Μετά το θαύμα που έκανε ο Ιησούς ταΐζοντας πέντε χιλιάδες ανθρώπους, με πέντε άρτους, απομακρύνεται από τον λαό. Ο λαός τον αναζητά ακόμα και μέσω θαλάσσης, και Τον βρίσκει. Τότε ο Ιησούς τους λέει: «Ζητείτέ με, ουχ ότι είδετε σημεία, άλλ’ ότι εφάγετε εκ των άρτων και εχορτάσθητε» (Ιωάν. 6, 26). Ρωτάς πώς πρέπει να το καταλάβουμε αυτό; Πολύ απλά. Ακόμα και σήμερα έτσι γίνεται. Όταν οι άνθρωποι στεγνώσουν από την ξηρασία, περιμένουν τη βροχή από τον Θεό, ή όταν αρρωστήσουν, παρακαλούν για την υγεία τους. Όταν ο Θεός φέρνει τη βροχή και στέλνει τη θεραπεία, τότε κάποιοι Τον ευχαριστούν που έστειλε βροχή, κάποιοι Τον ευχαριστούν που τους έστειλε γιατρειά, και κάποιοι άλλοι Τον ευχαριστούν που είδαν το θαύμα. Και το θαύμα είναι σημαντικότερο και από τη βροχή και από την υγεία. Γιατί η βροχή και η υγεία θα περάσουν, ενώ το θαύμα θα μείνει ως μαρτυρία του ζωντανού Θεού που κρατά υπό την εξουσία Του, και τη βροχή και την υγεία.
Φαντάσου κάποιον βασιλιά που εμφανίζεται μπροστά στο παλάτι του και ρίχνει χρυσό μπροστά στους παρευρισκόμενους. Οι ζητιάνοι θα χαρούν που πήραν χρυσάφι, ενώ αυτοί που αγαπούν τον βασιλιά, θα χαρούν που είδαν το πρόσωπό του. Και οι ζητιάνοι θα αναζητήσουν και πάλι τον βασιλιά, για να ξαναπάρουν χρυσάφι και αυτοί που τον αγαπούν για να ξαναδούν το πρόσωπό του. Εκείνοι οι πέντε χιλιάδες άνθρωποι που παραβρέθηκαν στο θαύμα του Ιησού, χόρτασαν με ψωμί την πείνα τους, για ένα απόγευμα. Την άλλη μέρα πάλι πείνασαν, αλλά το θαύμα εκείνο του Κυρίου τρέφει μέχρι σήμερα τις ψυχές όλων εκείνων που αγαπούν τον Θεό και μέσω αυτού του θαύματος, βλέπουν να εμφανίζεται ο Βασιλιάς των ουρανών. Γι’ αυτό ο Ιησούς προειδοποιεί τον λαό: «Εργάζεσθε μη την βρώσιν την απολλυμένην, αλλά την βρώσιν την μένουσαν εις ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. 6, 27). Και το θαύμα του Θεού – ακόμα και μία φορά να εμφανιστεί και μία φορά να το δούμε – όντως είναι τροφή για την ψυχή, ασταμάτητη και χωρίς τέλος.
***
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…». Ιεραποστολικές επιστολές Β’
Εκδόσεις «Εν πλω», 2008.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
