ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΡΕΙΑ – orp.gr

Οἱ συμμορίες παιδιῶν καὶ οἱ συμπλοκὲς στὶς γειτονιὲς εἶναι πλέον σχεδὸν καθημερινὸ συμβὰν στὸ ἀστυνομικὸ δελτίο. Ἑκατοντάδες παιδιὰ γίνονται θύματα ἐπιθέσεων, μὲ τὰ στοιχεῖα νὰ καταγράφουν αὔξηση ποὺ ἔφθασε τὸ 59% μέσα Συνέχεια →

Στον στρατό, στις Διαβιβάσεις, είχαμε πίνακα αναγνωρίσεως μέ μερικά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά καί καταλαβαίναμε ποιος σταθμός ήταν δικός μας, ποιος ήταν ξένος• ξέραμε τους δικούς μας σταθμούς. Γιά ένα διάστημα Συνέχεια →

\”\”
Εἶπα πὼς εἶχα ἀποκοιμηθεῖ χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω, τὴ στιγμὴ ποὺ ἐξακολουθοῦσα νὰ σκέφτομαι τὰ ἴδια πράγματα. Ξαφνικά, ὀνειρεύτηκα πὼς ἔπαιρνα τὸ περίστροφο καὶ πώς, καθισμένος ὅπως ἤμουνα, τὸ πήγαινα ὁλόισια στὴν καρδιά μου Συνέχεια →

Ποιο είναι το βασικό δόγμα της Πατερικής Παραδόσεως

Υπάρχει η άποψις ότι η θεολογία που ονομάζεται αποφατική είναι μία φιλοσοφία επηρεασμένη από τους Νεοπλατωνικούς. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι υπάρχει ομοιότης στην ορολογία μεταξύ των Νεοπλατωνικών και των Συνέχεια →

Φοβηθείτε μεθαύριο της Πεντηκοστής, και να γονατίσετε. Οι άνθρωποι που έχουν επίγνωση, φοβούνται που θα γονατίσουνε. Γιατί ξέρετε τί πάει να πει να γονατίσεις μεθαύριο;

Πάει να πει: Είμαι εντάξει, ταπεινώθηκα… και περιμένω την επιφοίτηση του Πνεύματος του Αγίου. Να έρθει αυτή η Συνέχεια →

Για τη θέαση και την αποκάλυψη και τη φωτισμένη προσευχή. Και πώς δέχεται τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος εκείνος που κυριεύθηκε από την αγάπη του Θεού και έφθασε σε βάθος ταπεινοφροσύνης.

Αδελφοί και πατέρες, η συγκατάβαση και η φιλανθρωπία του Θεού προς τους ανθρώπους είναι πολλή. Γι’ αυτό και εγώ, έκπληκτος από την ανέκφραστη αγαθότητα του Θεού, αναφωνώ με θαυμασμό κάπως έτσι: «Ώ έκπληξη του θαύματος και Συνέχεια →

Για τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Και ποιά είναι η θέαση των μυστηρίων του. Και πώς αποκαλύπτονται αυτά στους καθαρούς ως προς την καρδιά. Και στην αρχή του λόγου ωφέλιμη διήγηση για κάποιον υποτακτικό, που έλαβε Άγιο Πνεύμα με τις ευχές του πνευματικού του πατέρα.

Αδελφοί και πατέρες και τέκνα, κάποιος νεαρός1 διηγήθηκε σ’ εμένα, λέγοντας: «Όταν ήμουν υποτακτικός ενός πνευματικού πατέρα, τίμιου και ισάξιου με τους μεγάλους και ονομαστούς αγίους, ακούγοντας πολλές Συνέχεια →

[Πράξ. 2,1-11]

«Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό (:το πρωί της ημέρας της Πεντηκοστής -καθώς ολοκληρωνόταν η ημέρα αυτή η οποία άρχισε από το απόγευμα της παραμονής της- όλοι οι πιστοί Συνέχεια →

Στεκόμουν με τα μάτια κλειστά. Μπροστά μου ένα τραπέζι γεμάτο διάφορες πιατέλες με κόλλυβα. Περίτεχνα στολισμένες, με αγάπη. Δώρα ψυχής προς τους αγαπημένους στον ουρανό. Αν είχαν φωνή αυτά τα κόλλυβα, πόσα δάκρυα, πόση νοσταλγία, πόσα λόγια ανείπωτα θα φανέρωναν. Και μια φωνή, η Συνέχεια →

Υπάρχουν μέρες, που το μόνο που θέλεις είναι να σέρνεσαι.

Να πηγαίνεις από το κρεβάτι στον καναπέ και από τον καναπέ ξανά και πάλι στο κρεβάτι. Συνέχεια →