Το έτος 1994, την 1η Σεπτεμβρίου, ο παπά –Φώτης συνταξιοδοτήθηκε επί Αρχιερατείας του νυν Σεβ. Μητροπολίτου Μυτιλήνης κ. Ιακώβου Γ’ του Φραντζή. Την θέση του στο χωριό Τρίγωνας κατέλαβε ο διάδοχός του π. Δημήτριος Αφαλωνιάτης, τον οποίο υπεραγάπησε. Από τότε ασχολήθηκε επιμόνως για την αποπεράτωση του ναού του Αγ. Νεομάρτυρος Λουκά στα Πάμφιλα. Μάλιστα είχε νοικιάσει κι ένα μικρό σπιτάκι στο κέντρο του χωριού. Στο σπιτάκι αυτό τον επισκέπτονταν πολλοί άνθρωποι που ήθελαν να τον γνωρίσουν, αλλά και πολλά πνευματικά του παιδιά. Εκεί στα Πάμφιλα οργάνωνε τις κινήσεις του για την αποπεράτωση του περικαλλούς ναού του. Έγραφε σε πολλούς γνωστούς του, κοντά και μακριά, για να συνδράμουν ώστε το έργο του να περατωθεί. Αλλά για τον σκοπό αυτό δεν φειδόταν κόπους και μακρυνά ταξίδια. Τελικά ο ναός του δεν ολοκληρώθηκε όπως θα ήθελε γιατί επήλθε και η ασθένειά του. Τα πολλά χρόνια στις πλάτες του δεν τον πτοούσαν να τρέχει πέρα δώθε. Ακούραστος καλόγηρος με πείσμα και υπομονή για το σκοπό του. Και φυσικά δεν ήταν μόνο ο ναός του που τον ανάγκαζε να ταξιδεύει τακτικά, ήταν και για τους ναούς του αγίου Πνεύματος, τους συνανθρώπους του, που έτρεχαν για να τους θεραπεύσει με τις ευχές του και την απέραντη αγάπη του. Από την ημέρα που ελευθερώθηκε από τα εφημεριακά του καθήκοντα, άρχισε την πιο βαρειά και πιο λεπτή εργασία που ήταν η ποιμαντική διακονία και ιεραποστολή του. Γύρισε σχεδόν όλη την Ελλάδα. Γνώρισε ανθρώπους παντού και διατηρούσε αλληλογραφία μαζί τους. Καλόν θα ήτο κάποια στιγμή να συγκεντρώνονταν όλες αυτές οι επιστολές του και να εκδίδονταν.
Από το βιβλίο: Παπά-Φώτης Λαυριώτης. Σημείον αντιλεγόμενον (1913- 2010). Του Π. Θεμιστοκλέους Στ. Χριστοδούλου. Αθήναι, 2011.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
