…Σήμερα, 26 του μηνός Απριλίου, η εκκλησία μας εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου ιερομάρτυρα Βασιλέως, επισκόπου Αμασείας. Η Αμάσεια ήταν και είναι μια από τις ωραιότερες πόλεις του Πόντου. Εκεί γεννήθηκε, χειροτονήθηκε ιερέας και το 317 ήταν επίσκοπος ο άγιος Βασιλεύς. Καίσαρας στη Νικομήδεια ήταν τότε ο Λικίνιος, που είχε σύζυγο την αδελφή του Μεγάλου Κωνσταντίνου Κωνσταντία. Η Κωνσταντία είχε στα βασιλικά ανάκτορα μια ωραιότατη υπηρέτρια, που την έλεγαν Γλαφυρή. Για να γλυτώσει η βασίλισσα τη Γλαφυρή από την ερωτομανία του Λικίνιου, της έδωσε χρήματα και την έστειλε κρυφά στην Ανατολή. Η Γλαφυρή περιπλανήθηκε από τόπο σε τόπο και τέλος έφτασε στην Αμάσεια, όπου ζήτησε και βρήκε προστασία στον επίσκοπο.
Ύστερα από καιρό, βρέθηκαν άνθρωποι και είπαν στο Λικίνιο ότι η Γλαφυρή ήταν στην Αμάσεια. Ο Λικίνιος τότε έστειλε να συλλάβουν και τον επίσκοπο και τη Γλαφυρή και να τους φέρουν στη Νικομήδεια. Δεν είχε όμως φτάσει ακόμα η βασιλική διαταγή στην Αμάσεια και η Γλαφυρή πέθανε (συνεροτάζει κι αυτή με τον Αγιο Βασιλέα): οδηγήθηκε λοιπόν στη Νικομήδεια μόνος ο επίσκοπος Βασιλεύς, συνοδευόμενος από τους δυο διακόνους του, τον Παρθένιο και τον Θεότιμο. Οι διωγμοί είχαν σταματήσει επίσημα πριν πέντε χρόνια, από το 312, αλλά τίποτα δεν εμπόδισε το Λικίνιο να ρίξει τον επίσκοπο Αμασείας στη φυλακή. Εκεί ο άγιος Βασιλεύς προσευχότανε με τους διακόνους του, όπου μια νύχτα τους είπε˙ «Ο Θεός μου αποκάλυψε ότι την ημέρα που ξημερώνει, θα αποθάνω».
Αξίζει να μάθουμε ότι ο άγιος επίσκοπος Αμασείας Βασιλεύς, τις τελευταίες αυτές στιγμές της ζωής του δεν ξέχασε το ποίμνιό του. Οι δύο διάκονοί του, ο Παρθένιος και ο Θεότιμος, όταν άκουσαν πως ο επίσκοπός των έφευγε, ήταν φυσικό να πέσουν σε λύπη μεγάλη και να αρχίσουν να θρηνούν. Ο επίσκοπος τους είπε˙ «Μη θρηνείτε, άλλ’ έχετε θάρρος. Γυρίστε στην Αμάσεια και παρηγορήστε τους αδελφούς μας». Τους ασπάστηκε, τους ευλόγησε και δεν παρέλειψε να τους πει και για τον διάδοχό του στη θέση της επισκοπής˙ «Είναι το θέλημα του Θεού», τους είπε, «να εκλέξετε τον Ευτύχιο». Μακάρι να γινότανε και τώρα το ίδιο˙ όσοι φεύγουμε, να μπορούσαμε να εγγυηθούμε για κείνους που θα μας διαδεχθούν.
Ύστερα από λίγες ώρες, ο επίσκοπος Αμάσειας Βασιλεύς βρέθηκε να ανακρίνεται μπροστά στο Λικίνιο. Εκείνος του υπόσχεται τιμές και ανταλλάγματα, κι ο επίσκοπος απαντά˙ «Και το μισό της βασιλείας σου να μου υποσχεθής, εγώ δεν αρνούμαι την πίστη μου». Ο Λικίνιος κατάλαβε ότι δεν θα κέρδιζε τον άγιο επίσκοπο, έβγαλε λοιπόν την απόφασή του κι έδωκε εντολή να αποκεφαλιστεί. Όταν ο άγιος άκουσε την απόφαση, απάντησε ως ιερέας και είπε˙ «Ευλογητός ο Θεός!». Και όταν ύστερα γονάτισε, για να δεχθεί βαρύ το πελέκι του δημίου στον τράχηλό του, ο επίσκοπος Αμασείας Βασιλεύς έκαμε την τελευταία του προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, την Εκκλησία εν ειρήνη και ομονοία διαφύλαξον». Έδωκε το αίμα του κι έλαβε το στεφάνι της νίκης. Αμήν.
Από το βιβλίο:
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΜΨΥΧΟΙ
(Εξαπλά β’)
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
Περισσότερα για το Συναξάριο της ημέρας βλέπε και στον:
ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗ
