Ο ελεφαντιασμένος που θεραπεύτηκε.
Αλλά νομίζω πως ούτε αυτό δεν πρέπει να αποσιωπηθεί, το οποίο έμαθα από τον Ιλλούστριο1 Απτώνιο. Αυτός έλεγε πως ο υπηρέτης του πατέρα του είχε πάθει ελεφαντίαση.2 Τα μαλλιά του έπεφταν, το δέρμα του πρηζόταν και δεν μπορούσε να κρύψει το πύον που αυξανόταν. Αυτός στάλθηκε από τον πατέρα εκείνου στον άνθρωπο του Θεού και με μιας ξαναβρήκε την υγεία του όπως πριν.
Τα νομίσματα που δια θαύματος αποδόθηκαν στον οφειλέτη.
Κι αυτό ας μην το αποσιωπήσω, που συνήθιζε να διηγείται ένας μαθητής του, ονόματι Περεγρίνος. Κάποιος πιστός άνθρωπος όταν κάποια μέρα πιέσθηκε από την ανάγκη ενός χρέους, πίστεψε πως μόνη του βοήθεια θα ήταν το να πήγαινε στον άνθρωπο του Θεού και να του εξηγούσε την ανάγκη του χρέους που τον στρίμωχνε. Ήλθε λοιπόν στο μοναστήρι, βγήκε τον δούλο του Παντοδυνάμου Θεού και του εκμυστηρεύθηκε πως ταλαιπωρείται φοβερά από τον πιστωτή του για δώδεκα νομίσματα.1 Ο ευσεβής πατήρ του απάντησε πως δεν έχει δώδεκα νομίσματα, αλλά αφού τον παρηγόρησε με λόγους ενισχύσεως, είπε: «Πήγαινε, και μετά από ένα διήμερο ξαναέλα, γιατί σήμερα δεν έχω καθόλου τι να σου δώσω.
Αυτές τις δύο μέρες κατά τη συνήθειά του επιδόθηκε στην προσευχή. όταν την τρίτη μέρα ξαναήλθε αυτός που δυσκολευόταν από την ανάγκη του χρέους, πάνω σε ένα κιβώτιο του μοναστηριού, που ήταν γεμάτο σιτάρι, αιφνιδίως βρέθηκαν δεκατρία χρυσά νομίσματα. Ο άνθρωπος του Θεού διέταξε να του τα φέρουν και αυτός τα παρέδωσε στον άνθρωπο που με αγωνία τα ζητούσε, λέγοντάς του με τα δώδεκα να εξοφλήσει, και το ένα να το έχει για τα ατομικά του έξοδα.
Η θεραπεία του δηλητηριασμένου4.
Αλλά ας επιστρέψω τώρα σε αυτά που έμαθα από διηγήσεις των μαθητών του που προανέφερα στην αρχή αυτού του βιβλίου.5 Κάποιος άνθρωπος ταλαιπωρούνταν από την φοβερή ζηλοτυπία ενός εχθρού του, του οποίου ο φθόνος έφθασε να ξεσπάσει μέχρι σημείου που να του βάλει, δίχως να καταλάβει αυτός, δηλητήριο στο ποτό του. Τελικά το δηλητήριο δεν του αφαίρεσε την ζωή, όμως άλλαξε το χρώμα το δέρματός του και εξαπλώθηκαν τα στίγματα σε όλο του το σώμα και έδινε εντύπωση παρόμοια με συμπτώματα λέπρας. Σαν οδηγήθηκε όμως στον άνθρωπο του Θεού, χωρίς αργοπορία ξαναβρήκε την πρώτη του υγεία: Μόλις τον άγγιξε, αποδίωξε κάθε στίγμα του δέρματός του.
Το γυάλινο δοχείο, που το πέταξαν στα βράχια και δεν έσπασε.
Τον καιρό πάλι εκείνο που είχε πλήξει βαριά την Καμπανία έλλειψη τροφίμων,6 ο άνθρωπος του Θεού σκόρπισε όλα τα τρόφιμα του μοναστηριού του στους διάφορους απόρους, ώστε να μην απομείνει σχεδόν τίποτα στο κελλάρι εκτός από λιγοστό λάδι σε μια γυάλινη φιάλη. Τότε προσήλθε κάποιος υποδιάκονος, ονόματι Αγαπητός, και παρακαλούσε θερμότατα να του δώσουν λιγάκι λάδι. Ο άνθρωπος του Κυρίου, ο οποίος προέκρινε όλα να τα σκορπίσει στη γη αυτή, για να τα θησαυρίσει στον ουρανό, προσέταξε να δώσουν σε αυτόν που ζητούσε και αυτό το λίγο λάδι που είχε απομείνει. Ο μοναχός όμως που κρατούσε το κελλάρι, άκουσε βέβαια τα λόγια της εντολής του, αλλά δεν είχε καμμιά διάθεση να τα εφαρμόσει.
Όταν λιγάκι μετά ρώτησε να μάθει, αν είχαν δώσει αυτό που προσέταξε, ο μοναχός απάντησε πως δεν το έδωσε, γιατί αν το έδινε κι εκείνο, δεν θα απέμενε για τους αδελφούς απολύτως τίποτα. Τότε οργισμένος παρήγγειλε στους άλλους αυτή γυάλινη φιάλη, όπου έλεγαν πως είχε απομείνει λίγο λάδι, να την πετάξουν από το παράθυρο, για να μην παραμείνει στο μοναστήρι κάποιο πράγμα της ανυπακοής. Έτσι κι έγινε. Κάτω από εκείνο το παράθυρο ανοιγόταν ένας πελώριος γκρεμός, τραχύς και με ογκώδη βράχια. Η γυάλινη φιάλη που πέταξαν έφθασε στα βράχια, αλλά έμεινε εντελώς ακέραιη, σαν να μην είχε ποτέ πέσει, και δεν μπόρεσε ούτε να σπάσει ούτε να χυθεί καθόλου λάδι. Ο άνθρωπος του Κυρίου παρήγγειλε να την σηκώσουν από εκεί και, ακέραιη όπως ήταν, την παρέδωσε σε αυτόν που τη ζήτησε. Τότε συγκέντρωσε τους αδελφούς και επέπληξε ενώπιον πάντων τον ανυπάκουο μοναχό για την απιστία και την αλαζονεία του.
Υποσημειώσεις.
1. Illustris (τίτλος): επιφανής, ευγενής. Αυτοί που τους αποδιδόταν αυτός ο τίτλος αποτελούσαν την ανώτατη τάξη της βυζαντινής κοινωνίας.
2. Ασθένεια που χαρακτηρίζεται από τοπική υπερτροφία και οίδημα του δέρματος˙ μερικές φορές συγχέεται με την λέπρα.
3. Solidos= aureos, χρυσά νομίσματα, πρβλ. Ι, 9, 10-13.
4. Προσθήκη του μτφρ.
5. Βλ. προλ. 2. Θα πρόσεξε ο αναγνώστης πως τα δύο επεισόδια που μόλις προηγήθηκαν είναι μια παρένθεση, καθώς προέρχονται από δύο αφηγητές διαφορετικούς από αυτούς των υπολοίπων. Βλ. κεφ. 21.
Από το βιβλίο: Βίοι αγνώστων Ασκητών: Αγίου Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, του επικαλουμένου Διαλόγου. Εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις υπό Ιωάννου Ιερομ.
Εκδότης, Ιερά Σκήτη Αγίας Αννης – Αγιον Ορος. Ιούνιος 2020.
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
