Κατά καιρούς, παρουσιάζονται από ανεπίσημα η και επίσημα χείλη, ανθελληνικές τοποθετήσεις και ανιστόρητες διεκδικήσεις σε βάρος του Ελληνισμού. Μια προπαγάνδα που συνεπικουρείται από την άγνοια, την αδιαφορία ή την αφέλεια ημών των Νεοελλήνων, που δεν ενοχλούμαστε σε τέτοια ακούσματα, εφησυχάζουμε στη δήθεν ακατάλυτη τάξη που εγκαινίασε η «Τελική Πράξη του Ελσίνκι» (Αυγ. 1975), διατυπώνοντας το απαραβίαστο των συνόρων, ως αρχή που διέπει τις διακρατικές σχέσεις. Σύμφωνα με αυτά, τα σύνορα θα μπορούν πια να μεταβληθούν μόνο δια ειρηνικών μέσων ή με κοινή συμφωνία. Εξάλλου η ανά την οικουμένη διασπορά του Ελληνισμού, μας έμαθε να συνυπάρχουμε ειρηνικά με άλλους λαούς.
Το σημείωμα αυτό, ας θεωρηθεί μία συμβολή στο θέμα της προελεύσεως και της παρουσίας στον ελλαδικό χώρο των αποκαλουμένων «Αρβανιτών», θέμα που εκμεταλλεύεται η αλβανική προπαγάνδα, για να τους παρουσιάσει ως Αλβανούς. Ο ισχυρισμός πως οι Αρβανίτες είναι Αλβανοί, όσο κι αν φαίνεται άνευ σημασίας, χρήζει ιδιαιτέρας προσοχής, επειδή ακριβώς συνδέεται άμεσα με τους στόχους του αλβανικού εθνικισμού. Ως εκ τούτου είναι αναγκαίο να αναζητήσουμε τις ψηφίδες που συνθέτουν ολόκληρη την ιστορική αλήθεια, παραβάλλοντας αξιόπιστες πηγές και αμερόληπτους ιστορικούς, και μάλιστα όχι μόνο Έλληνες. Ας γίνει δε σαφές εξ αρχής ότι οι γραμμές αυτές γράφονται με αμέριστη συμπάθεια για τους φίλους οικονομικούς μετανάστες στη χώρα μας, αλλά και με τη διάθεση να μη γίνει αντικείμενο καπηλείας η ιστορική αλήθεια…
Αλβανοί και Αρβανίτες: μικρή συμβολή στο θέμα.
Σημείωσις. Ζητούμε συγνώμη για τα δυσδιάκριτα σημεία του κειμένου, αλλά προσπαθήσαμε μεν να το επαναφέρουμε στην ορθή του μορφή, χωρίς όμως να το επιτυγχάνουμε πάντοτε, για λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεώς μας.
