ΑΦΙΕΡΩΣΙΣ
Ο Απόστολος Παύλος επαινεί τα πόδια που βαδίζουν, που τρέχουν για να προσφέρουν την αλήθεια και το φως του Ευαγγελίου στις γενεές των ανθρώπων: «Ως ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά». (Ρωμ. ι’ 15). Είναι ευλογημένα, είναι αγιασμένα τα πόδια, όταν κουράζονται για να φθάσουν ανάμεσα σε αδελφούς, σε συνανθρώπους και να κηρύξουν το λόγο του Θεού, για να φέρουν το χαρμόσυνο άγγελμα του Αναστάντος, «να φωτίσουν τους εν σκότει», να τους οδηγήσουν στη σωτηρία.
Όλες αυτές οι εκλεκτές ψυχές, οι πιστοί, οι καθαροί, οι φλογεροί εργάται του Ευαγγελίου, μιμούνται τον Κύριο, μιμούνται τους αγίους Αποστόλους, συνεχίζουν το έργο της διδαχής και της κατηχήσεως, απομακρύνουν το σκοτάδι της αγνοίας και της αμαρτίας από τις ψυχές, φέρουν φως αλήθειας, επίγνωσιν αληθείας, Ορθόδοξο ευαγγελικό μήνυμα, φέρουν σωτηρία, χάριν Θεού.
Στην Ιερά Μητρόπολί μας η οποία προσέφερε έναν Άγιο Κοσμά Αιτωλό στην Ορθοδοξία και στον ελληνισμό, ο Κύριος χάρισε φλογερούς, αγιασμένους, ικανούς Ιεροκήρυκας, οι οποίοι μιμούμενοι τον Άγιον Κοσμάν τον Αιτωλόν, έσπειραν το θείο σπόρο απ’ άκρας εις άκρον της επαρχίας μας, έθρεψαν και πότισαν το λογικόν ποίμνιον και έφεραν πλουσίους καρπούς. Άγιοι κληρικοί, σεμνοί θεολόγοι, Ορθόδοξοι, Χριστοκεντρικοί και ακαινοτόμητοι στον κηρυκτικό λόγο τους, σκόρπισαν μέχρι και των πλέον ακριτικών σημείων της Μητροπόλεώς μας, με φοβερές δυσκολίες, το μήνυμα της σωτηρίας.
Σ’ αυτούς τους κεκοιμημένους Ιεροκήρυκας είναι αφιερωμένο το Ημερολόγιο τσέπης του έτους 2014. Τους ευχαριστούμε, τους ευγνωμονούμε και ποτέ δεν θα παύσουμε να μνημονεύουμε το σεπτόν όνομά τους και την προσφορά τους. Προσευχόμαστε να τους αναπαύση ο Κύριος «εν σκηναίς» των αγίων Αποστόλων και των αγίων Διδασκάλων. Παρακαλούμε τον Κύριο να φωτίση όλους ημάς τους νεωτέρους να τους μιμηθούμε. Να αναδείξη δε νέους φλογερούς και αγίους Ιεροκήρυκας, ορθοτομούντας τον λόγον της αληθείας και να διδάσκουν την αμώμητον Ορθόδοξον Διδασκαλίαν, όπως απαιτούν οι ακατήχητοι καιροί μας…
Με την αγάπην του Χριστού
† Ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας
ΚΟΣΜΑΣ
***
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΩΝ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΩΝ
Η διακονία των Ιεροκηρύκων στον κόσμο έχει βαθειά τις ρίζες της μέσα στην Αγία Γραφή. Όλοι οι Προφήται απεστάλησαν από τον Θεόν να κηρύξουν το θέλημά Του στον κόσμο, δια να σωθή. Δειγματοληπτικά θα σημειώσωμεν μερικά χωρία από την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην, τα οποία πιστοποιούν του Θεού το θέλημα.
α. Παλαιά Διαθήκη.
Ο Μωϋσής δυσκολεύεται να αναλάβη το βαρύ έργον: «Είπε δε Μωυσής προς Κύριον: δέομαι, Κύριε, ουχ ικανός ειμί προ της χθες, ουδέ προ της τρίτης ημέρας, ουδέ αφ’ ου ήρξω λαλείν τω θεράποντί σου: ισχνόφωνος και βραδύγλωσσος εγώ ειμί. Είπε δε Κύριος προς Μωϋσήν: τίς έδωκε στόμα ανθρώπω και τίς εποίησε δύσκωφον και κωφόν, βλέποντα και τυφλόν; Ουκ εγώ ο Θεός και νυν πορεύου, και εγώ ανοίξω το στόμα σου, και συμβιβάσω σε, ο μέλεις λαλήσαι». (Έξοδος δ’ 10-12).
«Και ήκουσα της φωνής Κυρίου λέγοντος: τίνα αποστείλω, και τίς πορεύσεται προς τον λαόν τούτον; Και είπα: Ιδού εγώ ειμί: απόστειλόν με». (Ησαΐας στ. 8).
«Και εγένετο ο λόγος Κυρίου προς με: προ του με πλάσαι σε εν κοιλία επίσταμαί σε και προ του σε εξελθείν εκ μήτρας ηγιακά σε, προφήτην εις έθνη τέθεικά σε. Και είπα: ώ Δέσποτα Κύριε, ιδού ουκ επίσταμαι λαλείν, ότι νεώτερος εγώ ειμί. Και είπε Κύριος προς με: μη λέγε ότι νεώτερος εγώ ειμί, ότι προς πάντας, ους εάν εξαποστείλω σε, πορεύση, και κατά πάντα, όσα εάν εντείλωμαί σοι, λαλήσας: μη φοβηθής από προσώπου αυτών, ότι μετά σου εγώ ειμί, εξαιρείσθαί σε, λέγει Κύριος…». (Ιερεμίας α’ 4-9).
Και τον Προφήτη Ιεζεκιήλ καλεί ο Θεός να πορευθή στον «… σκληροτράχηλο… και απειθή…» λαόν του Ισραήλ, για να του μεταφέρη το θέλημά Του. Του λέει: Εσύ να ομολογήσης και να μεταφέρης το θέλημά μου. Αυτοί δεν θα σε ακούσουν. Όμως συ θα το εκτελέσης αυτό το έργο «και συ την σεαυτού ψυχήν ρύση». (Ιεζεκιήλ γ’ 21).
β’ Καινή Διαθήκη.
Ο Κύριος εντέλλεται: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη… διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν». (Ματθ. κη’ 19, 20).
«Πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα, κηρύξατε το Ευαγγέλιον πάση τη κτίσει…». «Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού…». (Μάρκ. ιστ’ 15, 20).
«Και κηρυχθήναι επί τω ονόματι αυτού μετάνοιαν και άφεσιν αμαρτιών επί πάντα τα έθνη…». (Λουκά κδ’ 47).
«Βόσκε τα αρνία μου… Ποίμενε τα πρόβατά μου… Βόσκε τα πρόβατά μου…». (Ιωάν. κα’ 15-17).
Οι Απόστολοι όταν τους διέταξαν οι Ιουδαίοι να μην ομιλούν για το Όνομα του Ιησού είπαν: «Ου δυνάμεθα γαρ ημείς α είδομεν και ηκούσαμεν μη λαλείν». (Πράξ. δ’ 20).
Ο Απόστολος Παύλος θεωρεί μεγάλη και σοβαρή παράβασι το να μη κηρύττη το Ευαγγέλιον: «Ουαί δε μοι εστίν εάν μη ευαγγελίζωμαι». (Α’. Κορ. θ’ 16).
Στον μαθητή του Τιμόθεο παραγγέλλει: «… κήρυξον τον λόγον, επίστηθι ευκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον, εν πάση μακροθυμία και διδαχή». (Β’ Τιμ. δ’ 2).
Από το Ημερολόγιο τσέπης της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας του 2014.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
