Η Ευαγγελική Περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον: Β. 20 – 21, & 40 – 52.
Τω καιρώ εκείνω, υπέστρεψαν οι ποιμένες δοξάζοντες και αινούντες τον Θεόν, επί πάσιν οις ήκουσαν και είδον, καθώς ελαλήθη προς αυτούς.
Και ότε επλήσθησαν ημέραι οκτώ του περιτεμείν το παιδίον, και εκλήθη το όνομα αυτού Ιησούς, το κληθέν υπό του αγγέλου, πρό του συλληφθήναι αυτόν εν τη κοιλία.
Το δε Παιδίον ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι, πληρούμενον σοφίας, και χάρις Θεού ήν επ’ αυτό.
Και επορεύοντο οι γονείς αυτού κατ’ έτος εις Ιερουσαλήμ τη εορτή του πάσχα. Και ότε εγένετο ετών δώδεκα, αναβάντων αυτών εις Ιεροσόλυμα κατά το έθος της εορτής, και τελειωσάντων τας ημέρας, εν τω υποστρέφειν αυτούς, υπέμεινεν Ιησούς ο παίς εν Ιερουσαλήμ, και ουκ έγνω Ιωσήφ και η μήτηρ αυτού. Νομίσαντες δε Αυτόν εν τη συνοδεία είναι, ήλθον ημέρας οδόν και ανεζήτουν αυτόν εν τοις συγγενέσι και εν τοις γνωστοίς” και μή ευρόντες αυτόν υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ ζητούντες Αυτόν. Και εγένετο μεθ’ ημέρας τρείς, εύρον Αυτόν εν τω ιερώ, καθεζόμενον εν μέσω των διδασκάλων και ακούοντα αυτών και επερωτώντα αυτούς. Εξίσταντο δε πάντες οι ακούοντες Αυτού, επι τη συνέσει και ταις αποκρίσεσιν αυτού. Και ιδόντες Αυτόν εξεπλάγησαν, και προς Αυτόν η μήτηρ Αυτού είπε: τέκνον, τί εποίησας ημίν ούτως; Ιδού, ο πατήρ Σου καγώ οδυνώμενοι εζητούμέν Σε. Και είπε προς αυτούς: τί ότι εζητείτέ με; Ουκ ήδειτε ότι εν τοις του Πατρός μου δεί είναί με;
Και αυτοί ου συνήκαν το ρήμα ο ελάλησεν αυτοίς. Και κατέβη μετ’ αυτών και ήλθεν εις Ναζαρέτ, και ήν υποτασσόμενος αυτοίς. Και η μήτηρ αυτού διετήρει πάντα τα ρήματα ταύτα εν τη καρδία αυτής. Και Ιησούς προέκοπτε σοφία και ηλικία και χάριτι παρά Θεώ και ανθρώποις.
Απόδοση.
Την εποχή εκείνη, οι βοσκοί γύρισαν πίσω δοξάζοντας και υμνώντας το Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, όπως τους είχαν ειπωθεί.
Και όταν συμπληρώθηκαν οχτώ μέρες, έκαναν στο Παιδί περιτομή και του έδωσαν το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί στην, κοιλιά της μάνας του.
Το παιδί, στο μεταξύ, με¬γάλωνε και δυνάμωνε στο πνεύμα, γέμιζε από σοφία, και η χάρη του Θεού ήταν μαζί του.
Κάθε χρόνο, τη γιορτή του Πάσχα, οι γονείς του πήγαιναν στην Ιερουσαλήμ. Όταν ο Ιησούς έγινε δώδεκα χρονών, ανέβηκαν στα Ιεροσόλυμα, στη γιορτή, καθώς συνήθιζαν. Όταν τελείωσε η γιορ¬τή και γύριζαν πίσω, το παιδί ο Ιησούς παρέμεινε στην Ιερουσαλήμ, χωρίς να το ξέρουν ο Ιωσήφ και η μητέρα του. Νομίζοντας ότι ήταν μέσα στο πλήθος των προσκυνητών, περπάτησαν μιας μέρας δρόμο και ύστερα άρχισαν να τον αναζητούν ανάμεσα στους συγγενείς και τους γνωστούς. Επειδή δεν τον βρήκαν, γύρισαν στην Ιερουσαλήμ και τον αναζητούσαν. Έτσι, ύστερα από τρεις μέρες, τον βρήκαν στο ναό, καθισμένο ανάμεσα στους νομοδιδασκάλους να τους ακούει και να τους κάνει ερωτήσεις. Όλοι όσοι τον άκουγαν έμε¬ναν έκπληκτοι για τη νοημοσύνη και τις απαντήσεις του. Μόλις τον είδαν οι γονείς του, απόρησαν, και η μητέρα του του είπε: «Παιδί μου, γιατί μας το έκανες αυτό: Ο πατέρας σου κι εγώ σε αναζητούσαμε με πολλή αγωνία». Ο Ιησούς τους απάντησε: «Γιατί με αναζητούσατε; Δεν ξέρατε ότι πρέπει να βρίσκομαι στο σπίτι του Πατέρα μου;» Εκείνοι όμως δεν κατάλαβαν τα λόγια που τους είπε.
Ο Ιησούς κατέβηκε μαζί τους και ήρθε στη Ναζαρέτ και ζούσε κοντά τους με υπακοή. Η μητέρα του όμως διατηρούσε μέσα στην καρδιά της όλα αυτά τα λόγια. Ο Ιησούς μεγάλωνε και πρόκοβε στη σοφία. Και η χάρη που είχε ευαρεστούσε το Θεό και τους ανθρώπους.
Επιμέλεια κειμένων: Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη, Ιωάννης Τρίτος.
Ο Ιησούς δωδεκαετής εις τον Ναόν – Αρχιμ. Νικηφόρου Κομπότη
-Είσαι φαινόμενο, Μικρέ! Τόση σοφία που τη βρήκες; Μας θάμπωσες. Μπροστά Σου σβήνει ο Σαμουήλ! Κι ο μέγας Σολομών βουβαίνεται, σαν μαθητούδι! Αλλά, εμπιστεύσου μας τα όνειρά Σου. Γιατί, σύντομα φτάνεις στο σταυροδρόμι της ζωής. Που θα στραφείς; Τι λαχταράει η ψυχή Σου;
Όλοι εμείς, οι διδάσκαλοι του Ισραήλ, το βλέπομε: Είσαι πανέξυπνος. Όπου κι αν πας, θα διακριθείς. Σε γοητεύουν μήπως οι σπουδές σε κάποια Ανώτατη Σχολή; Σε φημισμένα Ινστιτούτα; Στο πιο λαμπρό Πανεπιστήμιο της Γης; Το προφητεύομε με σιγουριά: Έχεις το «Άριστα» στην τσέπη. Και τέλειος θα βγεις. Σε ο,τι και αν θελήσεις να ακολουθήσεις.
-Να πλένω πόδια θέλω!
-Ακούσαμε καλά; Γεράσαμε και βαρυακούμε. Πες το πάλι!
-Να πλένω πόδια θέλω!
-Έχεις χιούμορ, παιδί μας! Μα δεν το σκέφτηκες καλά. Σε τέτοιο ξεπεσμό Εσύ, με τόσα τάλαντα παιδί; Έτσι το βλέπομε εμείς. Με την πείρα που έχομε! Λοιπόν: Απάντησέ μας σοβαρά.
-Δεν λέω ανέκδοτα• για γέλια. Θέλω να πλένω πόδια.
-Αδύνατο!
-Υπάρχει «αδύνατο» για τον Θεό;
-Μα… αυτό δεν είναι καρριέρα. Είναι δουλειά για άτομα περιθωριακά!..
-Και του Θεού δουλειά!
-Του Ευλογητού;! Για τον Κύριο μας λέει η Γραφή, ότι Τον είδε ο Ησαΐας, να κάθεται σε θρόνο δόξης υψηλό• και γύρω Του τα Χερουβείμ• να Τον υμνούν! Τι είναι αυτά που λες; Μας γκρέμισες τα όνειρα που κάναμε για Σένα! Είναι, να μη σου φύγει το μυαλό! Ο «ΩΝ», Αυτός που έπλασε τον άνθρωπο, να σκύβει τόσο χαμηλά! Να ζώνεται ποδιά! Να πλένει λασπωμένα πόδια! Ποτέ!
***
Και όμως, ήταν δυνατόν! Λάθος δεν ήταν ο Χριστός! Οι Φαρισαίοι είχαν λάθος!…
Περιοδικό Λυχνία, Ι Μητρ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης, 2007
(Από το Panorama, Μάιος 2007, Διασκευή)
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Αγία Ζώνη.gr: 31 Δεκεμβρίου 2016
Παράβαλε και:
01 Ιανουαρίου, η κατά Σάρκα Περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και μνήμη του μεγάλου Βασιλείου: Συναξάριον, Υμνολογική εκλογή.
01 Ιανουαρίου, η κατά Σάρκα Περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου: ΤΑ Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.
Ακολουθίαι εις τιμήν και μνήμην του Οσίου Πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου.
