Ρωμαίοι στρατιώτες ωδήγησαν κάποτε στην Ρώμη δύο μαύρες γυναίκες από την Καρθαγένη, την Περπετούα και την Φηλικιτάτη. Η πρώτη ήταν η κυρία, παντρεμένη και μητέρα ενός νεογέννητου μωρού, το οποίο είχε αφήσει πίσω στην πα τρίδα της. Η δεύτερη ήταν η υπηρέτριά της, έγκυος στον πέμπτο μήνα.
Οι στρατιώτες τις έσυραν μπροστά στον δικαστή κι εκείνος τις διέταξε να θυσιάσουν στα είδωλα, για να σώσουν την ζωή τους. Μετά την σθεναρή άρνησί τους, οι γυναίκες ωδηγήθηκαν στην αρένα, οι κερκίδες της οποίας ήταν γεμάτες από αιμοδιψείς θεατές.
Δύο πεινασμένα λιοντάρια ώρμησαν καταπάνω τους. Μόλις όμως τις πλησίασαν, έσκυψαν το κεφάλι τους, έκαναν μεταβολή και απομακρύνθηκαν.
Οι Ρωμαίοι, βλέποντας ότι η πρώτη τους προσπάθεια δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, ελευθέρωσαν ένα μανιασμένο ταύρο. Αυτός ώρμησε στην Περπετούα, την σήκωσε ψηλά και την πέταξε μακριά. Η γυναίκα έπεσε στο έδαφος με την πλάτη και έμεινε εκεί ακίνητη. Το ζώο τότε έφυγε και δεν την ξαναπείραξε.
Οι τύραννοι έμειναν για λίγο αμήχανοι. Τελικά, βλέποντας ότι τα θηρία δεν επρόκειτο να πειράξουν τις δύο γυναίκες, αποφάσισαν να τις αποκεφαλίσουν.
Αυτά συνέβησαν στα χρόνια του Σεπτίμου Σεβήρου. Η μνήμη των Αγίων Περπετούας και Φηλικιτάτης εορτάζεται την 1η Φεβρουαρίου.
ΖΩΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων. Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Τη Σεπτή ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.