκόταν πολύ μακριά από αυτό που φαινόταν. Ενώ δηλαδή έδειχνε στους αδελφούς ότι νηστεύει, κρυφά από αυτούς έτρωγε.
Κάποτε αρρώστησε και έφτασε στα τελευταία του. Όταν κατάλαβε ότι πλησιάζει το τέλος του, κάλεσε κοντά του όλους τους αδελφούς του μοναστηριού, και αυτοί μαζεύτηκαν πρόθυμα, περιμένοντας κάτι σπουδαίο και επιθυμητό να ακούσουν από έναν τέτοιον ενάρετο άνθρωπο, όπως νόμιζαν, που πέθαινε. Εκείνος όμως, θρηνώντας και τρέμοντας, τους είπε: «Πιστεύετε ότι νήστευα μαζί σας, εγώ όμως έτρωγα κρυφά από εσάς. Και να, δόθηκα τώρα στον δράκοντα να με φάει˙ και αυτός τύλιξε σφιχτά με την ουρά του τα πόδια μου και τα γόνατα, έβαλε το κεφάλι του μέσα στο στόμα μου, με το οποίο έτρωγα κρυφά, και ρουφώντας βγάζει την ψυχή μου». Μόλις τα είπε αυτά, πέθανε, χωρίς να του επιτραπεί να παραμείνει στη ζωή, ώστε με την μετάνοια να μπορέσει να ελευθερωθεί από εκείνον τον δράκοντα.
Και από αυτό λοιπόν φαίνεται καθαρά ότι μόνο για την ωφέλεια όσων τα ακούμε είδε αυτό το θέαμα εκείνος, γιατί, ενώ φανέρωσε τον εχθρό στον οποίο παραδόθηκε, δεν μπόρεσε ωστόσο να γλυτώσει από αυτόν.
Υποσημείωση.
1. Το να τρώει ο μοναχός κρυφά.
Από το βιβλίο: Ευεργετινός: “Ήτοι Συναγωγή των θεοφθόγγων ρημάτων και διδασκαλιών των θεοφόρων και αγίων πατέρων, από πάσης γραφής θεοπνεύστου συναθροισθείσα.”
Τόμος 2-ος. μετάφραση (Νεοελληνική απόδοση): Δ. Χρισταφακόπουλος
Εκδόσεις, Το Περιβόλι της Παναγίας, 2001
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
