ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
Και στις τρεις αυτές επιστολές διακρίνεται η ίδια συγγραφική σφραγίδα, γι’ αυτό και ανέκαθεν γινόταν σχεδόν γενικά αποδεκτό ότι προέρχονται από το ίδιο χέρι και τον ίδιο νου. Γι’ αυτό παρέμειναν και οι τρεις αχώριστες μεταξύ τους και συναποτέλεσαν ξεχωριστή ομάδα ανάμεσα σ’ όλες τις επιστολές της Καινής Διαθήκης. Ο συγγραφέας τους ανήκει στους αυτόπτες μάρτυρες και ακροατές του Κυρίου και αυτοτιτλοφορείται ως «ο πρεσβύτερος». Σύμφωνα με την ομόφωνη παράδοση της Εκκλησίας είναι ο ευαγγελιστής Ιωάννης.
Η πρώτη από τις επιστολές αυτές, αρκετά εκτεταμένη, γράφτηκε από τον Απόστολο με αφορμή τον κίνδυνο που δημιουργούσαν στην Εκκλησία κάποιοι ψευδοδιδάσκαλοι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως πρόδρομοι και όργανα του αντιχρίστου και αντίχριστοι. Οι αιρετικοί αυτοί αρνούνταν ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού και ότι έγινε άνθρωπος και υπέμεινε για μας Πάθος πραγματικά και αληθινά. Μ’ αυτήν την αφορμή ο Απόστολος έγραψε την επιστολή του αυτή πολύ πιθανόν από την Έφεσο, τον ίδιο περίπου καιρό που έγραψε και το Ευαγγέλιο. Κύριο σκοπό της συγγραφής του αυτής έθεσε το να στηρίξει τα πνευματικά του παιδιά στην αληθινή πίστη και σε αδιάσπαστη επικοινωνία με τους αυτόπτες μάρτυρες του Λόγου της ζωής.
Η δεύτερη επιστολή, η οποία είναι πολύ μικρή, απευθύνεται σε κάποια «εκλεκτή κυρία» και κλείνει μ’ ένα σύντομο χαιρετισμό εκ μέρους των παιδιών της αδελφής της εκλεκτής αυτής κυρίας. Σύμφωνα με την πιθανότερη γνώμη, με τη φράση αυτή ο Ευαγγελιστής υπονοεί μεταφορικά κάποια τοπική Εκκλησία. Σ’ αυτό συνηγορεί το ότι και τα παιδιά της άλλης εκλεκτής κυρίας που στέλνουν τους ασπασμούς τους, φαίνεται φυσικότερο να είναι τα μέλη κάποιας άλλης τοπικής Εκκλησίας. Κι η δεύτερη αυτή επιστολή γράφτηκε με αφορμή τον κίνδυνο από τους ψευδοδιδασκάλους με σκοπό να βοηθήσει τους παραλήπτες της Χριστιανούς να ασφαλισθούν πλήρως απ’ αυτούς, μέχρι τη στιγμή που ίδιος ο Ευαγγελιστής θα είχε την ευκαιρία και αυτοπροσώπως να τους επισκεφθεί. Φαίνεται μάλιστα ότι κι αυτή στάλθηκε από την Έφεσο μετά την πρώτη Καθολική επιστολή.
Και η τρίτη επιστολή είναι το ίδιο σύντομη όπως και η δεύτερη. Γράφτηκε με αφορμή κάποιους αδελφούς που περιόδευαν κηρύττοντας το Ευαγγέλιο, τους οποίους ο θείος Απόστολος συνιστά στους Χριστιανούς που ήταν διασκορπισμένοι στα διάφορα μέρη και ζητά να τους φιλοξενούν. Απευθύνεται σε κάποιον Γάϊο, στον οποίο ο Απόστολος ιδιαιτέρως συνιστά τους περιοδευτές αυτούς. Ταυτόχρονα όμως του παραπονείται για κάποιον Διοτρεφή, ο οποίος, επειδή αντιμαχόταν τον Απόστολο, καταδίωκε τους ανθρώπους που προέρχονταν απ’ αυτόν και αποδίωκε από την Εκκλησία καθέναν που θα τους δεχόταν. Η επιστολή αυτή γράφτηκε τα τελευταία χρόνια της ζωής του Αποστόλου, πολύ πιθανόν από την Έφεσο.
Ακολούθως σας παραθέτουμε:
Οι τρεις Καθολικές επιστολές του Ευαγγελιστού Ιωάννου (πρωτότυπον Κείμενον).zip
Οι τρεις Καθολικές επιστολές του Ευαγγελιστού Ιωάννου – Νεοελληνική ερμηνευτική απόδοση, Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα.
Διαβάστε τες:
Ακούστε τες:
Παράβαλε και:
Το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον (Πρωτότυπο και Νεοελληνικό κείμενο).
Η Αποκάλυψις του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, το Πρωτότυπο κείμενο και η Νεοελληνική ερμηνευτική απόδοσή του από τον Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα.
26 Σεπτεμβρίου, η μετάστασις του Αγίου Αποστόλου Ιωάννου του Ευαγγελιστού: Συναξάριον, Υμνολογική εκλογή.
Του Οσίου Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά – ομιλία ΜΔ’, εις τον Αγιον Απόστολον και Ευαγγελιστήν Ιωάννην τον Θεολόγον.
