Τα αμαρτήματα των γυναικών οφείλονται στην απαιδευσία των ανδρών!
Να σέβεσαι τὸν Θεό μὲ ἔργα σεμνά, νὰ Τὸν ὑμνεῖς μὲ λόγια καὶ νὰ Τὸν τιμᾶς μὲ τὴ σκέψη.
Κάθε άνθρωπος που απέκτησε μικρή ζύμη αρετών και, μολονότι ήθελε, δεν πρόφτασε να την κάνει ψωμί από ραθυμία ή αμέλεια ή αναβλητικότητα, κι έτσι μια μέρα, χωρίς να το περιμένει, τον θέρισε ο θάνατος, αυτός δεν θα λησμονηθεί από τον δίκαιο Κριτή. Ο Κύριος θα συγκινήσει τις ψυχές των οικείων του, για να τον βοηθήσουν, αναπληρώνοντας τα υστερήματα του νεκρού.
Οι θεοφώτιστοι άνθρωποι λένε, πως οι πράξεις των ανθρώπων, στην ύστατη πνοή τους, δοκιμάζονται σαν σε ζυγαριά. Και αν η δεξιά πλάστιγγα είναι πιο πάνω από την αριστερή, είναι ολοφάνερο πως ο ετοιμοθάνατος θα παραδώσει την ψυχή του στους αγίους αγγέλους. Αν πάλι και οι δύο πλάστιγγες είναι ίσες, νικάει οπωσδήποτε η φιλανθρωπία του Θεού. Μα κι αν ακόμα η ζυγαριά γέρνει λίγο προς τα’ αριστερά, όπως λένε οι θεολόγοι, η ευσπλαχνία του Θεού θα αναπληρώσει όσο χρειάζεται. Να οι τρεις θείες κρίσεις του Κυρίου: η πρώτη είναι δίκαιη· η δεύτερη είναι φιλάνθρωπη· η Τρίτη είναι υπεράγαθη. Μετά απ’ αυτές έρχεται η τέταρτη, όταν οι εφάμαρτες πράξεις είναι πολύ βαρύτερες. Αλίμονο τότε, αδερφοί! Και αυτή όμως η κρίση του Θεού είναι δίκαιη και θεσπίζει δίκαια για τους ανθρώπους που κρίνονται.
Αυτό θέλει και επιθυμεί ο Θεός, να ευεργετούμε ο ένας τον άλλο και στην παρούσα ζωή και μετά το θάνατο. Αν δεν έβλεπε σωστό κάτι τέτοιο, δεν θα μας έδινε το δικαίωμα να μνημονεύουμε τους νεκρούς στη θεία λειτουργία, καθώς και να τους κάνουμε μνημόσυνα στις τρεις ημέρες, στις εννέα, στις σαράντα και στο χρόνο, όπως χωρίς καμιάν αντίρρηση τα τηρεί ο ευσεβέστατος λαός. Αν, δηλαδή, αυτά ήταν μια κοροϊδία δίχως κέρδος και ωφέλεια, οπωσδήποτε σε κάποιον από τους πολλούς προγενέστερους θεοφόρους αγίους, πατριάρχες, πατέρες και διδασκάλους θα ερχόταν η φώτιση να σταματήσει την πλάνη. Κανένας τους, όμως, δεν δοκίμασε ποτέ να καταργήσει τα μνημόσυνα. Απεναντίας, μάλιστα, όλοι τα επικύρωσαν, κι έτσι καθημερινά η πρακτική αυτή όχι μόνο απλώνεται και ριζώνει, αλλά δέχεται και αλλεπάλληλες προσθήκες.
Αν θέλεις να κυβερνάσαι από το Θεό, να μη θέλεις να αμαρτάνεις. Γιατί αν αμαρτάνεις, πώς θα κυβερνηθείς από τον Θεό;
Δεν πρέπει να διατηρούμε τους λογισμούς που αρέσουν στο διάβολο, αλλά να τους καταστρέφουμε με το μαχαίρι του θείου λόγου.
Η κενοδοξία είναι μάταιη, όχι γιατί αγαπά τη δόξα, αλλά γιατί δεν αγαπά την εκ Θεού δόξα.
Η ταπείνωση γεννά την πραότητα, η πραότητα γεννά την διάκριση, η διάκριση την προόραση, η προόραση ανεβάζει τον άνθρωπο στην τέλεια αγάπη του Θεού και του πλησίον.
Ο σοφός επιδιώκει την ηρεμία και την απραγμοσύνη και τη σχόλη, για να βυθιστεί με ησυχία στη σκέψη του Θεού.
Κανείς δεν κάνει ό,τι κάνει, θέλοντας το κακό· γιατί το κακό δεν έχει καν υπόσταση, ουσιαστικά είναι ανύπαρκτο· υπάρχει μόνο γιατί υπάρχει το αγαθό, όχι αφ’ εαυτού. Ό,τι γίνεται, για το αγαθό γίνεται ή για το νομιζόμενο ως αγαθό.
Το αγαθό από τη φύση του, είναι επιθυμητό και αρεστό και πάντοτε ποθείται με φυσικό τρόπο. Η παρά φύση επιθυμία είναι κάτι κακό, όταν δηλ. ποθούμε κάτι διαφορετικό και πέρα από τη φύση.
Η κακία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο αμαρτία, αποτυχία και παρακοή του δεσποτικού νόμου. Το να παραδίδει και να αχρηστεύει κάποιος το αυτεξούσιο σημαίνει ότι νικιέται από τα άλογα πάθη και ζει δίχως λογική· αυτό είναι κακία, αυτό είναι αμαρτία.
Αυτοί που κάνουν τα πάντα μόνο για τον εαυτόν τους, φροντίζουν για τη φιλαυτία, που είναι το μεγαλύτερο όλων των κακών. Αυτό κάνει τον άνθρωπο απόμακρο, ακοινώνητο, άφιλο, άδικο, ασεβή. Δεν αγαπά ούτε και φροντίζει κανένα.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
Αγία Ζώνη.gr
