Ακούστε το επόμενο κείμενο, όπως αυτό «δημοσιεύθηκε» στο 185-ο τεύχος (Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου του 2020) του ηχητικού περιοδικού μας, Ορθόδοξη Πορεία.
Κοιτάζω τα χέρια μου. Στο μυαλό μου έρχεται μια εικόνα. Βλέπω ένα νεαρό κολυμβητή που με δύναμη και τέχνη σκίζει τα νερά της πισίνας και εκσφενδονίζει το σώμα του μπροστά. Πόση δύναμη κρύβουν αυτά τα χέρια και με πόση τέχνη έχουν δουλευτεί, για να μπορέσουν να νικήσουν και να δαμάσουν το υγρό στοιχείο! Πόσες ώρες σκληρής δουλειάς και προπονήσεων για να καταφέρει αυτός ο νεαρός κολυμβητής να φέρει σε τέλεια αρμονία το σώμα του και να επιτύχει την καλύτερη δυνατή επίδοσή του, κόντρα στο χρόνο και στο νερό της πισίνας!
Σκέφτομαι και τα δικά μου χέρια. Όταν τις προάλλες ο παππούς μου με χρειάστηκε στο χωριό για να ξεχορταριάσουμε το γεμάτο ζιζάνια χωράφι του. Με πόση δύναμη έφευγε η τσάπα απ τα χέρια μου και κομμάτιαζε τα χόρτα! Πόση δύναμη κρύβουν, άραγε, τα χέρια του ανθρώπου;
Και δεν είναι μόνο τα χέρια. Ο κολυμβητής χρησιμοποιεί και τα πόδια του για να καταρρίψει το ρεκόρ του. Όλο του το σώμα είναι δουλεμένο για να μπορέσει να καταφέρει το σκοπό του. Για να μπορέσω να δουλέψω στο χωράφι, έπρεπε να με βοηθάνε τα πόδια μου να στέκομαι στη σωστή στάση, για να μπορέσω να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Όλο μου το σώμα ήταν συντονισμένο, έτσι ώστε να καταφέρω το σκοπό μου.
Κοιτάζω τα χέρια μου. Στο μυαλό μου τώρα έρχεται μια άλλου είδους εικόνα. Βλέπω ένα νεαρό άνδρα, μ’ ένα τελευταίας τεχνολογίας θανατηφόρο όπλο στα χέρια. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω την εθνικότητά του. Το πρόσωπό του αγέλαστο, ανέκφραστο, γερασμένο. Τα μάτια του ξερνάνε μίσος και φωτιά. Είναι σε ετοιμότητα, και με το όπλο που έχει στα χέρια του μπορεί να σκορπίσει γύρω του θάνατο και χαλασμό. Τι δύναμη κρύβουν τα χέρια του ανθρώπου αυτού, που μπορεί έτσι εύκολα να στερεί το δώρο της ζωής από κάποιον συνάνθρωπό του!
Σκέφτομαι και τα δικά μου χέρια. Πόσες φορές δεν έχω αδικήσει συνανθρώπους μου, αδελφούς μου, για το δικό μου συμφέρον! Δεν έχω κάνει πράξεις ντροπής, για να ικανοποιήσω δικές μου επιθυμίες και δικά μου συμφέροντα! Και όλο μου το σώμα συνεργός σ’ αυτές τις πράξεις.
Στη σκέψη μου αβίαστα έρχεται η εικόνα ενός γέροντα, που με σκεβρωμένο το σώμα, σκαμμένα τα γόνατα, πληγιασμένα τα χέρια, αλλά υγιή το νου, δέεται στον Υψιστο. Αυτό το σκελετωμένο σώμα του γέροντα είναι δοχείο της χάριτος του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Κοιτάζω τα χέρια μου. Δυο άλλα χέρια αυτή τη φορά έρχονται στο νου μου. Δυο πληγωμένα από καρφιά χέρια, καρφωμένα στο Σταυρό. Με τέτοιο τρόπο καρφωμένα, ώστε να αγκαλιάζουν όλο τον κόσμο. Να μπορούν να σηκώσουν όλα τα πάθη και όλες τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Τον σταυρώνουμε για να μας αναστήσει. Για να μας δώσει τη δυνατότητα να ζούμε ελεύθερα, να επιλέγουμε, να κερδίζουμε.
Ο Δημιουργός μας που έφτιαξε αυτό το σώμα, γεμάτο δύναμη και ζωντάνια, που έφτιαξε αυτόν το νου γεμάτο δημιουργικότητα, βρίσκεται στο Σταυρό απ’ αυτό το σώμα και απ’ αυτό το νου. Δεν έχει άδικο λοιπόν ο απόστολος Παύλος όταν μας λέει• Ναι, δεν ορίζετε τον εαυτό σας. Διότι εξαγοραστήκατε με τίμημα βαρύ, με το ατίμητο αίμα του Χριστού. Αποφεύγετε λοιπόν κάθε αισχρή πράξη, που γίνεται με το σώμα και αποδιώκετε κάθε πονηρή σκέψη και επιθυμία από το πνεύμα σας. Και έτσι δοξάστε τον Θεό με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία ανήκουν σ’ Αυτόν (Α´ Κορ. στ´ 20).
Δώσε, Θεέ μου, τη δύναμη να το κατανοήσω αυτό και να μην το ξεχνώ ποτέ.
Θάνος
Από το περιοδικό: “Η δράσις μας”, τεύχος Μαρτίου 2008.