ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
Το παλαιό μοναστήρι είναι του 12ου αιώνα. Η εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης βρέθηκε απέναντι από το παλαιό μοναστήρι μέσα σε ένα βράχο. Βοσκοί που έβoσκαν, είδαν φως πάνω στον βράχο, το οποίο τους κίνησε την περιέργεια και ψάχνοντας, βρήκαν την Παναγία σε μία σχισμή του βράχου. Η παλαιά Μονή ήταν ανδρική μέχρι το 1854. Το 1897 επειδή η Μονή είχε υποστεί πολλές ζημιές από τον σεισμό του 1854, θέλησαν οι πατέρες να κτίσουν την νέα Ιερά Μονή στη θέση που βρίσκεται σήμερα.
Όταν φτιάχτηκε ο ναός, έφεραν οι πατέρες το τέμπλο και τις εικόνες της παλαιάς Μονής και τις τοποθέτησαν εκεί. Έκαναν εσπερινό, και την άλλη μέρα σηκώθηκαν για να κάνουν όρθρο. Μπαίνοντας στον Ναό, η Παναγία η θαυματουργός έλειπε. Πήγαν στο παλαιό μοναστήρι και την βρήκαν εκεί. Την επήραν και την μετέφεραν στο σημείο που την είχαν πριν, αλλά η Παναγία την άλλη μέρα είχε πάλι φύγει. Αυτό έγινε τρεις φορές. Τελικά πήγαν αρχιερείς, ιερείς και πλήθος λαού, έκαναν λιτανεία από την παλαιά στην νέα Μονή και έκτοτε η Παναγία έμεινε στην Νέα Μονή.
Από το 1949 εγκαταστάθηκε η πρώτη μοναχή Άννα Λέπουρα, η οποία ίδρυσε την νέα αδελφότητα, η οποία μέχρι και σήμερα είναι γυναικεία.
Η Μονή θεωρείται ιστορική, διότι οι ήρωες του 1821, Κολοκοτρώνης και Νικηταράς, μαζί με πολλούς πολεμιστές πέρασαν από εκεί. Συγκεκριμένα ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς, λειτουργήθηκαν, πήραν την τελευταία Θεία Κοινωνία και έφυγαν για τον πόλεμο. Η Μονή πρόσφερε πολλά στην Επανάσταση, υλικά και πνευματικά.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από την παλαιά Μονή έδιναν σήμα οι ήρωες από το ένα βουνό στο άλλο, με σκοπό να κατατροπώσουν τους εχθρούς…
Παράβαλε και:
Οι πολλές επωνυμίες και οι εικόνες της Παναγίας μας – ηχογραφημένη ομιλία του αειμνήστου Δημητρίου Παναγόπουλου (αρχείο ήχου, mp3).
22 Αυγούστου, μνήμη και της Αγίας Παιδομάρτυρος Ευλαλίας, πολιούχου Βαρκελώνης της Ισπανίας: βίος, Ασματική Ακολουθία – Αρχιμ. Νικοδήμου Αεράκη.