Έχεις πίκρα για τους συκοφάντες. Έως τώρα, λες, κυνήγησες στο δικαστήριο σαράντα τέσσερις συκοφάντες! Προσβάλανε την τιμή σου. Έλεγαν αναλήθειες για σένα, τον χαρακτήρα σου, τις επιχειρήσεις σου, ακόμα και για την οικογένειά σου. Σπατάλησες μεγάλο μέρος της περιουσίας σου στις δίκες με τους συκοφάντες. Η ζωή θα ήταν ωραία, λες, εάν δεν υπήρχαν στον κόσμο αυτοί οι «ύπουλοι κακολόγοι». Αλλά τους βαρέθηκες. Και ταλαιπωρείσαι και ξοδεύεσαι, από κάθε κακολόγο, για να υπερασπίσεις την τιμή σου.
Όντως, αυτοί σου επιτίθενται μη χριστιανικά, αλλά κι εσύ τους μάχεσαι με μη χριστιανικό τρόπο. Θυμήσου πρώτα, πως ο Αρχηγός της πίστης μας, συμπεριφερόταν στις περιπτώσεις των συκοφαντικών επιθέσεων. «Ως αμνός εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος, ούτως ουκ ανοίγει το στόμα αυτού» (Πραξ. 8, 32). Αλλά ας δούμε και το παράδειγμα ενός γήινου αυτοκράτορα: Βγήκαν μια φορά μερικοί κόλακες μπροστά στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μεγάλο, και άρχισαν να κακολογούν κάποιους κακοήθεις ανθρώπους, που συκοφαντούσαν τον αυτοκράτορα τους. Όμως αυτοί οι συκοφάντες, λένε, δεν κρατήθηκαν μόνο στα άσχημα λόγια και στα ψέματα, αλλά προσέφυγαν και σε μια φοβερή κακουργία: Πήγαν μπροστά στο μαρμάρινο άγαλμα του αυτοκράτορα στην πόλη, και το χτυπούσαν με πέτρες και σίδερα ώσπου να παραμορφώσουν το πρόσωπο του αυτοκράτορα στο άγαλμα, αποκόλλησαν την μύτη, και τρύπησαν το μέτωπο. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος άκουσε σιωπηλά αυτή την κατηγορία. Και ύστερα ψηλάφησε με το χέρι το πρόσωπό του, τη μύτη και το μέτωπο, και τους απάντησε: «Και το πρόσωπό μου είναι καθαρό, και το μέτωπο υγιές, και η μύτη στη θέση της!». Ντράπηκαν οι κόλακες, και έφυγαν μπροστά από το πρόσωπο του αυτοκράτορα.
Ποιος, μετά από τον Υιό του Θεού, είναι πιο πολύ συκοφαντημένος στον κόσμο από τους αγίους αποστόλους; Και όμως τα στόματα των συκοφαντών σκεπάστηκαν με τη σκόνη του τάφου, ενώ για τους αποστόλους ανεγέρθηκαν εκκλησίες σ’ ολόκληρη την οικουμένη. Εάν η ψυχή σου είναι υγιής και καθαρή μπροστά στον Θεό, με τίποτα δεν μπορούν να τη βλάψουν, ούτε τα ανθρώπινα ψέματα ούτε τα δαιμονικά. Αφού τα ψέματα είναι σαν άνεμος με σκόνη που έρχεται και παρέρχεται, ενώ η αλήθεια μένει. Τούτο έχει βεβαιωθεί με την εμπειρία όλων των σκεπτόμενων ανθρώπων, ανέκαθεν έως σήμερα. Τούτη την εμπειρία εκφέρει και ο υπέρσοφος βασιλιάς με τα εξής λόγια: «Χείλη αληθινά κατορθοί μαρτυρίαν, μάρτυς δε ταχύς γλώσσαν έχει άδικον» (Παρ. 12, 19 ).
Μην ταλαιπωριέσαι άλλο, λοιπόν, και μην ξοδεύεσαι. Μην υπερασπίζεσαι την τιμή σου από τους άτιμους, αφού είναι σαν περαστικός ήχος. Αλλά να υπερασπίζεις την τιμή του Θεού, και ο Θεός θα υπερασπισθεί τη δική σου. Και η τιμή του Θεού υπερασπίζεται με το να κρατάς και να διαδίδεις την αλήθεια του Χριστού.
Ειρήνη και χαρά από τον Κύριο.
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…». Ιεραποστολικές επιστολές Β’
Εκδόσεις «Εν πλω», 2008.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
