«Εν δε τη εσχάτη ημέρα, τη μεγάλη της εορτής, ειστήκει ο Ιησούς και έκραζε λέγων˙ Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος».
Τους προσιόντας τω θείω κηρύγματι και τη πίστει προσέχοντας, τον των διψώντων έρωτα επιδείκνυσθαι χρη και τοσαύτην ανάπτειν επιθυμίαν εν εαυτοίς. Ούτω γαρ δυνήσονται και τα λεγόμενα μετά πολλής κατασχείν της φυλακής. Και γαρ οι διψώντες, επειδάν κύλικα λάβωσι μετά πολλής αυτήν έλκουσι της προθυμίας, και τότε αναπαύονται. Ούτω τοίνυν και οι των θείων ακούοντες λογίων, ει διψώντες προσλάβοιεν, ουδέποτε καμούνται έως αν εκπίωσιν. Ότι γαρ αεί χρή διψάν και πινήν˙ «Μακάριοι», φησίν, «οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην». Και ενταύθά φησίν ο Χριστός˙ «Ει τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω». Ο δε λέγει τοιούτόν εστίν˙ Ουδένα ανάγκη και βία εφέλκομαι˙ άλλ’ ει τις έχει προθυμίαν πολλήν, ει τις εκκαίεται τω πόθω, τούτον εγώ καλώ…
«Την τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής είχε σταθή ο Ιησούς και εφώναζε δυνατά. Εάν κανείς διψά, ας έλθη εις εμέ και ας πίνη. Εκείνος που πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, Θα τρέξουν από την κοιλίαν του ποταμοί ύδατος ζώντος».1
Εκείνοι οι οποίοι προσέρχονται εις το θείον κήρυγμα και τηρούν την πίστιν, πρέπει να επιδεικνύουν την επιθυμίαν των διψασμένων και να ανάπτουν μέσα των τόσον μεγάλην όρεξιν. Διότι μ’ αυτόν τον τρόπον θα ημπορέσουν να συγκροτήσουν τα λεγόμενα με μεγάλην προφύλαξιν. Διότι εκείνοι που διψούν, όταν πάρουν το ποτήρι, το αδειάζουν με μεγάλην προθυμίαν και έτσι σβήνουν την δίψαν των. Έτσι λοιπόν και εκείνοι που ακούουν τα θεία λόγια, εάν τα δεχθούν διψασμένοι, ποτέ δεν θα κουρασθούν έως ότου τα εξαντλήσουν. Διότι δι’ αυτούς που διψούν και πεινούν είχεν ειπεί ο Χριστός˙ «Μακάριοι είναι εκείνοι που πεινούν και διψούν την δικαιοσύνην».2 Και εδώ λέγει˙ «Εάν κανείς διψά, ας έλθη εις εμέ και ας πίνη». Αυτό που λέγει, σημαίνει˙ Δεν ελκύω κανένα με την ανάγκην και την βίαν, αλλά προσκαλώ μόνον όποιον έχει μεγάλην προθυμίαν και όποιον φλέγεται από την επιθυμίαν…
Η/Υ επιμέλεια: Ελένης Χρήστου, Σοφίας Μερκούρη.
Παράβαλε και:
Του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου – ερμηνεία εις τους κανόνας της Πεντηκοστής.
Εορτή της Πεντηκοστής: η Ευαγγελική Περικοπή της Θ. Λ., και Λόγος εις την Πεντηκοστήν – Λέοντος του σοφού Βασιλέως.
Κυριακή της Πεντηκοστής: το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., «Ο Μέγας Σύμμαχος», λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.
Εορτή της Πεντηκοστής: Υμνολογική εκλογή και τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της Εορτής.
Του Οσίου πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου – για το Άγιον Πνεύμα.
Η πίστις της Ορθοδόξου Εκκλησίας περί του Αγίου Πνεύματος και το πρόβλημα του Filioque – Ιωάννου Δ. Ζηζιούλα και Νικολάου Μητσοπούλου.
Η Πεντηκοστή – Μητρ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιεροθέου.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – κοντάκιον εις την Αγίαν Πεντηκοστήν.
«Πεντηκοστήν εορτάζομεν.» Το συναξάριο μιας εορτής που άρχισε, μα δεν τελείωσε (κείμενο και αρχείο ήχου, mp3)!
Ο ΧΑΡΙΤΟΔΟΤΗΣ.
Κοινωνία Πνεύματος.
Του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου – ομιλία Δ. εις τας Πράξεις Αποστόλων, ομιλία εις την Πεντηκοστήν.
Του Οσίου πατρός ημών Γρηγορίου του παλαμά – ομιλία ΚΔ., εις την κατά την Πεντηκοστήν τελεσθείσαν φανέρωσιν και διανομήν του Θείου Πνεύματος.
Λόγος εις την ημέραν του Αγίου Πνεύματος – Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συνφερουπόλεως της Κριμαίας.
Οι Καρποί του Αγίου Πνεύματος – ηχογραφημένη ομιλία του αειμνήστου Δημητρίου Παναγόπουλου (αρχείο ήχου, mp3).
Λ. Ουσπένσκυ: η Εικόνα της Πεντηκοστής.
Του Οσίου πατρός ημών Ιωάννου του Δαμασκηνού – λόγος Α’ περί της Αγίας Τριάδος.
