Ένας αδελφός είχε αφήσει τον κόσμο, για να γίνει μοναχός, και μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, κρατώντας λίγα χρήματα για τον εαυτό του. Επισκέφθηκε, λοιπόν, τον μεγάλο γέροντα Αντώνιο και του είπε την απόφασή του. Όταν ο Γέροντας τον άκουσε, του λέει:
-Αν θέλεις να γίνεις μοναχός, φύγε τώρα και πήγαινε στο τάδε χωριό˙ εκεί, αγόρασε κρέας και δέσε το με σκοινιά πάνω στο γυμνό σώμα σου, κ’ έτσι περπατώντας να έλθεις πάλι εδώ.
Έφυγε ο αδελφός κ’ έκαμε όπως τον συμβούλεψε ο Γέροντας. Όμως, καθώς πήγαινε προς το μοναστήρι, τα σκυλιά και τ’ άγρια όρνια έπεσαν επάνω του καί, τρώγοντας το δεμένο κρέας, άρχισαν να ξεσκίζουν και το γυμνό κορμί του. Σάν έφτασε στον άγιο Γέροντα, εκείνος τον ρώτησε αν έκαμε ό,τι τον συμβούλεψε. Και όταν ο αδελφός του έδειξε το κατασπαραγμένο κορμί του, ο αββάς Αντώνιος του είπε:
-Όσοι αφήνουν τον κόσμο για να γίνουν μοναχοί, αλλά θέλουν να έχουν και χρήματα για τις ανάγκες τους, έτσι ακριβώς κατασπαράζονται από τους δαίμονες, οί οποίοι τους πολεμούν αδυσώπητα…
