Τί σημαίνουν οι πιο πάνω λατινικές λέξεις και ποιά η εννοιολογική τους σημασία; Σε μετάφραση στα ελληνικά, σημαίνουν: “Δούλος των δούλων του Θεού”. Αυτοχαρακτηρισμός του ταπεινού ανθρώπου. Δηλαδή, (είμαι) “δούλος των δούλων του Θεού”. Είμαι δούλος των συνανθρώπων μου. Σκοπός της ζωής μου, είναι η διακονία και υπηρεσία των ανθρώπων. Αυτός ο εντυπωσιακός και σύντομος λόγος, ανήκει στον εκάστοτε Πάπα της Ρώμης!
Αιρετικοί, βέβαια, είναι οι παπικοί, αλλ᾽ ο λόγος αυτός δεν αφορά το δόγμα, αλλά το χριστιανικό ήθος και την ορθόδοξη πνευματικότητα. Τα σκήπτρα του μεγαλείου τα έχει η ταπείνωση. Εάν “ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν”, τότε την χάρι του μεγαλείου, την έχει η ταπείνωση. Εάν ο εγωϊσμός είναι η ρίζα όλων των κακών και των κακιών, η ταπείνωση είναι πηγή και ρίζα και μητέρα όλων των αρετών.Κι αυτή η αγάπη – η βασίλισσα των αρετών – μητέρα έχει την ταπείνωση. Αλλά το κύριο θέμα της παρέμβασής μας αυτής, δεν είναι η ταπείνωση, αλλ᾽ η ταπεινολογία!
Για μεν τον Πάπα, που προφέρει με επισημότητα το: “Servus servorum Dei”, έχουμε τις αμφιβολίες μας ως προς την επαλήθευση του λόγου, χωρίς να δικαιώνουμε μερικούς τίτλους και χαρακτηρισμούς ανωτέρων Ορθοδόξων Αρχιερέων! Αναρωτιέται κανείς, πώς ένας αρχηγός,παποκαίσαρας του παπικού κράτους του Βατικανού, γίνεται “δούλος των δούλων του Θεού;” Μήπως πρόκειται για ταπεινολογία; Ωστόσο, τούτος ο ωραίος και εντυπωσιακός λόγος, θα πρέπει να γίνει σύνθημα της ζωής μας, για αγάπη και ταπείνωση. Διαφορετικά, αν μείνουμε στις ταπεινολογίες, χάσαμε κάθε πνευματικό κέρδος και κάθε χάρισμα της πνευματικής μας ζωής. Ο ιερός Χρυσόστομος με χάρη, με σοφία, και με λίγες λέξεις, περιγράφει τον άνθρωπο που προσποιείται τον ταπεινό, ενώ με τις ταπεινολογίες του αποδείχνεται υπερήφανος, και λέγει: “Το μεν σχήμα πολύ, η δε αλήθεια ουδαμού”. Η εμφάνιση και η εξωτερική παρουσία και ομιλία του είναι εντυπωσιακή, αλλ᾽ η αληθινή ταπείνωση, πουθενά δεν υπάρχει. Η ταπεινολογία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ψέμα, υποκρισία και απάτη. Ο Κύριος επαναλάμβανε συχνά: “Μη γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί”. Είναι φοβερό να στραγκαλίζεται η ταπείνωση με τόσο χαμερπή τρόπο, όπως η υποκρισία της ταπεινολογίας.Αν θέλαμε να δώσουμε κάποιο χαρακτηρισμό στην ταπεινολογία, θα λέγαμε πως είναι ο νεκροθάφτης της αληθινής μετριοφροσύνης και ταπείνωσης. Είναι η πιο απαίσια καρικατούρα της θείας και μακάριας ταπεινοφροσύνης. Στις αγορές μας λέμε: Προσοχή από τις “παραποιήσεις”! Λοιπόν; Και εμείς, περισσότερη προσοχή απ᾽ τις παραποιήσεις των αρετών. Να είμαστε αληθινοί «δούλοι των δούλων του Θεού».
Από την εφημερίδα: Ορθόδοξος Τύπος,5 /04/2013.
