Είχε άγιο φωτισμό
«Ο ΠΑΠΑΣ ΜΑΣ είχε άγιο φωτισμό. Μιά φορά, είχα τον άντρα μου άρρωστο και δεν είχα λεφτά να πάρω φάρμακα. Τότε δεν μας έδιναν τίποτε. Κι εκείνος, σαν να το ήξερε, έβαλε λεφτά κάτω από το μαξιλάρι. Μου λέει ο άντρας μου: “Εσύ τα έβαλες αυτά τα λεφτά εδώ;· “Ό παπάς, που ήρθε να σε δει, θα τα έβαλε, του είπα.» [Καραμπάτσου Ευσταθία]
«Που είναι το αυτοκίνητο;»
«ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ Ευμένιο τον γνώρισα από μία γνωστή μου μοναχή. Μου είπε ότι πρόκειται για άγιο Γέροντα, και η επιθυμία μου ήταν να τον γνωρίσω.
Ένα πρωινό του Οκτωβρίου του 1988, πήγαμε στο Λοιμωδών με τον σύζυγό μου, την Γερόντισσα και μερικές μοναχές Μονής της περιοχής Αττικής, στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, προκειμένου να πάρουμε την ευχή του και να τον δούμε από κοντά. Είχαμε κι ένα καινούργιο αυτοκίνητο και θέλαμε να μας διαβάσει μιά ευχή γι’ αυτό.
Τον συναντήσαμε στην εκκλησία και, αφού πήραμε την ευχή του, χωρίς να του έχουμε αναφέρει τίποτε, μας ρώτησε: “Πού είναι το αυτοκίνητο;.
Κατόπιν, μας κάλεσε στο Αρχονταρίκι του, όπου ήταν ένα τραπέζι στρωμένο με διάφορα κεράσματα. Εγώ δεν μιλούσα. Ένοιωθα δέος. Ξαφνικά, άκουσα κατάπληκτη να λέει το όνομα μου (ενώ δεν το είχαμε αναφέρει). “Αργυρώ, φάε σταφύλια, είναι ευλογημένα, μου είπε.
Άλλη φορά είχα γράψει τα ονόματα κάποιων γνωστών μου, μελών της οικογενείας, και δεν είχα γράψει το όνομα του γυιού τους. Όταν τα διάβασε, προσέθεσε ο Παππούλης και το όνομα του γυιού.» [Κατσάκη Αργυρώ]
Διάβασε την σκέψη μου
«ΜΙΑ ΜΕΡΑ, πήγα στον Γέροντα, να πάρω την ευχή του. Έξω στην αυλή είχε ένα τραπέζι και κάθονταν πολλά άτομα, στα οποία είχε προσφέρει αναψυκτικά και καρπούζι. Ως συνήθως, δεν άφηνε κανέναν να φύγει, αν δεν έτρωγε κάτι. Ό Γέροντας πρόσφερε καρπούζι στα πιάτα όλων, βάζοντάς τους από ένα μεγάλο κομμάτι. Στο δικό μου πιάτο έβαλε ένα πολύ μικρό. Αμέσως, αναρωτήθηκα γιατί στους άλλους να δώσει μεγάλο κομμάτι κι εμένα ένα πολύ μικρό. Αφού έφαγαν όλοι, ο Γέροντας είπε στην γυναίκα, που τον διακονούσε, να φέρει πάλι το καρπούζι. Όλοι είπαμε ότι είχαμε ήδη χορτάσει. Εκείνος επέμενε και, όταν του έφεραν το καρπούζι, πήρε και μου πρόσφερε το πιο μεγάλο κομμάτι. Ό Γέροντας ήταν Άγιος και είχε διαβάσει την σκέψη μου.»
«Ή Καλλιόπη θα έρθει, ό,τι ώρα θέλει η Μαρία»
«ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ αδελφή, που ήταν κι αυτή κοντά στον Γέροντα, μου διηγήθηκε το ακόλουθο γεγονός:
Ήταν, όπως μου είπε, πολύ κουρασμένη, γιατί είχε μείνει δύο συνεχείς ημέρες κοντά στον Γέροντα και ήθελε να πάει στο σπίτι της, να κάνει ένα μπάνιο και να ξεκουραστεί. Σκέφθηκε να με πάρει στο τηλέφωνο, να πάω νωρίτερα. Εγώ, συνήθως, πήγαινα στις 10:00 το βράδυ. Έψαχνε να βρει την ατζέντα της, για να μου τηλεφωνήσει. Ό Παππούλης κοιμόταν ήσυχα. Την στιγμή που αποφάσισε να βγει στον τηλεφωνικό θάλαμο του διαδρόμου του νοσοκομείου, άκουσε την φωνή του Γέροντα να λέει: “Ή Καλλιόπη θα έρθει ό,τι ώρα θέλει η Μαρία.
Εκείνη έμεινε άφωνη και ακίνητη στην θέση της. Έβαλε την ατζέντα στην τσάντα της και είπε: “Δεν παίρνω τηλέφωνο. Θα περιμένω μέχρι να έλθει. Το καταπληκτικό είναι ότι, εκείνη την συγκεκριμένη ημέρα, πήγα νωρίτερα στο νοσοκομείο και εκείνη έφυγε νωρίτερα, όπως το επιθυμούσε.» [Χιώτη Καλλιόπη]
Από το βιβλίο: Πατήρ Ευμένιος. Ο κρυφός άγιος της εποχής μας. Μοναχού Σίμωνος.
Αθήνα, 2009
