Αρχείο κατηγορίας Υγεία – επιστήμη – περιβάλλον

Οι Αφρικανοί επίσκοποι, που, με κομμένη από τους αρειανούς Βανδάλους τη γλώσσα τους από τη ρίζα χάριν υπερασπίσεως της Ορθόδοξης πίστης, καθόλου δεν ανέκοψαν τη συνηθισμένη λαλιά τους. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. Στους χρόνους του αυγούστου Ιουστινιανού,1 όταν σηκώθηκε αρειανικός διωγμός κατά της … Συνέχεια →

Η επιτήρηση στις κάθε λογής γραπτές εξετάσεις αποτελεί για τους καθηγητές μια ώρα δύσκολη. Ενώ η ματιά, με στόχευση ιέρακος, αναζητά την παρανομία και επιβλέπει το αδιάβλητον της διαδικασίας, ο νους αναζητά απασχόληση, προκειμένου να περάσει ένα από τα πιο … Συνέχεια →

Σε πρόσφατη επίσκεψι που κάναμε σε μοναστήρι των Αγίων Τόπων, την ώρα του κεράσματος ήλθαν εκεί στα πόδια μας πάρα πολλές γάτες, οι οποίες χαϊδεύονταν και έπαιζαν μαζί μας, θέλοντας ν’ ανεβούν και στα γόνατά

Πήγαμε μια ημέρα, εγώ και ο Σωφρόνιος, στο σπίτι του σοφού Στεφάνου, που καθόταν στον ναό της Θεοτόκου της Νέας, για να τον πειράξουμε. Χτυπώντας την πόρτα του σπιτιού, τον βρήκαμε να κοιμάται και πήγαμε στο δωμάτιο με τις πύλες, … Συνέχεια →

Έφευγε από το Νοσοκομείο και λειτουργούσε ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ είχα λογισμό, να πάω στον Παππούλη. Εκείνος, όμως, ήταν στο νοσοκομείο και νοσηλευόταν στην Β΄ Παθολογική, με ορούς. Πάω εκεί, δεν ήταν στο κρεββάτι του. “Έ, λέω, “θα του έχουν άλλάξει δωμάτιο.

Ο Γερο – Χατζηγεώργης είχε ένα λαχανόκηπο, τον οποίο περιποιείτο καθημερινώς με μεγάλη ευχαρίστησι. Κάποια ημέρα βρήκε μερικά από τα λαχανικά του μισοφαγωμένα και πατημένα. Αυτό επανελήφθη

Από μικρός ποθούσε την ασκητική ζωή ο Όσιος Γρηγόριος, ο οποίος καταγόταν από τα μέρη της Βιθυνίας, από γονείς πλούσιους, αλλά ευσεβείς. Σε νεαρή ηλικία πήγε σ’ ένα από τα καλύτερα τότε

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 5-5-1996] Σήμερα, αγαπητοί μου, τετάρτη Κυριακή από του Πάσχα, Κυριακή του Παραλύτου, η Εκκλησία μας προβάλλει την αρετή της ελεημοσύνης, με την ευαγγελική περικοπή. Βλέπομε τον Κύριον να ελεεί τον

Ο θάνατος. Αυτός είναι ο κοινός μας ο εχθρός. Και εμείς, αντί να οργανωθούμε εναντίον του, τρωγόμαστε μεταξύ μας, ταΐζοντας τον κάθε μέρα.

Ήταν νύχτα.Η Μονή είχε βυθιστεί στην σιωπή, όταν κάποιοι αργοπορημένοι επισκέπτες, έφτασαν στο Μοναστήρι, ένας κύριος, που ο αδελφός του ήταν ετοιμοθάνατος, παρακάλεσε την αδελφή Μακαρία να πάει μέχρι το νοσοκομείο, να τον σταυρώσει με τα Λείψανα του Αγίου.