Ακηδία, αμέλεια και διψυχία – Αγίου Παισίου Βελιτσκόφσκι.

1. Ὅταν σοῦ συμβαίνει αὐτό, νά ἀσχολεῖς τόν νοῦ σου μέ τήν μνήμη τοῦ θανάτου. Νά πηγαίνεις νοερά στόν τάφο σου, καί νά βλέπεις ἐκεῖ τόν ἑαυτό σου νεκρόν τετραήμερο. Νά βλέπεις: πῶς μαυρίζει• πῶς σαπίζει• πῶς ἀναδίδει μιά ἀνυπόφορη δυσωδία• πῶς τόν κατατρώγουν τά σκουλήκια• πῶς παύει πιά νά ἔχει εἶδος καί κάλλος.

Μετά πήγαινε καί κύτταζε σέ ἄλλο μέρος. Ἐκεῖ στόν τάφο εἶναι μόνο κόκκαλα: ᾿Από τί ἀνθρώπους; νέους ή γέρους; ὄμορφους ή ἄσχημους; Καί κρίνε, ἄν μπορείς, ποῖος ἤταν εὔμορφος, καί ποῖος δύσμορφος! ποῖος ἦταν νηστευτής, ἐγκρατής, ἀσκητής, καί ποῖος ἦταν ἀκατάστατος! Καί σκέψου: Τί ὠφελήθηκαν οἱ πλούσιοι, πού ἔζησαν ἄνετα και ἐπέρασαν τήν ζωή τους, στόν κόσμο αὐτό μέ ἡδονές καί ἀπόλαυση;

2. Θυμήσου μετά, τά αἰώνια καί ἀτελεύτητα βάσανα, γιά τά ὁποῖα μᾶς μιλᾶνε τά ἱερά βιβλία. Θυμήσου τό πῦρ τῆς γεένης• τό σκότος τό ἐξώτερο• τόν βρυγμό τῶν ὀδόντων• τόν ὑπόγειο τάρταρο• τόν σκώληκα τόν ἀκοίμητο. Φέρε στόν νοῦ σου, πῶς θά φωνάζουν ἐκεῖ οἱ ἁμαρτωλοί χύνοντας πικρά δάκρυα, καί κανείς δέν θά τούς σώζει. Θά στενάζουν• θά κλαῖνε, καί κανείς δέν θά τούς λυπᾶται. Θά ἀναστενάζουν ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς τους, καί κανείς δέν θά τούς συμπονεῖ. Θά ζητοῦν ἱκετευτικά βοήθεια, θά τό λένε καί θά τό ξαναλένε, πόσο ὑποφέρουν, καί κανείς δέν θά τούς προσέχει.

Σκέψου, πῶς ὁλόκληρη ἡ κτίση, τό κάθε πρᾶγμα, τότε πού πρέπει, ὑπηρετοῦν τόν Θεό• τόν Δημιουργό τους.

Συλλογίσου τά ἔνδοξα θαύματα τοῦ Θεοῦ, πού ἀπ’ ἀρχῆς ἔκανε στούς δούλους Του• καί ἰδίως τό ὅτι ὁ Κύριος ἐταπείνωσεν Ἑαυτόν καί ὑπέμεινε πάθη πολλά γιά τήν σωτηρία μας, γιά νά εὐεργετήσει καί ἁγιάσει τό γένος τῶν ἀνθρώπων. Καί ἀνάπεμψε στόν φιλάνθρωπο Θεό εὐχαριστία.

Θυμήσου, τήν μέλλουσα ἄληκτη ζωή καί τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν• τήν ἀνάπαυση καί τήν ἄρρητή χαρά.

Κράτα, μήν ἀφήνεις καθόλου, τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ.

3. Ἄν ὅλα αὐτά τά θυμᾶσαι καί τά σκέπτεσαι, ἄν ὅλα αὐτά τά κάνεις, τότε ἡ ἀκηδία, ἡ ἀμέλεια, ἡ διψυχία, θά λείψουν μιά γιά πάντα, καί ἡ ψυχή σου μέ τήν χάρη τοῦ Χριστοῦ θά ξαναζωντανεύσει, σάν νά ἔχει ἀναστηθή ἐκ νεκρῶν.

Από το βιβλίο: Τα Κρίνα τοῦ Ἀγροῦ, του Αγίου Παισίου Βελιτσκοφσκι.

Ἔκδοση Ιερᾶς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης. Α’ έκδοση, Πρέβεζα 1996.

Μετάφραση:
† Ὁ Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος.

• Τίτλος τοῦ πρωτοτύπου:
• Κρίνι σέλ’νιε ἤλη τσβετί πρεκράσνιε. ’Αρχιμανδρίτα Παΐσια Βελιτσκόβσκογο
• Μετάφραση ἀπό το ρωσσικό πρωτότυπο
• Ἡ μετάφραση ἔγινε ἐπί τῇ βάσει τοῦ κειμένου πού δίδει το περιοδικό: Πραβοσλάβναγια Ζίζν’ (Orthodox Life) 30, (1979)• τεύχη 350-354, σελ.3-34, 18-24, 21-28, 19-34, 23-34 ἀντιστοίχως•

Δημοσιεύθηκε στην Αγιολογικά - Πατερικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά, Υγεία – επιστήμη - περιβάλλον. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.