Τη ΚΑ’ του αυτού μηνός (Ιουλίου), Μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Παρθενίου Επισκόπου Ραδοσβυσδίου Άρτης, κοιμηθέντος εν Κυρίω εν έτει αψοζ (1777).
Βίω ευαγεί Παρθένιε εμπρέψας,
Χάριτος πλείστης προς Θεού ηξιώθης.
Εικάδι Παρθενίου κτερέϊξαν ρεθέα πρώτη.
Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την Ιερατική κλίση και επάξια δια της θείας χάριτος, έγινε επίσκοπος Ραδοβυσδίου (νομός Άρτας).
Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης και δια της θερμής του αγάπης και δια του αγίου παραδείγματος του, στήριζε το ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη. Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777 μ.Χ.
Κατά την ήμερα της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του, αυτά ευωδίαζαν ουράνιο άρωμα. Μέρος από τα οστά των χεριών του, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δουσίκου – Τρικάλων. Λέγεται ότι ο Άγιος Παρθένίος υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των ζώων.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
