Το κείμενο που δημοσιεύουμε, είναι απόσπασμα από ομιλία του αειμνήστου Γερασίμου Ν. Σπετσιέρη. Είχε εκφωνηθεί στις 21 Φεβρουαρίου 1947 στα πλαίσια πατριωτικής γιορτής, οργανωμένης από τον Διδασκαλικό Συλλογο Πατρών στο Δημοτικό Θεατρο της πόλεως. Την εποχή εκείνη Συνέχεια
– Γέροντα πώς τα βλέπετε τα πράγματα;
– Εσείς πώς τα βλέπετε;
– Εμείς τι να πούμε, Γέροντα; Εσείς να μας λέγατε.
– Η ησυχία που επικρατεί με ανησυχεί. Κάτι ετοιμάζεται. Δεν έχουμε καταλάβει καλά Συνέχεια
Επειδή ο νους, δηλαδή η ενέργεια του νου, ήδη από την νεότητα συνήθισε να ξεχύνεται και να διασκορπίζεται στα εξωτερικά αισθητά πράγματα του κόσμου, όταν λες αυτή την ιερή προσευχή να μην αναπνέης συνεχώς, όπως είναι η φυσική συνήθεια, αλλά να κρατάς λίγο Συνέχεια
Φουρτούνιασεν η θάλασσα κι εβουρκωθήκαν τα βουνά!
Είναι βουβά τ’ αηδόνια μας και τα ουράνια σκοτεινά, Συνέχεια
… Τον Μάιο του 1909 ένα ακόμα γεγονός ήρθε να προστεθεί στα αλλεπάλληλα και ατυχή εκείνα περιστατικά, τα οποία οδήγησαν στην οριστική απομάκρυνση του Χρυσοστόμου από τη Μακεδονία. Στις 19 Μαΐου 1909 δολοφονήθηκε στην Ξάνθη ο διαβόητος αρχιβουλγαριστής Συνέχεια
Διαβάστε το επόμενο ενδιαφέρον αφιέρωμα, από “ΤΑ ΑΘΗΝΑΪΚΑ”! Συνέχεια
27. Η θεία Γραφή ονομάζει την πίστιν «ελπιζομένων υπόστασιν» (Εβρ. ια’,). Εκείνους δε, που δεν αισθάνονται την ενοίκησιν του Χριστού εντός των, τους αποκαλεί αδοκίμους (Β’ Κορ. ιγ’, 5). Συνέχεια
[Β΄Κορ. 6,16-7,1]
Υπομνηματισμός των εδαφίων Β΄Κορ. 6,14-7,1
«Μὴ γίνεσθε ἐτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ Συνέχεια
Ο Άγιος Θεόδωρος ο Βυζάντιος, ο πολιούχος της Μυτιλήνης, καταγόταν από το Νεοχώρι, προάστιο της Κωνσταντινουπόλεως . Οι γονείς του , Χατζή Αναστάσιος και Σμαραγδού, φρόντισαν να μάθει από μικρός τα ιερά γράμματα και την τέχνη του ζωγράφου. Συνέχεια
Ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι νέος κόσμος και η πίστη σ’ αυτόν νέος παράδεισος˙ και μαζί μ’ αυτά, ανακεφαλαίωση του πρώτου κόσμου, με την αντιπαραβολή αυτών που δια μέσου του Χριστού πραγματοποιήθηκαν στην Εκκλησία, με εκείνα που διαπράχθηκαν σ’ εκείνο τον κόσμο. Και προς το τέλος επανάληψη του αποστολικού ρητού, «Όποιους προγνώρισε, αυτούς και προόρισε…».
… Αρχίζει λοιπόν πάλι η ύπαρξη νέας μερίδας και νέου κόσμου, και μαζί με τη νέα μερίδα αρχίζει η ύπαρξη ασυνήθιστης μαγιάς, Συνέχεια
