Μελετώντας το Ιερόν Ψαλτήριονν, σταθήκαμε ιδιαιτέρως και στον 76-ο Ψαλμό, τον οποίον θεωρήσαμε εξόχως επίκαιρο! Αν ζούσε σήμερα ο Ψαλμωδός, θα προσευχόταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, νομίζουμε. Επιτρέψτε μας λοιπόν να σας τον παραθέσουμε και αν κι εσείς σχηματίσετε την ίδια εντύπωση, προσθέστε τον στις προσευχές σας!
Ψαλμός ΟΣΤ (ΟΖ) 76.
Εις το τέλος, υπέρ Ιδιθούν, ψαλμός τω Ασάφ.
2 ΦΩΝΗ μου προς Κύριον εκέκραξα, φωνή μου προς τον Θεόν, και προσέσχε μοι. 3 εν ημέρα θλίψεώς μου τον Θεόν εξεζήτησα, ταις χερσί μου νυκτός εναντίον αυτού, και ουκ ηπατήθην, απηνήνατο παρακληθήναι η ψυχή μου. 4 εμνήσθην του Θεού και ευφράνθην, ηδολέσχησα, και ωλιγοψύχησε το πνεύμά μου. (διάψαλμα). 5 προκατελάβοντο φυλακάς οι οφθαλμοί μου, εταράχθην και ουκ ελάλησα. 6 διελογισάμην ημέρας αρχαίας, και έτη αιώνια εμνήσθην και εμελέτησα, 7 νυκτός μετά της καρδίας μου ηδολέσχουν, και έσκαλλε το πνεύμά μου. 8 μή εις τούς αιώνας απώσεται Κύριος και ου προσθήσει του ευδοκήσαι έτι; 9 η εις τέλος το έλεος αυτού αποκόψει; συνετέλεσε ρήμα απο γενεάς εις γενεάν; 10 μή επιλήσεται του οικτειρήσαι ο Θεός; η συνέξει εν τη οργή αυτού τούς οικτιρμούς αυτού; (διάψαλμα). 11 και είπα, νύν ηρξάμην, αύτη η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου. 12 εμνήσθην των έργων Κυρίου, ότι μνησθήσομαι απο της αρχής των θαυμασίων σου 13 και μελετήσω εν πάσι τοις έργοις σου και εν τοις επιτηδεύμασί σου αδολεσχήσω. 14 ο Θεός, εν τω αγίω η οδός σου, τίς Θεός μέγας ως ο Θεός ημών; 15 σύ εί ο Θεός ο ποιών θαυμάσια, εγνώρισας εν τοις λαοίς την δύναμίν σου, 16 ελυτρώσω εν τω βραχίονί σου τον λαόν σου, τούς υιούς Ιακώβ και Ιωσήφ. (διάψαλμα). 17 είδοσάν σε ύδατα, ο Θεός, είδοσάν σε ύδατα και εφοβήθησαν, εταράχθησαν άβυσσοι, 18 πλήθος ήχους υδάτων, φωνήν έδωκαν αι νεφέλαι, και γάρ τα βέλη σου διαπορεύονται, 19 φωνή της βροντής σου εν τω τροχώ, έφαναν αι αστραπαί σου τη οικουμένη, εσαλεύθη και έντρομος εγενήθη η γή. 20 εν τη θαλάσση αι οδοί σου, και αι τρίβοι σου εν ύδασι πολλοίς, και τα ίχνη σου ου γνωσθήσονται. 21 ωδήγησας ως πρόβατα τον λαόν σου εν χειρί Μωϋσή και Ααρών.
(Απόδοση στην κοινή νεοελληνική)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Εις το τέλος, υπέρ Ιδιθούν˙ ψαλμός τω Ασάφ.
2 Κραύγασα με όλη μου τη δύναμη προς τον Κύριο, επικαλέσθηκα με δυνατή φωνή τον Θεό˙ και αυτός δεν αδιαφόρησε, αλλά πρόσεξε τη δέησή μου.
3 Τις μέρες που αισθανόμουν μεγάλη θλίψη, με πόθο πολύ κατέφυγα στο Θεό και ζήτησα τη βοήθειά του. Τη νύχτα τον επικαλέσθηκα με υψωμένα τα χέρια μου, και δεν διαψεύσθηκα στις ελπίδες μου. Από την πολλή μου θλίψη η ψυχή μου αποστρεφόταν κάθε παρηγοριά, αρνιόταν επίμονα να παρηγορηθεί έστω και για λίγο.
4 Θυμήθηκα όμως τον Θεό και γέμισα από αγαλλίαση, καθώς σκέφτηκα ότι είναι μέγας ο Κύριος και μόνον αυτός μπορεί να δώσει λύση στις συμφορές μου. Όσες φορές όμως συγκέντρωνα τη σκέψη μου και μελετούσα μέσα μου τις δοκιμασίες και τις θλίψεις της ζωής μου, λιγοψυχούσε το πνεύμα μου και μελαγχολούσα.
5 Έμενα άγρυπνος όλη τη νύχτα και τα μάτια μου προλάβαιναν άγρυπνα να δουν τις αλλαγές των νυχτερινών φρουρών, τις ώρες που ερχόταν το ένα στρατιωτικό φυλάκιο να αντικαταστήσει το άλλο. Παρέμενα κυριευμένος από ταραχή, άυπνος και σιωπηλός.
6 Θυμήθηκα τις παλιές ένδοξες μέρες, τότε που ελευθερώθηκε θριαμβευτικά ο Ισραήλ με τον Μωυσή και τον Ιησού του Ναυή. Θυμήθηκα τα περασμένα χρόνια και τις παλιές εποχές και απορροφήθηκα από τη μελέτη και τη σκέψη τους.
7 Όλη τη νύχτα έμενα άυπνος και βυθιζόμουν σε σκέψεις και ρεμβασμούς, και το πνεύμα μου σκάλιζε και ερευνούσε προσεκτικά το πρόβλημα που με απασχολούσε.
8 Και είπα μέσα μου: Μήπως ο Κύριος θα μας απομακρύνει για πάντα από κοντά του και θα μας εγκαταλείψει τελείως; Και δεν θα θελήσει να δείξει και πάλι έμπρακτα την αγάπη του σε μας;
9 Ή μήπως θα σταματήσει οριστικά πλέον να μας προσφέρει το έλεός του; Ακύρωσε λοιπόν και έθεσε τέρμα στις υποσχέσεις της διαθήκης του; Και τις περιόρισε μόνο για το χρονικό διάστημα που πέρασε από εκείνη τη γενιά μέχρι τη σημερινή, ώστε να πάψουμε πλέον να είμαστε ο εκλεκτός και προστατευόμενος απ’ αυτόν λαός του;
10 Μήπως θα ξεχάσει ο Θεός να μας σπλαχνισθεί και να μας δείξει τους οικτιρμούς του; Ή μήπως εξαιτίας της οργής του θα συμπνίξει και θα αναστείλει το έλεός του;
11 Και είπα: Τώρα άρχισα να καταλαβαίνω. Αυτή η αλλοίωση και μεταβολή που υπέστη το έθνος μου είναι έργο της παντοδύναμης δεξιάς του Υψίστου, και έγινε για το καλό μας.
12 Θυμήθηκα τα έργα του Κυρίου. Και θα επαναφέρω ξανά στη μνήμη μου αυτά τα θαυμαστά έργα σου, Κύριε, από την αρχή.
13 Θα μελετήσω αναλυτικά όλα τα έργα σου και θα εμβαθύνω σ’ αυτά, μελετώντας όλα τα θαυμαστά σχέδια της αγαθότητός σου και τα πάνσοφα κατορθώματά σου.
14 Θεέ μου, είναι άγια η διαγωγή σου, με αγιότητα συμπεριφέρεσαι και κυβερνάς τα πάντα. Ποιός άλλος θεός είναι μεγάλος όπως εσύ, Θεέ μας;
15 Εσύ είσαι ο μόνος Θεός που κάνεις θαυμαστά και καταπληκτικά έργα. Κατέστησες ολοφάνερη ανάμεσα στους λαούς τη δύναμή σου.
16 Με την ακαταγώνιστη δύναμή σου απελευθέρωσες από τη δουλεία το λαό σου, τους απογόνους του Ιακώβ και του Ιωσήφ.
17 Σε είδαν τα ύδατα της Ερυθράς θάλασσας, Θεέ μου, σε είδαν τα ύδατα και φοβήθηκαν. Ταράχθηκαν τα βάθη της θάλασσας, κι αμέσως άρχισε ν’ ακούγεται πολύ μεγάλος παφλασμός, καθώς η θάλασσα σχιζόταν στα δυο και υψώνονταν τα νερά της σαν τείχη, για να διαβεί ανάμεσα απ’ αυτό ο λαός σου.
18 Βροντές εξαπέλυσαν οι νεφέλες. Και δεν ήταν δυνατόν να γίνει αλλιώς, διότι τις διέσχιζαν σαν βέλη οι αστραπές σου.
19 Η βροντερή φωνή σου αντήχησε μέσα στο φοβερό ανεμοστρόβιλο, καθώς η βίαιη κίνηση του ανέμου δημιουργούσε ασυγκράτητο κυκλώνα που παρέσυρε τα πάντα. Οι αστραπές σου εκείνη την ώρα φώτισαν και έλαμψαν σ’ όλη την οικουμένηλ σαλεύθηκε και τρόμαξε όλη η γη.
20 Οι οδοί σου, Κύριε, διασχίζουν τη θάλασσα. Πάνω σ’ αυτήν πορεύεσαι ανεμπόδιστα σαν να είναι στεριά, και οι δρόμοι που βαδίζεις είναι πάνω σε ύδατα πολλά. Δεν άφησες όμως κανένα ίχνος της διαβάσεώς σου, αλλά τα ίχνη σου αυτά παρέμειναν άγνωστα, όπως τα ίχνη του πλοίου που διασχίζει τις θάλασσες. Εσύ πραγματοποίησες όλα εκείνα τα θαυμαστά έργα, εσύ ήσουν παρών και ενεργούσες αόρατα, χωρίς να σε βλέπουν τα μάτια μας˙ διότι η φύση είναι ασώματη, και οι θαυμαστές ενέργειές σου αόρατες και ανεξιχνίαστες.
21 Εσύ, Κύριε, σαν καλός ποιμένας αδύναμων προβάτων που εύκολα παρασύρονται στην πλάνη, προστάτευσες και οδήγησες ακίνδυνα το λαό σου κάτω από την καθοδήγηση του Μωυσή και του Ααρών.
Δόξα… Και νυν…
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
