Είναι πλέον διαπιστωμένο με βεβαιότητα πως η άποψη των αρχαίων Ελλήνων για τη σημασία της μουσικής υιοθετήθηκε από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας ή, τουλάχιστον, απετέλεσε γι’ αυτούς ένα από τα σοβαρότερα θέματα συζητήσεων ως προς την χριστιανική λατρεία. Συνέχεια
Το φυσικό και ουσιώδες γνώρισμα του νου είναι να ασχολήται πάντοτε, επειδή είναι νους, με τα συγγενή νοητά˙ εφ’ όσον είναι άυλος, με τα άυλα˙ εφ’ όσν είναι αθάνατος με τα αθάνατα˙ και με μία λέξι να ασχολήται Συνέχεια
Κάθε τι που υπάρχει, υπάρχει γιατί ο Θεός το σκέπτεται. Ο Θεός σκέπτεται τον κόσμο και ο κόσμος υπάρχει. Συνέχεια
Η πατρίδα μου τ’ Αϊβαλί είχε πολλά καΐκια και καράβια. Μα δεν τα ναυλώνανε ξένοι, αλλά οι ίδιοι οι Αϊβαλιώτες. Μ’ αυτά ταξιδεύανε τα λάδια και τα σαπούνια τους, που ήτανε τα καλύτερα στον κόσμο, όπως άκουσα να λένε και στη Συνέχεια
Το καλοκαίρι του 1903 ο Χρυσόστομος συμπληρώνει ένα χρόνο από την έλευσή του στη Μακεδονία, με τα αποτελέσματα της πολύπλευρης δράσης του να είναι εντυπωσιακά. Πολυάριθμες κωμοπόλεις και χωριά, που για δεκαετίες ήταν Συνέχεια
Αναστασίου του Σιναΐτου.
Ο όσιος πατήρ ημών Αναστάσιος ο Σιναΐτης ήταν ηγούμενος της μονής του αγίου όρους Σινά πριν από τον άγιο Ιωάννη, συγγραφέα της Κλίμακας. Αυτός ο αείμνηστος έγραψε πολλούς λόγους ψυχοφελείς και υπομνήματα οσίων πατέρων. Και πρώτα λέει για τον Ιωάννη της Κλίμακας ότι ήλθε στο Σιναίο όρος, όταν ήταν νέος είκοσι ετών, και έγινε μαθητής του αββά Μαρτυρίου. Κάποια μέρα Συνέχεια
Τη Θ του αυτού μηνός (Ιουλίου), Μνήμη των Οσίων Πατέρων Διονυσίου του ρήτορος και Μητροφάνους, των εν τω Αγιωνύμω Όρει του Άθω ασκητικώς διαλαμψάντων και δη εν τη Μικρά Σκήτη της Αγίας Άννης κειμένων. Συνέχεια
[Ρωμ. 10,1-10]
«Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς σωτηρίαν(:Ενώ όμως αδελφοί, οι Ισραηλίτες απίστησαν και αποξενώθηκαν από τη σωτηρία του Μεσσία, η σφοδρή επιθυμία και ευαρέσκεια της καρδιάς μου και η δέηση που απευθύνω στον Θεό είναι για χάρη των Ισραηλιτών, για να πετύχουν τη σωτηρία)»[Ρωμ.10,1]. Συνέχεια
Η έξοδος της ψυχής του Γερμανού, επισκόπου Καπύης.
Στο δεύτερο βιβλίο αυτού του έργου1 ήδη έχω αναφέρει πως ο ευσεβής άνδρας Βενέδικτος, όπως πληροφορήθηκα από αξιόπιστους μαθητές του, ευρισκόμενος μακριά από την πόλη Καπύη, αντίκρυσε μες στα μεσάνυκτα την ψυχή του Συνέχεια
-Σωστά επιτρέπει η Εκκλησία να κάνουμε καλοσύνες για την ψυχή του αυτόχειρα. Δεν πρέπει όμως οι ιερείς να τον μνημονεύουν στη Θεία Λειτουργία, γιατί μνημόσυνο στη Λειτουργία σημαίνει ένωση με τον Θεό. Αν ο άνθρωπος Συνέχεια
