ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ – orp.gr

Τη Θ του αυτού μηνός (Ιουλίου), Μνήμη των Οσίων Πατέρων Διονυσίου του ρήτορος και Μητροφάνους, των εν τω Αγιωνύμω Όρει του Άθω ασκητικώς διαλαμψάντων και δη εν τη Μικρά Σκήτη της Αγίας Άννης κειμένων. Συνέχεια →

[Ρωμ. 10,1-10]

«Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς σωτηρίαν(:Ενώ όμως αδελφοί, οι Ισραηλίτες απίστησαν και αποξενώθηκαν από τη σωτηρία του Μεσσία, η σφοδρή επιθυμία και ευαρέσκεια της καρδιάς μου και η δέηση που απευθύνω στον Θεό είναι για χάρη των Ισραηλιτών, για να πετύχουν τη σωτηρία)»[Ρωμ.10,1]. Συνέχεια →

Η έξοδος της ψυχής του Γερμανού, επισκόπου Καπύης.

Στο δεύτερο βιβλίο αυτού του έργου1 ήδη έχω αναφέρει πως ο ευσεβής άνδρας Βενέδικτος, όπως πληροφορήθηκα από αξιόπιστους μαθητές του, ευρισκόμενος μακριά από την πόλη Καπύη, αντίκρυσε μες στα μεσάνυκτα την ψυχή του Συνέχεια →

-Σωστά επιτρέπει η Εκκλησία να κάνουμε καλοσύνες για την ψυχή του αυτόχειρα. Δεν πρέπει όμως οι ιερείς να τον μνημονεύουν στη Θεία Λειτουργία, γιατί μνημόσυνο στη Λειτουργία σημαίνει ένωση με τον Θεό. Αν ο άνθρωπος Συνέχεια →

[Γαλ.3,23- 4,5]

«Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι(:Προτού όμως έλθει η νέα αυτή κατάσταση, στην οποία ισχύει πλέον η πίστη, ο νόμος μάς φρουρούσε Συνέχεια →

Λόγος εικοστός ένατος.

Για το ότι δεν πρέπει να λέμε ότι είναι αδύνατο τώρα να φθάσει στο άκρο της αρετής αυτός που θέλει και να συναγωνισθεί με τους παλαιούς αγίους. Και ότι καθένας που διδάσκει τα αντίθετα από τις θείες Γραφές δογματίζει γι’ αυτούς που πείθονται σ’ αυτόν νέα αίρεση. Και για τα δάκρυα, ότι δηλαδή υπάρχουν σ’ εμάς από τη φύση.

Αδελφοί και πατέρες, πολλοί λένε κάθε μέρα, που και εμείς τους ακούμε να λένε: «Αν ζούσαμε στις μέρες των αποστόλων και αξιωνόμασταν, όπως εκείνοι, να δούμε τον Χριστό, θα γινόμασταν και εμείς άγιοι, όπως έγιναν Συνέχεια →

Βορειοδυτικά της αρχαίας Ολυμπίας, στο οροπέδιο του Μπαστηρά, εκεί κοντά που είχε κάποτε την κατοικία του ο Κένταυρος Φόλος, εγκαταστάθηκαν από πολλά χρόνια ένα μπουλούκι τούρκικες φαμελιές. Είχαν πλούσια χωράφια και καλλιεργούσαν. Και ό,τι τους έλειπε έκαναν ρεμούλες σ’ όλα τα γύρω χωριά. Γύριζαν πάντα αρματωμένοι και είχαν γίνει το φόβητρο της περιοχής. Λαλαίους Συνέχεια →

Ευλάβεια σέ όλα

Καί εδώ να προσέχετε• στον καναπέ ήταν κάτι στρωμένο με σταυρούς• δέν κάνει να καθώμαστε ούτε να πατάμε πάνω στους σταυρούς. Οι Εβραίοι βάζουν κάτω άπό τα παπούτσια σταυρούς. Πολλές φορές όχι μόνον άπ’ έξω αλλά καί μέσα άπό τά τακούνια καί τίς σόλες. Νά πληρώνης καί νά πατάς σταυρούς! Αυτοί άπό παλιά είχαν κάνει κουδουνίστρες πού είχαν άπό την μιά Συνέχεια →

Η κατά Λατίνων διδασκαλία του μοναχού Νικολάου, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι εξέφρασε με αγαστή ικανότητα την ορθόδοξη παράδοση. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να μην ασχοληθεί με την κυριότερη δογματική διαφορά και μία από τις βασικές αιτίες του χωρισμού των εκκλησιών ανατολής και δύσεως, το ζήτημα της περί του αγίου πνεύματος εκπορεύσεως. Ταγμένος στην ορθόδοξη Συνέχεια →

Ο Haim G. Ginott, ήταν ένας κορυφαίος εκπαιδευτικός, παιδοψυχολόγος, ψυχοθεραπευτής και σύμβουλος γονιών από το Ισραήλ. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1952, όπου και ανέπτυξε πρωτοπόρες τεχνικές για διάλογο με τα παιδιά οι οποίες διδάσκονται μέχρι και σήμερα. Το δε βιβλίο του Between Parent and Child έγινε αμέσως best seller και παραμένει δημοφιλές μέχρι σήμερα, καθώς μέσω Συνέχεια →