Τη ε’ του αυτού μηνός (Μαϊου), μνήμη της αθλήσεως του αγίου ενδόξου οσιομάρτυρος Εφραίμ , του νεοφανούς και θαυματουργού, του εν τω κατά την Αττικήν όρει των Αμώμων ασκήσαντος και αθλήσαντος κατά τον δέκατον και πέμπτον αιώνα.
Ασκήσει την άθλησιν Εφραίμ συνάψας
αξίως δεδόξασαι παρά Κυρίου.
Πέμπτη Εφραίμ χερσί φονόεσσαις λυγρόν εύρατο μόρον.
Ο Άγιος Εφραίμ εγεννήθη εις τα Τρίκαλα Θεσσαλίας, το έτος 1384. Ως γνωστόν, τα Τρίκαλα το έτος 1393 περιήλθαν υπό Τουρκικήν κατοχήν, υπό του Βαγιαζίτ του Α’ του Κεραυνού, ο οποίος κατέκτησε την χώραν της Θεσσαλίας. Έκτοτε ήρχισεν η εγκατάστασις Μουσουλμάνων εις τας Θεσσαλικάς πεδιάδας.
Το 1395 εις την Θεσσαλονίκην ήρχισεν να εφαρμόζεται το «Παιδομάζωμα», το οποίον επί Μουράτ Β’ ωργανώθη συστηματικώτερον εις όλας τας τουρκοκρατουμένας περιοχάς. Συνήθως εστρατολογούντο παιδιά 14 – 18 ετών ή 15 – 20, αλλά και μικροτέρας ηλικίας.
Ο Άγιος Εφραίμ σε ηλικία 14 ετών, το 1398 με το κοσμικόν όνομα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΡΦΗΣ εγκατέλειψε μητέρα, χήραν και επτά (7) αδελφούς, τη προτροπή της ευσεβούς αυτού μητρός, προφανώς δια να αποφύγη την βιαίαν στρατολογίαν δια την επάνδρωσιν των γενιτσαρικών σωμάτων, και προσήλθε δια να μονάση εις την Σταυροπηγιακήν μονήν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, την ακμάζουσαν επί του Όρους των Αμώμων της Αττικής. Ενταύθα, μετά φλογερού ζήλου επεδόθη εις την μοναχικήν Πολιτείαν, ως άγγελος βιώσας μετά των αδελφών της Μονής.
Κατά το έτος 1391 οι Τούρκοι υπό τον στρατηγόν Εβρειός Βέην εισέβαλον εις την Πελοπόννησον και η πόλις των Αθηνών ήρχισεν να απειλείται υπ’ αυτού. Το δε έτος 1416 οι Τούρκοι ελεηλάτησαν την Αττικήν και ηνάγκασαν τον Δούκα των Αθηνών Αντώνιο Ατζαγιόλι να ομολογήση εαυτόν υπόφορον του Σουλτάνου. Κατά το έτος 1424 οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως εις την Ιεράν Μονήν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, επί του Όρους των Αμώμων και εσφαγίασαν αγρίως τους Πατέρας της Μονής.
Ο Άγιος απουσίαζεν εις την σπηλιάν του επί του Όρους και επιστρέψας, ιδών τα σώματα των Πατέρων εσφαγμένα ένθεν κακείθεν, εθρήνησεν γοερώς. Τον επόμενον χρόνον, την 14ην Σεπτεμβρίου 1425, επανήλθον οι βάρβαροι Οθωμανοί και ευρόντες τον Άγιον, τον συνέλαβον και τον εβασάνιζον επί 8 ½ μήνας, μετά μεγάλης μανίας και βαρβαρότητος, με τα ίδια μέσα βασανιστηρίων με τα οποία εβασάνισαν τους Αγίους Μεγαλομάρτυρας, Άγιον Γεώργιον, Άγιον Δημήτριον, Αγίαν Αικατερίνην, Αγίαν Βαρβάραν και τόσους άλλους.
Τέλος τον εκρέμασαν ανάποδα εις παλαιόν δένδρον μουριάς επί του περιβόλου της Μονής, αφού διεπέρασαν εις τον ομφαλόν του χονδρόν παλαιόν ξύλον αναμμένον και αφού τον εκάρφωσαν επί του δένδρου με μεγάλα σουβλερά γύφτικα καρφιά. Ο Άγιος Εφραίμ ετελείωσε μαρτυρικώς την ζωήν του από τους Τούρκους στις 5 Μαΐου του σωτηρίου έτους 1426 και ώραν 9ην πρωινήν.
Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Εφραίμ ο θαυματουργός ο εν τω Όρει των Αμώμων ασκήσας, μαρτυρικώς ετελειώθη δια φρικτών βασάνων επιμήκιστον χρόνον, καθώς ο ίδιος απεκάλυψεν ειπών: «Γεννήθηκα 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα του Σταυρού, και 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα του Σταυρού, άρχισε το Μαρτύριόν μου˙ 42 ετών κοιμήθηκα».
Το Μαρτύριον του Αγίου διήρκεσεν οκτώ και ήμισυ μήνας, από 14 Σεπτεμβρίου έως 5 Μαΐου του έτους 1426, ότε ο Κύριος παρέλαβε την Αγίαν Του ψυχήν και την ανεβίβασεν εις τα ουράνια σκηνώματα, ένθα οι χοροί των Αγγέλων, των Αποστόλων, των Προφητών και πάντων των Αγίων ακαταπαύστως υμνούσι την Παναγίαν Τριάδα.
Τώρα από εκεί τρέχει εις πάντα της γης τα πέρατα και σκορπίζει με αγάπην και ευσπλαγχνίαν εις κάθε πονεμένον, εις κάθε βασανισμένον, εις κάθε πιστόν ουράνιες ευλογίες. Ακόμη και εις εκείνους που δεν επρόλαβαν να τον επικαλεσθούν, εμφανής γίνεται και δωρίζει τα «καταθύμια» αυτών.
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Αγίου Εφραίμ του θαυματουργού.
Ήχος πρώτος. Του λίθου σφραγισθέντος.
Εν όρει των Αμώμων ώσπερ ήλιος έλαμψας και μαρτυρικώς θεοφόρε προς Θεόν εξεδήμησας, βαρβάρων υποστάς επιδρομάς, Εφραίμ Μεγαλομάρτυς του Χριστού˙ δια τούτο αναβλύζεις Χάριν αεί τοις ευλαβώς βοώσι σοι˙ δόξα τω δεδοκότι σοι ισχύν, δόξα τω θαυμαστώσαντι δόξα τω ενεργούντι δια σού πάσιν ιάματα.
Ασματική Ακολουθία εις τιμήν και μνήμην του Οσιομάρτυρος Εφραίμ του εν τη Νέα Μάκρη Αττικής.rar
