18 Μαϊου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Θεοδότου, ενός Αγίου «ταβερνιάρη»: Συναξάριον.

Σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του αγίου μάρτυρα Θεοδότου. Ο άγιος Θεόδοτος ήταν από την Άγκυρα και μαρτύρησε στα χρόνια του μεγάλου διωγμού, που ξεσήκωσε εναντίον των χριστιανών ο Διοκλητιανός, δηλαδή μέσα στα είκοσι χρόνια από το 285 έως το 305. Αυτός ο διωγμός είναι ο δέκατος διωγμός της εκκλησίας, όχι όμως και ο τελευταίος, γιατί η εκκλησία και τότε και τώρα και πάντα διώκεται. Κλήρος της εκκλησίας είναι να διώκεται, και οι ενδοξότερες ημέρες στην ιστορία και τη ζωή της εκκλησίας είναι οι ημέρες των διωγμών της. Ο Ιησούς Χριστός δεν παρέλειψε να το πη στους μαθητές του, και μάλιστα να μακαρίσει εκείνους που διώκονται˙ «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης…».

Με τη μαρτυρική άθληση του αγίου Θεοδότου συνδέεται το έργο και το επάγγελμα, που είχε στη ζωή του. Το επάγγελμα είναι η ιερή υπόθεση στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Κάθε τίμιος άνθρωπος δεν το δέχεται να είναι χωρίς επάγγελμα στο βίο του, χωρίς δηλαδή μια τακτική και μόνιμη εργασία, από την οποία κερδίζει όσα του χρειάζονται για να συντηρείται αυτός και για να είναι χρήσιμος και ωφέλιμος στους άλλους. Η λέξη επάγγελμα αυτό ακριβώς θα πη: την υπόσχεση και την ομολογία που δίνει ο καθένας, να κάνει δηλαδή στη ζωή του ένα έργο, να μην είναι αργός και άχρηστος μέσα στο κοινωνικό σώμα. Το επάγγελμα είναι υπόσχεση και αφιέρωση δια βίου.

Ο άγιος Θεόδοτος ήταν ένας απλός και τίμιος άνθρωπος στην Άγκυρα κι είχε το επάγγελμά του. Δεν ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας, όπως λέμε σήμερα, δεν είχε κανένα εργοστάσιο ή μεγάλο εμπορικό κατάστημα, αλλά ένα μικρό οινοπαντοπωλείο. Όμως αυτό το οινοπαντοπωλείο ήταν σχολείο και εκκλησία, και μάλιστα στον καιρό του διωγμού, έγινε το καταφύγιο των διωκωμένων χριστιανών. Ο άγιος Θεόδοτος, τάχα πώς αγόραζε τρόφιμα για το μικρομάγαζό του, φρόντιζε να οικονομήσει ψωμί για τους χριστιανούς, που έμπαιναν στο καπηλειό του και για κείνους που ήσαν στη φυλακή. Ένας ταβερνιάρης, που δεν τον λογάριαζες, ήταν ο προστάτης και ευεργέτης εκείνων που διώκονταν για την πίστη τους.

Το επάγγελμα λοιπόν είναι κοινωνικό λειτούργημα, ανάλογα όμως με τον τρόπο που το ασκεί κάθε τίμιος άνθρωπος. Στην κοινωνία των χριστιανών, δηλαδή στην εκκλησία, δεν υπάρχουν ταπεινά έργα, υπάρχουν όμως ανάξιοι άνθρωποι, που ταπεινώνουν και τα πιο υψηλά λειτουργήματα. Αν είμαστε χριστιανοί, ξέρουμε τι επάγγελμα θα διαλέξουμε στο βίο μας και τι εργασία μπορούμε να κάνουμε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και πως θα εργασθούμε και πως θα ασκήσουμε τίμια ο καθένας το επάγγελμά του. Προ πάντων, αν είμαστε χριστιανοί, δεν μπορούμε να ξεχωρίζουμε την πίστη μας από την εργασία μας. Στην πίστη μας φαίνεται η εργασία μας και στην εργασία μας φαίνεται η πίστη μας.

Ο άγιος Θεόδοτος, κρύβοντας κάτω από το επάγγελμά του την πίστη του και τη φροντίδα του για τους διωκόμενους χριστιανούς, στο τέλος ανακαλύφθηκε. Πρωτοστάτησε για να ταφούν τα σώματα αγίων μαρτύρων, που τα είχαν πετάξει άταφα σ΄ένα σκουπιδότοπο, και τότε τον συνέλαβαν. Στην ανάκρισή του, στις υποσχέσεις που του έδιναν και στα βασανιστήρια που τον υπέβαλαν, ο άγιος Θεόδοτος έλεγε˙ «Όσο θέλετε βασανίστε με. Και τη γλώσσα να μου ξεριζώσετε, εγώ τον Ιησού Χριστό θα ομολογώ και θα δοξάζω». Και όταν τον πήγαιναν για να τον αποκεφαλίσουν, είπε κάτι σαν το Χριστό, όταν τον πήγαιναν για να τον σταυρώσουν: «Μην κλαίτε για μένα, αλλά να δοξάζετε το Χριστό, που με αξίωσε να μαρτυρήσω. Στον ουρανό δεν θα σας ξεχάσω».

Στον καιρό μας μεγάλο πρόβλημα, καθώς λέμε, είναι ο επαγγελματικός προσανατολισμός. Για ποιο δηλαδή έργο είναι κατάλληλος ο κάθε νέος και τι επάγγελμα πρέπει να διαλέξει, για να επιτύχει στο βίο του. Σημασία βέβαια έχει πως την καταλαβαίνουμε αυτήν την επιτυχία. Και είναι αλήθεια πως επιτυχημένοι σήμερα στη ζωή θεωρούνται όσοι ανεβαίνουν σε μεγάλες θέσεις κι όσοι βγάζουν πολλά χρήματα. Ο καθένας την επιτυχία του τη θεωρεί προσωπική και δική του υπόθεση και πολλοί λίγοι σκέφτονται τον εαυτό τους σε σχέση με το κοινωνικό σώμα. Ο άγιος Θεόδοτος ούτε καμιά μεγάλη θέση είχε ούτε πολλά χρήματα έβγαζε. Ήταν ένας φτωχός και τίμιος άνθρωπος, χρήσιμος κι έυεργετικός στους συνανθρώπους του. Και πιστός στο έργο του μέχρι θανάτου. Αμήν.

Από το βιβλίο:

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΜΨΥΧΟΙ
(Εξαπλά β’)
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ

Η/Υ επιμέλεια, Σοφίας Μερκούρη.

Περισσότερα για το Συναξάριο της ημέρας βλέπε και στον:
ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗ

Δημοσιεύθηκε στην Αγιολογικά - Πατερικά, Θαυμαστά γεγονότα, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.