Ο φανταστικός κόσμος των παραμυθιών, είναι ένα ανεξίτηλο κεφάλαιο από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά και μια ζωντανή παρουσία στη ζωη των παιδιών μας.
Η αξία των παραμυθιών για τη διέγερση της φαντασίας των μικρών δεκτών, προς τούς οποίους απευθύνονται, είναι καθοριστική, καθώς διεγείρεται η νοητική λειτουργία για να γίνει η σύνδεση με το φυσικό κόσμο, αλλά και με τον κόσμο των ιδεών.
Σε αυτή την ευαίσθητη γέφυρα σύζευξης του φανταστικού και ρεαλιστικού, στα παραμύθια, παρεμβαίνει η υγιής ή η νοσηρή φαντασία των μεγάλων, που προσδίδει το θετικό ή το αρνητικό στοιχείο που θα κατασταλάξει στην παιδική ψυχή.
Ως μια μοντέρνα έκδοση παραμυθιού, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1996 από την άγνωστη και πτωχή μέχρι τότε Αγγλίδα δασκάλα J. Κ. Rowling το βιβλίο• «Χαρι Ποττερ, η φιλοσοφική λίθος».
Το 1997 ο Χαρι Ποττερ (Ηarry Ρotter), ο 11χρονος ήρωας – μάγος, με μυωπικά γυαλιά κι έναν κεραυνό στο μέτωπο, που φοιτά σε σχολείο μαγείας, γίνεται ευρύτερα γνωστός από την ομώνυμη κινηματογραφική υπερπαραγωγή. Η παγκόσμια επιτυχία τροφοδοτεί την πέννα της συγγραφέως, η οποία έχει γράψει μέχρι στιγμής επτά βιβλία και αναγνωρίζεται πια, ως η συγγραφέας της πιο επιτυχημένης παιδικής σειράς βιβλίων που γράφτηκε ποτέ, με ρεκόρ παιδικής αναγνωσιμότητας. Από τα βιβλία αυτά κυκλοφορούν τα έξι, έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 200 γλώσσες και έχουν πουλήσει παραπάνω από 66 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Μα και στις σκοτεινές αίθουσες, και η δεύτερη υπερπαραγωγή έχει κάνει ρεκόρ εισπράξεων.
Τα βιβλία της Rowling κατόρθωσαν, όπως παραδέχονται πολλοί, να κλείσουν τις τηλεοράσεις και τούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές και να κάνουν τον παιδόκοσμο να αγαπήσει ξανά το βιβλίο. Παιδιά δυσλεκτικά, που ενώ δυσκολεύονται να διαβάσουν ένα απλό κείμενο δέκα σειρών, περιμένουν με αγωνία τον επόμενο πολυσέλιδο τόμο του Χαρι Ποττερ, για να παρακολουθήσουν από κοντά τις νέες του περιπέτειες. Πρόκειται για μια Χαριποττερομανία απίστευτου μεγέθους, που ενισχύεται με όλα τα σύγχρονα μέσα και τις αστείρευτες μεθόδους του μάρκετιν, και φυσικά έχει προκαλέσει την έκρηξη μιας τεράστιας βιβλιογραφίας, στην οποία ο Χαρι Ποττερ εξετάζεται ως λογοτεχνικό, κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο.
Κριτικοί του έργου αναζητούν τα αίτια της επιτυχίας του! Η συνταγή επιτυχίας ανιχνεύεται κυρίως μέσα στα ίδια τα συστατικά της μυθοπλασίας του, τα οποία ξέρει η Rowling να τα ανακατεύει ταχύρρυθμα και έξυπνα, κατά τις εμπορευματικές επιταγές της εποχής μας, με τη θεόρατη κουτάλα της μαγείας και σε ατμόσφαιρα γοτθική.
Η κολοσσιαία επιτυχία έφερε στο προσκήνιο την προσωπικότητα της Rowling, με συνεντεύξεις και δηλώσεις της, όπου αυτοαποκαλύφθηκε ως αντίχριστη οπαδός του σατανισμού, μαθήτρια της μαγείας και του παγανισμού για τις ανάγκες των βιβλίων της, ώστε αυτά να είναι πιο ρεαλιστικά.
Με αφορμή την έκδοση του έκτου βιβλίου της, έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό «Τime» (25 Ιουλίου 2005), όπου ομολογεί την εξάρτησή της από την ουσία Νicorette, την αδυναμία της να έχει έναν ήσυχο ύπνο, τον οποίο πετυχαίνει ως νάρκη με τη βοήθεια κρασιού! Ομολογεί γεμάτη αντιφατικότητα, ότι δεν της αρέσουν τα μυθιστορήματα φαντασίας, ότι δε σκέφθηκε ποτέ τι νόημα ή τι δίδαγμα θα μπορούσαν να έχουν τα βιβλία αυτά για τα παιδιά που τα διαβάζουν, ενώ συνειδητοποιεί ότι η μαγεία τελικά περιπλέκει τη ζωη του Χαρι από πολλές απόψεις. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του αρθρογράφου που προβάλλεται στο «Τime» με διακεκριμένα γράμματα: «Τα παιδιά που μεγάλωσαν με τον Χαρι Ποττερ είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν με τη διαβρωτική απειλή της τρομοκρατίας².
Η μαγεία ως διδασκόμενη τέχνη στις λευκές ή μαύρες εκδοχές της, συμφύρεται απόλυτα με την καθημερινότητα, προβάλλεται γοητευτικά ως αλήθεια διορθωτική της πραγματικότητας, την οποία μπορεί κατά περίπτωση να την τιθασσεύει³. Ετσι φθάνουμε στην αποθέωση της μαγείας, άρα και στη νομιμοποίησή της, για την κατάκτηση της ζωής.
Η επιτυχία έφερε μαζί και τις αμφισβητήσεις, ακόμη και τα πυρά πολλών ετερόκλιτων ομάδων, όπως δημοσιεύτηκε σε πρόσφατο αφιερωματικό ένθετο κυριακάτικης εφημερίδας (« Η Καθημερινή», Κυριακή 19 Φεβρουαρίου)• θρησκευτικών, που διαβλέπουν τη συστηματική επιβολή του σατανισμού μέσω της μαγείας, ως τρόπου αντιμετώπισης της ζωής, ακροαριστερών που κατηγορούν τον Χαρι Ποττερ για νεοσυντηρητισμό, σεξισμό και εξουσιομανία και τη Rowling για Μανιχαϊσμό, οπαδών της κλασικής παράδοσης, που θεωρούν ότι ο Χαρι Ποττερ είναι κακή λογοτεχνία για παιδιά, τα οποία προετοιμάζει να διαβάσουν στο μέλλον εξίσου κακή λογοτεχνία για μεγάλους4.
Το βέβαιο είναι ότι πέρα από τούς θεωρητικούς επικριτές του φαινομένου Χαρι Ποττερ, εχέφρονες γονείς και παιδαγωγοί, συγκλονίζονται για την ποττεροκαταιγίδα που απειλεί να πνίξει τα παιδιά τους, καθώς ολοένα και περισσότερο διαφαίνονται τα αρνητικά αποτελέσματα των μαγικών κόλπων του Χαρι στη ζωη των παιδιών — αναφέρονται σοβαρά ατυχήματα με παιδιά που προσπάθησαν να αντιγράψουν τις μαγικές συνταγές του. Κυρίως όμως τα πράγματα γίνονται ιδιαιτέρως ανησυχητικά, καθώς φαίνεται ότι κλονίζεται η ψυχική ισορροπία των παιδιών και ο κλονισμός αυτός αναγνωρίζεται με την κατεδάφιση του έμφυτου παιδικού θρησκευτικού συναισθήματος και την έντονη στροφή προς τον σατανισμό5.
Αν δεν αρκεί η προβληματική προσωπικότητα της Rowling για την αμφισβήτηση της ποιότητας της φαντασίας της, ξεπερνά κάθε φαντασία η αφέλεια των γονέων που εφησυχάζουν με την ποττερομανία των παιδιών τους6, εκεί δηλαδή όπου η φαντασία μεταμορφώνεται σε παθογενή δαιμονική φαντασίωση, τότε το παραμύθι χάνει τον παιδαγωγικό του ρόλο, και γίνεται ένα εργαλείο άλωσης και αλλοίωσης της παιδικής ψυχής, με τεράστιες συνέπειες για την υγιή πνευματική ανάπτυξη των παιδικών προσωπικοτήτων.
Με ευθυκρισία και συναίσθηση της ξεχωριστής τιμής με την οποία μας περιποιήθηκε ο αγαθός Θεός, καθώς μας έκανε γονείς και παιδαγωγούς, ας σηκώνουμε με σθένος το ανάστημά μας κόντρα σε κάθε μεταλλαγμένη μορφή του κακού, που απειλεί τούς τρυφερούς βλαστούς μας, για να προστατέψουμε τις ευάλωτες ψυχές τους από κάθε είδους εξάρτηση, που ο διάβολος ασταμάτητα μεθοδεύει.
Φιλοθέη Χ.Τ.
1. Χρ. Μπουλιώτη, « Από τη χώρα του Ποτέ Ποτέ στη Σχολή των μαθητευόμενων μάγων», εφημ. Η Καθημερινή, Επτά ημέρες, Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2006, σελ. 21.
2. Lev. Grossman, «Τhe real Rowling», Τime, 25 July2005, σελ. 52.
3. Εφημ. « Η Καθημερινή», όπου παρ., σελ. 23.
4. Βλ. Τιτίκα Δημητρούλια, « Ο θρίαμβος ενός εφήβου», εφημ. « Η Καθημερινή», Επτά ημέρες, Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2006, σελ. 3.
5. Στην ιστοσελίδα www. pigizois.gr / antiairetika / xaripoter/ xaripoter.htm. διαβάζουμε• «ενδεικτικοί αριθμοί αποκαλύπτουν• Το 1996, η εκκλησία του Σατανά της Αμερικής είχε 100.000 μέλη. Το 2000 η ίδια εκκλησία αριθμούσε πάνω από 14.000.000 παιδιά ηλικίας 9-14 χρονών και αυτό είναι μόνο η αρχή».
6. Πρβλ. π. Στεφάνου Στεφοπούλου, « Η ποττερομανία επιστρέφει», περιοδ. « Η Δράσις μας», Μαρτιος 2004, τ. 417, σελ. 108-109.
Από το περιοδικό: «Η δράση μας», τεύχος Ιουνίου, Ιουλίου, Αυγούστου 2006.
