Για την αληθινή γνώση, και ότι η γνώση του Θεού δεν προστίθεται στον αγωνιστή από τα μαθήματα, αλλά από την καθαρότητα και την ουράνια χάρη˙ και ότι είναι φοβερό το να κρίνει κανείς˙ και έλεγχος εκείνων που νομίζουν ότι γνωρίζουν τα μυστήρια του Πνεύματος χωρίς Πνεύμα, όπου γίνεται λόγος και για την αγιοσύνη του πνευματικού πατέρα˙ και τί λογής καλό είναι η πίστη, και ποιός είναι ο καρπός της, και πώς αυξάνεται˙ και ότι εκείνοι που έχουν αποκτήσει μέσα τους το θησαυρό του Πνεύματος τον αναγνωρίζουν, όταν υπάρχει και σε άλλους˙ και ποιά είναι τα γνωρίσματα των αγίων, και πώς και σε ποιούς γνωρίζονται˙ και ότι εκείνος που δεν γεννήθηκε από τον ουρανό δεν μπορεί να δει τον Θεό που τον έχει γεννήσει, ούτε να γνωρίσει εκείνον που έχει φθάσει σ’ αυτή την κατάσταση δια μέσου του Πνεύματος.
… Αν λοιπόν έφθασες σ’ αυτό, αδελφέ, με πολλή καλοσύνη και ταπεινοφροσύνη, με τη χάρη του Θεού, που σε έσωσε, Συνέχεια









